Ipurbeltz
(c) Laurita Siles / http://folklorenomada.com/
Beleok sarri egiten diguzue orro ipurbeltz zozo koittaduoi. Euskal dantzak berritu behar direla, eta edozein ergelkeria koreografiko atsegin dut batez feisbukizatzen diguzue. Alperrik da sasi-koreografia baten egiturazko ahuldade eta sortzezko pekatuak agerian uztea: sustrai eza, inkoherentzia koreografikoa, sintaxi okerra, itxurakeria eta hutsaltasuna, tradizioaren ezagutza ezaren goratzea,… Belearen plastakoak putzada batekin eraitsiko dizu gaztelua: Ba niri gustatu zait. Zu tradizionalista bat zara.
Zozo-aberrian edozein zozok edozein zozokeri asmatzea, eta horrela eraberritzeko hain premia larria duen euskal dantza zaharkitua eguneratzea, eraldatzea, birsortzea bikain iruditzen zaio beleari. Baina eutsi ondo mokoa bele-aberrian sartzeko tentaldiaren aurrean. Euskararen eremua gauza serioa da, hamaika zaindari zinpekok, osok, urgazlek eta hooliganek babestua. Mendikleta ez, hori ez dator bat hitz berriak sortzeko hizkuntz irizpideekin. Eta trash. Edozein zozokeri proposatuz gero, Olasagastik letxe aizkoratuko zaitu beleak: tradizioan ez da inoiz horrela esan. Eta kitto. Kroa. Igela? Zozoa!
Tradizioa. Ja. Zozook erabateko ezjakintasunetik baztertu edo aldatu, eraldatu, berritu, berrasmatu beharko genukeena lege ukiezina da ezagutza gainezka duen bele-aberrian. Zozo tradizionalista honek uste du euskal dantza berritzeko, eguneratzeko, sortzeko eta birsortzeko, euskal dantza bera, bere gramatikan eta lexikoan, semantikan eta morfologian ongi ezagutu beharko genukeela. Ez dugu ezagutzen, ez. Ezta urrik eman ere. Beleak uste du bele-aberrian euskaran adina ikertzen eta inbertitzen dela dantzan zozo-aberrian. Dantza ikertzen eta aztertzen dagoen zozo bakoitzeko mila bele daude euskara aztergai eta ikergai dutenak, unibertsitate, akademia, eskola, erakunde publiko, bolondres elkarte, enpresa profesional eta ongintzako fundazioetan. Zozo-dantzariak, onenera ere, atsotitz eta kanta zahar batzuk ahots inpostatuz deklamatzera iristen gara. Kroa.