Baina badute beren rola
Lehen begiratuan beraz Canorenek dirudite ametsik ametsenak, narrazioaren beharrari muzin garbiena egiten diotenak, kaotikoenak eta libreenak.
Arretaz aztertuz gero ordea nabari da badutela beren zentzua, amesgilearen egoeraren eta bilakaeraren zantzuak ematen dizkigutela, badutela eginbehar bat kontakizunean.
Aurrenik, tentsioa areagotzen dute. Marta eta Olatz etakideak Pasaiako etxebizitza batean daude, Olatzena. Ekintzara irten eta ezkutatu gero, bertatik bertara egiten dute. Badaramatzate zenbait hilabete itxitura horretan. Halako batean, beste etakide bat agertuko zaie, Pataki, zuzendaritzaren gutun bat dakarkiena. Gutunean, kontuz ibiltzeko gaztigua, sator bat baitabil. Aurrerantzean, Olatz, Marta ala Pataki, satorra nor ote den, horrek piztuko dio irakurleari jakinmina eta ezinegona, lehenbiziko irakurraldian bederen. Eta ametsek hain zuzen susmoak pertsonaia batengana edo bestearengana zuzenduko dizkigute, giro klaustrofobikoa larrituz.