UNE BATEZ SOILIK

UNE BATEZ SOILIK

                Nire lagun Felix eta biok tabernan sartu gara zerbait hartzera. Telebistan, ia egunero bezala, Pablo Iglesias ari da hitz eta pitz. Eta, zerbitzariaren zain gauden bitartean, hari begira geratu gara biok.

                Sinpatiaz jarraitzen dut Pablo Iglesiasen ibilbidea. Sinpatiaz eta, ezin ukatuko dugu, poz irriño batez. Diskurtso on eta koherente bat landu duela uste dut. Are: uste dut ezen "ahal dugu"-lako kontu hori ez dela kontu erretorikoa edota produktua merkaturatzeko leloa, ezpada benetako apustua. Iglesias erabat sinetsita dago. Hurrengo hauteskundeak irabaziko ditu eta ez dago atzera bueltarik. Madrilen, jakina, urduritzen hasi dira eta, egia esan, ez nau batere harritzen. Izan ere, Madrilgo politikariak oso ohituta baitaude lore-joko eta su-festa antzuetara -orain hi jar hadi eta gero neu jarriko nauk, lagunak gaituk eta hi eta bion artean moldatuko gaituk, pastel nahikorik bazagok ondo banatuz gero-  baina orain loreek arantzak dituzte eta su festak ez dira atrezzoaren partea, ezpada benetakoak eta benetako bolbora daramate barruan...

                Ez, Madrilgo estolderietako biztanleek jada ez dute jokoa maite. Arriskua benetakoa da eta egurra ematea erabaki dute. Orain orok balio du Iglesias jipoitzeko eta, hauteskundeak iritsi bitartean, bata bestearen atzetik emango dizkiote zartakoak inolako errukirik gabe.   

                Odol putzu batean martir bat ala makilatutako panpina bat utziko duten, horra zalantza bakarra...       

                Nire lagun Felix, ordea, ez dator bat nire irakurketarekin.

                "Xabi, ez hadi fidatu. Iglesiasek eta bere lagunek oso argi zaukatek bidea ekonomiari dagokionean, eta txalotzeko modukoa duk egin dutena, baina, ez ahaztu, ezkertiarrak izanik ere, espainiarrak dituk. Eta zer nahi duk nik esatea, lurraldetasunaren gaiaren gainean txolopote ederra zaukatek. Nola jokatuko duten Katalunian, beraiek ere ez zakitek, eta hor zagok gakoa... Une honetan, Podemos duk CIU-ERC-CUP hirukotearen gehiengo absolutua kolokan jar dezakeen bakarra... eta badakik zer esaten duten ultraeskuindarrek... Espainia antes roja que rota....  Bestela, zer dela eta eskaini Iglesiasi hainbeste denbora telebista kate guztietan...?"

                Zerbitzaria etorri eta bi garagardo eskatu dizkiot, durduzaturik oraindik.

                Ez dizuet gezurrik esango: behingoagatik nire lagun Felixen konspirazioaren teoria berria zentzuzkoa iruditu zait.

                Unetxo batez soilik, baina zentzuzkoa.