Adinik onena
Nik baino adin gehixeago duen lankide eta lagun batek halaxe esan zidan orain dela zenbait urte: "Oraintxe hago hi, Xabier, edaderik onenean". Norbera baino zaharrago direnek ("Norberak baino egun gehiago bildu dituenak" formula dotorea irakurri diot berriki poeta bati) egin ohi dizuten losintxa tipikoa zelakoan nengoen, baina ez, ondotik etorri zen hasierako esaldiaren azalpena: "Urte batzuk barru hasiko zaizkik aita eta ama gaixotzen, medikutan ibili beharra, eta gero badakik..."
Joan den astean ezagun baten aitaren hiletan izan nintzen. Lankide baten amari tumore bat erauzi diote, gorputz-zati batekin batera. Beste lagun baten ama ebakuntzaren zain... Niri ez zait oraindik tokatu, baina kontu hauek atzeratu egin litezke bakarrik, ez ezabatu.
Nekez imajina daiteke gurasoen galera baino gauza tristeagorik baina, pentsatzen jarrita, atzetik dator okerrena, zain.
Domu Santu egunaren hurbilak barkagarri egingo ahal du gaurko gogoetaren iluna.
Arrazoi osoa duzu, Patxi.
Hori idatzi nuen momentuan tokatu zitzaidan aldarte ilun samarra. Geroxeago, berriki e-mail batean lagun batek idatzi zidan esaldia etorri zitzaidan gogora: "Gaizki biziko ginala-ta, dana guzurre".