Komunikabideak krisian

Le Monde Diplomatique aldizkariaren 2005 urtearen urtarrileko zenbakian Ignacio Ramonet-ek komunikabideen egoeraren azterketa kritikoa egiten du. Besteak beste, "irakurle askok nahiago dute asumitua den blogisten subjetibotasun eta partzialtasuna, zenbait prentsaren objetibotasun faltsua eta inpartzialtasun hipokrita baino" idazten du.

Beti interesgarria den Ramonetek, krisian edota oso zenbait enpresa interesei oso lotuak dauden komunikabideen inguru batean blogek dakarten aldaketei buruzko errefentziak egiten ditu Medias en crise artikuluan. Egia esan harritu egin nau TF1-eko zuzendariak telebista kate horren ofizio edo zeregina Coca-Cola-ri gehiago saltzen laguntzea dela!, esaten ikusteak.

"Il y a aussi le phénomène des blogs, si caractéristiques de la culture du web, qui ont explosé partout au cours du second semestre 2004, et qui, sur le ton du journal intime, mélangent parfois, sans complexe, information et opinion, faits vérifiés et rumeurs, analyses documentées et impressions fantaisistes. Leur succès est tel qu’on en trouve désormais dans la plupart des journaux en ligne. Cet engouement montre que beaucoup de lecteurs préfèrent la subjectivité et la partialité assumées des bloggers à la fausse objectivité et à l’impartialité hypocrite d’une certaine presse."

Aurrerago Le Monde-n fundatzailea izan zen Hubert Beuve-Méry-ren berbak gogoratzen ditu: Gertaerak sakratuak dira, iritzia librea da. Baina honen aurrean gero eta sarriago, kazetariek bere eritzia sakratua dela uste dutela eta gertaerak bere eritziei gustora egokitzeko ez dutela erreparorik dio Ramonetek.

Uste dut Ramonetek komunikabideei buruz egiten duen azterketa orokorrak merezi duela. Datu eta adibide asko eskaintzen ditu.

Egia esan prentsa idatziari buruz ematen dituen datuak ez dira batere baikorrak...

Le quotidien américain International Herald Tribune, par exemple, a vu ses ventes baisser, en 2003, de 4,16 % ; au Royaume-Uni, le Financial Times a chuté de 6,6 % ; en Allemagne, au cours des cinq dernières années, la diffusion a baissé de 7,7 %, au Danemark de 9,5 %, en Autriche de 9,9 %, en Belgique de 6,9 %, et même au Japon, dont les habitants sont les plus gros acheteurs de journaux, le recul a été de 2,2 %.

"Europar Batasuna orohar hartua, azken zortzi urteetan saldutako egunkarien ale kopurua 7 miloi txikiagoa da... Eta mundu mailan, ordaindutako egunkarien kopurua bataz beste urtero %2a jaitsi da. Askok galdetzen dute prentsa idatzia ez ote den izango iraganeko aktibititatea, agortzear dagoen aro industrialaren komunikabidea" irakur daiteke Ramoneten artikuluan.

Etorkizuneko joera bezela eman beharko dugu? Beste sektore asko bezala, eraberritu beharko da? edo krisialdia gaindituko du? Oraingoz, datuek sektorearen aldaketa iragartzen dute...