Mozorro-festa
(Sarean hara eta hona ibiltzen den orbelaren gisa, Brasildik iritsi zait istorio bat, txistearen eta ipuinaren artekoa, gurera egokiturik eskaintzen dizuedana).
Bikote gazte bati gonbidapena etorri zitzaion, mozorro-festa batera joateko. Eguna iritsi zenean, ordea, emakumeak egundoko buruko mina zeukan, eta senarrari eskatu zion joateko bera bakarrik. Mutilak ezetz, ez zuela bakarrik joateko asmorik; neskak baietz, pena zela beragatik festa galtzea. Azkenean, hor joan zen gizona, Drakularen mozorroa jantzita eta emaztea ohean utzita.
Emakumea, ordubete lotan eman ondoren, guztiz sendaturik esnatu zen. Erlojuari begiratu eta festara joateko oraindik garaiz zebilela ikusi zuen, hasi eta gero iritsi arren. Beraz, jantzi bere geisha mozorroa eta hara abiatu zen.
Bidean pentsatu zuen senarrak ez zuela ezagutuko mozorro horrekin, berak bakarrik erosi baitzituen bienak, eta aukera ona izan zitekeela, beraz, ikusteko nola jokatzen zuen gizonak bakarrik zegoenean.
Iritsi da mozorro-festara, eta hor ikusi du bere senarra, Drakula mozorropean, kabareteraz jantzitako emakume batekin estu-estu dantzan. Txoko batean geratu zen emaztea, gizona dantzatik muxuetara eta muxuetatik xirrietara nola igarotzen zen begira.
Halako batean, gehiago eutsi ezinda, bikote dantzariarengana jo, kabaretera bultzada batez baztertu, eta berak eman zion muxu luze eta bustia bere senarrari. Drakula hura pozik, beso artean nor zeukan konturatu barik. Emaztea ere ohartu da gizonak ez dakiela bera nor den, eta jokoan jarraitzea erabakitzen du, noraino iristen den ikusteko.
Noraino Azkeneraino iritsi dira, komunean sartuta larrutan bero, mozorroak erantzi gabe eta elkarri ia hitzik egiteke. Emaztea lasai dago batetik, bere senarrarekin egin baitu txortan, baina amorratuta bestetik, bere gizona nolako hipokrita eta zakilberoa den ikusita. Mozorroa han bertan kentzeko tentazioari eutsita, desagertu egingo da bat-batean, bere Drakula hura harritu bezain gustura lagata.
Etxera iritsi eta ohean sartu da emaztea, geisha mozorroa berriz ere armairuan sartuta. Ernegazioak erretzen dio barrena, eta ezin du ez lo egin ez irakurri ez ezer egin, bere senar faltsuaren zain dagoen bitartean.
Gizona ere iritsi da etxera halakoren batean, nekatu aurpegiz eta Drakula mozorroa eskuan dakarrela.
"Eta? Zer moduz festan? "galdetzen dio emazteak.
"Betikoa, badakizu. Zu ez bazaude, ez dakit zer egin ere halakoetan.
"Dantza pixkaren bat egingo zenuen hala ere.
"Dantza? Ezta batere.
"Neskaren batekin berriketan egongo zinen behintzat, ezta?
"Bai zera. Iritsi orduko, han ikusi ditut Imanol-eta, Iñigo-eta, eta etxeko bazter batean egon gara, gau osoan musean.
"Musean? Beste guztiak parrandan zebiltzan bitartean?
"Ez nolanahiko parrandan gainera. Bera ezer gabe etorri dela-eta, Gorkari utzi diot nire mozorroa, eta, esan didanez, sinestezina izan omen da gau honetakoa.
FOAF polita, Xabier Idatzi ipuin bat horregaz, eta seguru hurrengo antologian agertuko zarala ;-)