IMKE (Informatikaren Menpekotasunak Kaltetutakoen Elkartea)
Informatikarekin duen harreman zailaren berri eman du Mikel Irizar-ek Sustatun Arrazoi guztia du eta erantzun hau utzi dut bertan:
Informatikaren munduak erabiltzaileoi jartzen dizkigun traba eta konplikazioek ez dute parekorik. Erabateko menpekotasuna dugu harekin eta erabiltzaile soilak kolpeak bata bestearen atzean jasotzen ditu.
Bulegoetan beti informatikariak izaten ditugu inguruan eta eskerrak haiei atera dira aurrera lanak. Behin baino gehiagotan galdetu diot nere buruari etxean ordenagailua darabilen hainbeste lagun nola demonio konpontzen den. Orain ari naiz frogatzen. Gaizki, oso gaizki. Nire kasuan sokorrista etxean dut eta medikua anaia, baina menpekotasun horrek sutan jartzen nau.
Nik kotxea gidatzen ikasi nuenerako ordenagailuarekin dezente ohitua nengoen. 18 urtekin gidabaimena atera eta kotxea hartu nuen. "Zenbat zaldi dizkik hire kotxeak?", "zaldirik batere, bolantea eta lau errobeda", besterik ez nekien nik kotxeetaz. Repuestoko errobeda non zegon ere ez nekin lehen pintxazoa izan arte. Instrukzioak atera, txintxo txintxo jarraitu eta listo. 300.000 km inguru egingo nituen ordutik eta ez galdetu niri bujiak non dauden.
Ordenagailuko teklatuarekin kotxearekin baino km gehiago egingo nituen, eta hamaika kontu ikasi ditut, baina ez dago konparatzerik. Kotxea nik gidatzen dut eta nahi dudan tokira narama. Ordenagailuarekin bestelakoa da harreman. Berak agintzen du, eta ahal dudana eta uzten didana egiten dut. Eta despistatu orduko barrabiletan ostikoa ematen dit. Azkena orain 3 hilabete. Disko gogorrak krak egin eta hamar bat urtetan pilatutako lanak Txan magoa bailitzan desagerrarazi zituenean.
Ea norbait animatzen den eta IMKE (Informatikaren Menpekotasunak Kaltetutakoen Elkartea) sortzen duen. Ni bazkidetzeko prest.
Elkartasunaren gozoa sentiarazi zidak hire erantzunak, Oier. Mila esker. Eta elkarte berria sortzeko beste masa kritikorik balego, sar ezak nire izena zerrendan. Elkarren kontsolamendurako besterik ez bada.