Ezer egin aurretik
Igor Anguloren heriotzaz ez nuen hitz egin nahi, isilik joatea erabaki duenak isilik joaten uztea merezi duelakoan, hala izan baldin bada behintzat. Atxiloketa-aldiko torturak, Euskal Herritik kanpo edukitzea, espetxe horretako euskal preso bakarra izatea... Kontu asko hartu litezke hizpiderako, baina beste bat gertatu zait deigarria.
Zigorra 34 urtekoa zuela irakurri dut, eta leporatu zizkioten delituak, berriz, hauexek: talde armatuko kide izatea, dokumentu faltsuak edukitzea, armak edukitzea eta leherkariak edukitzea. Hau da, ekintzarik bat ere ez. Poliziaren eraginkortasunaz hitz egin genezake, edo erakundearen egoera kaxkarraz, ekintzaileak ezertan hasi aurretik harrapatzen baitituzte.
Beste alderdi bati errepara iezaiozue ordea: komandokide izate hutsagatik 34 urteko zigorra; delitu desberdinak diren edo bakarrean integra litezkeen, ez naiz eztabaida juridikoan sartuko. Alderdi operatibotik, hala ere, argi dago haien batasuna. Eta argi dago, halaber, kode penalak eta sistema judizialak delitugile jakin batzuekin erakutsitako ankerkeria.
Eta gero eta gogorrago bihurtu nahi dituzte gainera.
Barka nire tekno-dorpezia... sakatu ta sakatu ibili nintzen eta mezu berdin edo antzekoaren errosario bat utzi dizut, Xabier. Ezabatu itzazu nahi baduzu.