Ziminofiloen pudorea
Zoofiliaren unibertsoan bada datu deigarri bat: txinpantzea eta gu oso gara hurbilak, ia berdina dugu genoma, baliteke behiala sexu harremanak elkarrekin eduki izana...
Hala ere, zoofiliarako oroz lehen zaldia eta zakurra maite ditugu.
Epelago, baina ahuntza, sugea eta arraina ere bai.
Ziminorik ez ordea, edo apenas.
Hori ikusi dut bederen Interneten.
(Zoofilia ziminoarekin, sarean aipatu egiten da, baina doinu nolabait esan zientifiko batez; ez dira haatik zoofiloak berotzeko moduko bideoak jartzen.
Bestalde, Ann Althouse-k "datu zientifiko" gisa saldu nahi den ideia arraro bat eztabaidatzen du: gizona ez bezala, andrea berotu egiten ei da ziminoak larrutan ikusita.)
(Bide batez, bista-bistakoa da zoofilia weborrietako emakume asko behartu egin dituztela aberearekin txortan. Eta neskatxak dira maiz. Uste dut ez dagoela tabu estetikorik ez politiko-ideologikorik, baizik soilik afektiboak. Eta irudi horiei begiratzeak taburen bat ukitu dit antza: goibelaldi hau...)
Harira. Zergatik agertuko ote dira askoz ere sarriago (eta beraz, pentsa liteke, erabili ere bai) zakurra eta zaldia txinpantzea baino, nahiz hurbilago dugun?
Leire Narbaiza adituak “Eibartarrak” foroan idatzi duenez, preseski, "hain iguala izanda, ez dabe zoofilixia danik konsiderauko."
(Ildo berean, Arnaldo Otegik telebistan kontatu zuen lesbiar batek aitortu ziola gizon batekin oheratzea bestialismo hutsa zitzaiola.)
Imanol Trebiño liburuzainak hurbiltasun genetikoa eta fisikoa bereizi ditu: “neri gertutasun kontua emoten desta. Zer dago "gure kulturan" gertuen? Ez genetikoki, fisikoki. Etxabereen artean ez da tximinoa sartzen, eta tximino bat lortzeko... zirko batean ez bada... zootan begittuta... Madrilen edo gertuen?”
Aldiz, anonimotasuna gorde nahi duen emakume batek Narbaizaren bidetik berdintasuna funtsezkotzat jo du ziminofiloen uzkurtasuna ulertzeko orduan, baina bestelako ondorioak atera ditu.
(Nabaritzekoa da, ezusteko handia izan ez arren, hiru emakumeek –Leire Narbaizak, lesbiarrak eta anonimoak- gizonaren eta ziminoaren arteko antza azpimarratu izana eta Trebiño gizonak berriz urrutitasuna, bizilekuari dagokiona baizik ez bada ere.)
Andre anonimoak idatzi dit garbi sentitzen duela zergatik baztertzen den ziminoa: ahuntza, sugea, zakurra, zaldia eta arraina gu ez bezalakoak dira zeharo, eta urrutitasun horrek gizagabetu egiten ditu, erdi dardaragailu bihurtu.
Txinpantzeak gurekin duen antzak berak bilakatuko luke munstrotsu, intzestu eta izugarri harekiko txortaldia.
Trebiñorentzat hortaz normala da hurbilen duguna, eskura, erabiltzea; emakume anonimoari berriz itxurari, jokabideari eta genomari dagokienez hurbilen duguna erabiltzea munstrotsu zaio. Hipotesi bateragarriak dira, arazo desberdinek elkar osa dezaketen heinean. Nolanahi ere, ideiok zehaztu nahi izanez gero ikerketa eraman beharko genuke aldi berean zoofilia irrikaz hedatua eta zimino ugari luketen lurraldeetara, ez dago beste irtenbiderik. Eskainiko dute beharbada bekaren bat Turismo Sailean edo Hezkuntza Sailean edota Maitasun Sailean.
Dena den, dauzkagun datuak aztertuta, egia da zoofiloentzat ziminoak ematen duela, animalia ororen artean, lotsagarriena.
Emakume anonimoak iradokitakoaz gain, izan liteke bestelako arrazoirik? Zoofilo guztien artean berez izango dira herabeenak agian ziminofiloak? Zergatik?
(Gizonak Nietzscheri lotsa eragiten dio, gizona edozein zimino baino ziminoago omen baita. Lotsa ospetsu hori ulertzekotan, pentsalariaren ziminofilia erreprimitua suposatu beharko genuke apika?)
Auskalo. Dena den, deigarri gertatzen da hainbat bestialismo weborritan “horse suck”, “dog fuck”, “snake sex” edo “Cicciolina inculata dal cavallo” lasai asko aipatzen diren bitartean, ziminofilia argazki eta bideo urriak “bestiality sex” edota “exotic porn” zehaztasunik gabeko izenburu engainagarrien pean agertzea.
Nere ustez, dezibelio kontu bat da. Alegia, gizakioi ez zaigu gustatzen inork guri txilio egitea. Txilioak oso desatseginak zaizkigu. Zaldiak, ahuntzak, zakurrak, sugeak, zoofiloen jardunaren lekuko isilak dira.
(Argi gera bedi: audio hau ez da nik inungo tximurekin egindako grabaketa. Hor atzean ageri dan giza-itxurako intziri hoiek ere ez dira nereak. Bere horretan saretik hartutako atxiboa da. Zin dagit. )
Klikatu hemen (Benetan ez naizela ni)
Beste arrazoi bat ere egon liteke. Hau Alicanteko hondartzan aste honetan bertan gertatutakoa da:
Zekor itxurako gizonkote mardul bat zebilen, hau ere txilioka, zezenketa baterako publizitate ohartxoak banatzen, hondartzan. Oso gizaseme iletsuarekin, benetan iletsuarekin topo egin zuenean. Zezenzketazalea motza izan (ez zezenketazalea zalako bakarrik, bestela ere bai), eta, zer esango gizon iletsuari eta:
Gizon iletsua hain geratu zan aztoratuta, zazpi bat segundu kosta zitzaion erreakzionatzea:
Ordurako mozkotea hamabi toaila urrutirago zegoen, ez zitzaion iletsuaren purrustada iritsi.
Ondorioa zera da: zakurrak, sugeak, zaldiak... Are ahuntzak, ile leuna dute. Tximuek berriz, oso ile latza dutela dirudi (hondartzako gizaseme harek bezela). Taktuak ere bere garrantzia dauka.