BABARRUN-JANA

BABARRUN-JANA

                Azkenean guri ere iritsi zaigu eguna. Etzi, azaroak 8, Lizarrustihistango biztanleok babarrun-jana ez-lotesle batean hartuko dugu parte eta bertan erabakiko dugu ea Lizarrustihistanek Europako estatu alokutibo txikitxo eta independente bat izan behar duen ala Espainiar estatu ez-demokratiko eta ustelaren  eskutik jarraitu behar duen ume txikitxoa balitz bezala.

                Suposatuko duzuenez, oso urduri gaude denok.

                Ez luke zertan hala izan, egia esan. Azken batean, den-dena prest baitaukagu: nahi adina babarrun, ehun kilo odolki, txorixo-txirikorda ederra, gurdikada bete saiheski eta, itxuraz, oso minak diren Ibarrako piperrak. Baita bi galdera zehatz ere, aspaldian idatzitakoak.

                Bozkatzeko metodologia ere zehaztu dugu: lehenengo galderari baiezkoa emateko, boto-emaileak ea babarrunak nahi dituen galderari baiezkoa eman beharko dio. Ea errepikatu nahi duen galderari baiezkoa emanez gero, bigarren galderari ere baiezkoa eman nahi diola ulertuko dugu eta, ondorioz, BAI/BAI atalean apuntatuko dugu. Erraza, ezta?

                Bai, arrazoia duzue: dena askoz errazagoa litzateke baldin eta hautestontziak jartzen utzi izan baligute. Baina kontua da ez digutela utzi. Nonbait ilegala zen egin nahi genuena eta beraiek jakingo dute zergatik. Guk gureari eutsiko diogu eta, hautestontzirik ezean, onak dira lapikoak, platerak eta koilarak.  

                Arestian esan bezala, urduri gaude denok. Izan ere, susmoa dugu Espainiak ez digula babarrun-jana  egiten utziko. Argudiorik ezean, gure babarrun-jana ilegala dela esango dute, , txorixoa ez-morala dela, eta odolkiak gizentzen duela... Berdin du.

                Ibarrako piperrez armaturik egongo gara zain.

                Eta bai, oraingoan ere arrazoia duzue: pentsatu duzuen lekutik sartuko dizkiegu piperrak gure festa zapuztera etortzen badira.

                Beraz, jakinaren gainean daude... oso minak dirudite...