Piercingaren isuri argitsua
Iraun nahia ez da bekatu, ezta euskara noranahiko bilakatu nahia ere, zenbaiti kapritxo garesti bat iruditu arren.
Noranahiko, metroa barne, Jozulinek “garraio pubiko” deritzona barne.
Metroan berriki hamasei bat urteko neska bi zihoazen eserita. Halako batean: “vamos a ponernos de pie tía porque entre el tracatrá este y el piercing que llevo en el coño es que me voy a correr.”
Hori euskaraz entzun izan bagenu euskalduntze-bide erdia egina genukeen eta bidaiarien laurdena korritua.
Nolanahi ere, baikor izan gintezke: alde batetik, badugu belaunaldi oso bat nahiago dituena Shin Chan eta Doraemon katu kosmikoa euskaraz erdaraz baino. Orain arte askok jotzen bazituzten ere euskal itzulpen eta bikoizketak behartu, kirrinkari eta zurruntzat, Shin Chanekin alderantziz gertatu da salbuespenik gabe.
Bestetik, gero eta piercing gehiago dabil euskal aluetan.
Ikus liteke argi izpi bat metroko tunelaren amaieran. Hurrengo geltokiko farola xumeren batena izango ahal da, eta ez beste tren baten argia, gurearen kontrako bidetik abiatu eta gainera datorkiguna.
Markos, “vamos a ponernos de pie tía porque entre el tracatrá este y el piercing que llevo en el coño es que me voy a correr.”, metroan entzun duzun gauzarik finenetakoa izango da, egunero ibiltzen naiz tren horren barruan, hara eta hona, eta erdaldunek erraten dituzten gauzak ez dira Bermeo eta inguruotan entzun daitezkeenak, "Liate un peta, tio" esaterako.
Zelango gazteria, oraingoa.