Toki arteko borroka eta errauskailuak
Errauskailuak direla eta, klase arteko borrokaren bilakaera eta aldaki berriak nabaritu zaizkigu. Esaterako, bizilekuen artekoa, hiriburuen eta herri txikien artekoa.
Geure diputazioetako eta gobernuetako aurrekontuen ehuneko ikaragarri handi bat hiriburuko zerbitzuak, eraikinak eta bideak zaintzeko dira.
Hiriburuetan daude Ospitaleak, Epaitegiak, Kontserbatorioak, Telebistak, Audientziak Neurtzekoak, Unibertsitateak, Baluarte, Guggenheim...
Probintziari aldiz miseria eskaintzen zaio: goitik behera zulatu hiriburutik hiriburura lehenbailehen iristearren eta gainera errauskailuz eta zabortegiz kakaztu. Hiriburuko biztanleen zaborra probintzian erre behar. “Eraman handikoak izaten dituk kaxero horiek, jakingo ditek pairatzen.”
Nork bere zaborra erretzea, hori litzateke zuzenena. Hiriburuetako zaborra hiriburuetako lurretan erre beharko litzateke. Eta bide batez Aldundiaren aurrekontuak ez ditzatela hiriburuek ia erabat irentsi.
Zaborra ere justiziaz eta berdintasunaz banatu beharra dago: zenbat sortu, hainbat erre. Ezin da onartu zaborra dela eta hiriburuak probintzia kolonizatzea. Gure hiriburuen jarrera bera zuen funtsean Frantziak nuklear probak badaezpada ere antipodetako kolonietan egiten zituelarik, Mururoan.
Hiriburua baldin badugu zaborgile nagusi, hiriburuko lurretan behar da zaborra erre. Odon Elorzak berriki ziurtatu du errauskailua onuragarria dela ingururako. Orduan jar ditzala pare bat Boulevardean, erantzun zioten Berrian.
Boulevardean, ez Egian. Hiriburuaren mugen barruan ere bai baitago eta klase arteko borroka, auzoz auzo, non zer ipini. Donostiako Egian badabil tramankulu zikintzaile franko. Baina Egian langileak bizi dira, euskal idazleak, etorkinak... jendaila. Beraz, arazorik ez da izan.
Aitzitik, Urdanibian errauskailua jartzeko asmoa aipatu orduko, egundoko larrialdia, apokalipsia. Medikuak, enpresarioak eta abokatuak bizi baitira Urdanibian. Medikuek inoiz ez zuten inongo kezkarik erakutsia Pasaiako biztanleez, nahiz eta isuri arriskutsuagoez inguraturik bizi. Baina gremioa ukitu orduko urduritasuna, kexua, prentsaurrekoak.