Heriozko trenera bultzatua
Redin irakaslea, krema koloreko trajez petrilean eserita, Davidek ezagutu zuen bezala ageri da "Soinujolearen semea"ko azken ametsean. Oroitu beharrekoa da halaber bere lankideek “Trenes” ezizena jarri ziotela, garai batean erdi erotu eta edozein tren hartzen baitzuen, eta gero lankideek arduratu behar zuten Redin bilatzeaz.
“Amets egin dut bart gizon xahar bat Iruaingo petrilean eserita zegoela. Krema koloreko trajea zeraman, eta gorbata gorri iluna. Laurogei bat urte jo dizkiot. “Zu zara eta! Zer egiten duzu hemen, Redin?”, esan diot bera zela konturatzean. “Zer nahi duzu egitea, David? Ez al duzu ikusten? Azken trenaren zain nago.” Itxura ona zeukala, uzteko azken trenaren kontuak 100 urte betetzen zituenerako. Betaurrekoak kendu eta zuzen begiratu dit: “Etsi beharra dago, David. Bestela, zer? Labana lepoan sentitu eta sokari tiraka hasten diren animaliak bezala jokatu behar al dugu?”. “Ez, hobe lasai itxarotea”, esan diot. “Horixe baietz! Begira! Hortxe dator nire trena.” Jiratu dut burua eta Obabako geltokia ikusi dut erdi ilunpetan, eta jende multzo isil bat andenean trenaren etorrera zaintzen. Bat-batean, geltokiko arduradunak besotik heldu dit: “Igo zaitez zu ere”. Larrituta, astindu bat eman eta besoa libratu dut: “Ez da nire trena! Redini laguntzera bakarrik etorri naiz”. (382-83 orr.)
Esnatu eta gezurra esango dio Davidek Mary Anni ametsari buruz: hartz baten aurka borrokan zebilela, bere artaldea babestearren. Hain zuzen, ametsaren balbe gaiztoaz babestu nahiko du Davidek, gezurraren bitartez, Mary Ann. Eta bat egingo du bide batez Don Pedro Galarretaren anaia hartzak hilikoarekin.
Amets hau egin eta egun zenbaiten buruan David hiltzear da, Don Pedro bezala. Bukatu dira ametsak, bukatu literatura. Auto barruan doa, gauez. Honez gero lagun batzuk hil dizkiote. Halako batean, badaki, autoa gelditu eta kanpora aterako dute: “zure txanda!”. Oso nabarmen adituko dira orduan ere kilkerren hotsak.