Luistxo Fernandez: “Garrantzitsua da interneten norberak bere espazio propioa kudeatzea”
Dozenaka artikulu eta hainbat hilabeteko behaketaren ondoren, heldu da protagonistekin hitz egiteko txanda puzzlea osatzen joateko. Behekoa, Luistxo Fernandezi egindako elkarrizketaren moldaketa da blog formaturako (edukia laburtzeko, alegia). Ikerketaren datu bilketan oinarrizkoak izango dira, elkarrizketa honetaz gain, zerrendakide eta blogariei egindako galdesortak eta baita taldeko eztabaida ere. Izango duzue horien berri.
Hastapenei buruz galdegin, eta horiek azaltzen hasi da Luistxo Fernandez, Eibartarrak posta-zerrendaren sortzailea: “90.hamarkadan posta-zerrenda zen Internet erabiltzeko tresna praktikoenetako bat”. Bi ziren, sasoi horretan, euskaldunen inguruan martxan zeudenak; euskaraz funtzionatzen zuen batek, eta ingelesez, besteak. Ingelesezkoan, diasporako euskaldunak eta hemengo zenbait zeuden sartuta, eta tresnak martxan egoteko beharrezko zuten software-a New Yorkeko Unibertsitate bateko zerbitzarian zeukaten jarrita. Horrelako zerbitzari bat ez zegoen edonoren esku, baina. Horregatik, norberak posta-zerrendak sortu zezakeen tresna bat deskubritu zuenean, Fernandezek berak ere “bitarteko interesgarri” hori probatzeko ideia izan zuen. Zerrendakide gisa, posta-elektronikoa zeukatela zekien eibartarrak gonbidatu zituen –orduan ez zegoen hain zabalduta emaila- . “Beste batzuek beste gai batekin sortuko zuten, futbolari buruz edo euskal musikaren inguruan… Nik herriko jendearekin egitea pentsatu nuen, herriari buruz”, azaltzen du Fernandezek zerrendaren gaiaren zergatiagatik galdetuta.
Garai horretan, izan ere, sarea zerbait minoritarioa zen. Are gehiago, Fernandezen hitzetan, “Internet egiteko zegoen orduan”. Testuinguru horretan jendea “honi eta hari buruzko” web orriak egiten hasi zen. Bien bitartean, hainbat eibartar zerrendaren estalpean biltzen ari ziren eta afari batean elkarte baten antolatzea pentsatu, eta Eibarri buruzko web orria egitea erabaki zuten. Behin izena aukeratuta, domeinua erosi, eta horrela sortu zuten Eibar.org.
“Infoxikazioa” bada oraingo gaitza, hutsunea zen lehengoa. “Orain erraza da, Googlen Eibar jarrita, herriari buruzko informazioa bilatzea”, baina, edukiak igotzeari ekin ziotenean, oro har, basamortua zen euskal edukien espazioa. Gerora, Udalak eta beste talde batzuk hartu zuten lan hori eta, Eibar.org-ekoak beste formula batera pasa ziren: “Herriko informazioa gordetzen zuen web orritik, elkarteko bazkideen blogak jasotzen zituen web dinamikora pasatu ginen”, diosku. Horrela bihurtu ziren, halaber, euskal blogosferaren aitzindari. Eta horrela, eibartarrak ez ezik kanpoko jendea ere batzen joan zen komunitatera, “eibarnauta” bataiatuta.
Urte hauetan zehar blogariek zein zerrendakideek ahots propioa garatu dutela nabarmentzen du Luistxok. Hortik hainbatek beste medio batzuetara ere egin dute salto: Elena Lakak, Oier Gorosabelek, Leire Narbaizak edo Mikel Iturriak, esaterako. “Beste meritu batzuk ere badituzte, noski, baina ahots publikoarengatik ere fijatzen dira beste medioak”.
Gauza bakoitza bere lekuan ipintze aldera edo, blogen irismena mugatua dela ere aitortzen du, eta komunikabide horiek berak ez diela kasu handiegirik egiten euskal blogosferari. Hortaz, euskal blogari edo interneteko komunikatzaileak audientzia txikiarekin konformatu beharko duela dio. Baina dena ez da audientzia. “Zerbait interesgarria badaukazu esateko, bada, esan. Horretarako da, azken finean, bloga, eta esateko daukazuna ez bada hain interesgarria ere, zuretzako hala bada...” Norbera gustura geratzen bada esan duenarekin, nahikoa da, Fenandezen hitzetan. Horrez gain, euskaraz edukiak sortzearen balioa ere azpimarratzen du.
Sarea eta eztabaida publikoaren inguruan ere solastu dugu. Parte-hartzeaz eta eztabaida publikoaz horrenbeste hitz egiten ari garen honetan, blogek eztabaida publikotik zerbait eduki arren, benetako eztabaida sustatzeko borondate gutxi dagoela uste baitu Fernandezek, bai politikari eta baita herritarren aldetik ere. “Internet parte-hartzeko tresna horizontal bat izan daiteke, kontua da, ea jendeari interesatzen zaion hori”, dio.
Erreleburik ez
Hasierako bazkide horiei jende gutxi batu zaie azken urteetan, gazte gutxi. “Azken batean, jende interesgarri batek interneten hizketaldiari eusteko balio izan du eta balioko du oraindik ere. Zaharraren zaharrez hiltzen garen arte, erreleburik ez dago , baina beno urte batzuk geratzen zaizkigu”, dio.
Gazteak beste espazio batzuetan aurkitzen dira baina espazio horiek ez dira “ez eibartar ezta asteasuarrek sortuak”. Horren harira, norberak kudeatutako espazio propioen alde egiten du. “Eibar.org gurea da, gure jabetzakoa da eta ez zait ondo iruditzen elkarrizketak edo jardun soziala atzerriko zerbitzu batzuen eskutan uztea… Erabili daitezke, noski, baina burujabe izatea ere garrantzitsua da”, azaltzen du.
Hamasei urteko elkarrizketa horizontala atzera begira. Etorkizunari erreparatuta, aldiz, erronka berriak, mugikorren bidetik etor daitezkeela berrikuntzak dio Luistxok, indartzen ari delako eremu hori. “Zer izango ote den? Ez dakit(...). Baliteke, blogetan antzindari izan ginen bezala horretan, ere izatea. Agian, usurbildarrek asmatzen dute eta guk haiek kopiatu, hori ere izan liteke. Ikusiko dugu ezta?”.