Edukira salto egin | Salto egin nabigazioara

Tresna pertsonalak

Eibarko peoria, San Blasa baino hobia
Hemen zaude: Hasiera / Blogak / Nire uste harroan / Ez da esnezalearen ipuina baina

Nire uste harroan

Ez da esnezalearen ipuina baina

xme 2006/02/16 15:22

Herri-kondairak Churchill-i egozten dio harako esaldi eder hura, alegia, demokrazia dela zure atean goizeko bostetan jotzen badute zuk jakitea esnezalea dela eta ez, esaterako, polizia. Gaur ez dut mezu politikorik botako, ordea, itzuliko gara berriz ere saltsa horietara.

Esnezalearen ipuin horretan bezala, herri bateko patxadaren beste termometro bat bururatu zitzaidan aurrekoan, nire herriko janari-denda baten aurrean ikusi nuenean eskale baten txanoa, txanpon batzuk barruan zituela, baina eskalerik gabe.

Lantoki finkoa izango du eskale horrek denda aurre hori, askotan ikusi baitut bertan, eta behin baino gehiagotan gertatu zait eskalea ez egotea baina bai bere txamarra eta diru-poltsa. Kafe bat hartzera altxatuko zen, edo komunera behartu, ez baita gozoa izango egun osoa kale gorrian ematea, neguan batez ere.

Eskale hau ez dakit den oso diruzalea (pixalarria arintzera doan bitartean bota diezazkioketen xentimoak galdu nahi ez dituena) ala oso fidakorra (xorroan utzitako diru-pixarrak inork lapurtuko dizkionik errezelorik ez daukana) ala eskaleen artean borroka egoten den batek hustutako lekua beste batek hartzeko.

Nolanahi dela, eta eskaletza gauza tristea dela onartuta ere, ederra iruditu zitzaidan irudia, eta pentsatu nuen Churchill-enaren antzeko beste axioma bat asma genezakeela: eskale bat arratsaldeko garagardoa eta ogitartekoa erostera joan eta eske-tokian bertan uzten dituenean bere trasteak eta bere eltzeitsua, horixe da herri bateko patxada (edo ongizatea, edo bakea, edo nahi duzuena).

etiketak: Saski Naski
d.sastre
d.sastre dio:
2006/02/19 01:00

Guarko Radio Euskadiko MQPn pasa dituzten telefono deien artean, entzulearen telefonoaren deien artea, oso nabarmen iruditu zait bat. Gizonezko bat kexu zen, bilboko eroski baten, egunero, eguerdi partean eta ordu berean, atso batzuek zaborrak nahastu, poltsa puskatu, iraungituta dagoen jana hartu eta dena lurrean uzten dutelako, zikin zikina. Entzule honek galdetzen zuen nola den posible XXI mendean jendea hain zikina izatea eta udalak halakorik baimentzea. Oraindik ez dakit oso ironikoa zen (ez baitzuen horrela ematen) edo benetan egoera horretan agertzen zen arazoa zabor poltsa puskatuak ziren.

Patxi
Patxi dio:
2006/02/16 18:11

Eskaleen arteko borroka izan daiteke errez asko. Eta ongizatea bai. Ongizatearen seinale.

Gure ongizatea zeini zor diogun... Gure ongizateak paketik zenbat duen, hori ere gai polita.

Izan liteke hala ere, eskale patxadatsu bat izatea. Bejondeiola, exkaxian bizi arren, exkaxirik ez duten askok faltan duten altxorra badu.

Kepa Ele
Kepa Ele dio:
2006/02/16 19:29

Eskale patxadatsuak badira. Kontatu didate Madrilgo kale jendetsu batetan ba omen dagoela beti etzana eta etengabeko lo-kuluxkan dagoen hoietako bat.

Izara zikinaren aurrean txanoa eta eskuz idatzitako kartela:

"Mesedez, bota dirua , baina ez esnatu"

Eskale
Eskale dio:
2006/02/17 19:58

Mendiguren horrek txanoko euroak lapurtuko zizkidan ala ez jakin nahi nuen. Baina bere bizioa bestelakoa dela ikusi dut: euroak ez, nire istorioa eraman du blogean sartzeko.

Eskalea

Iruzkina gehitu

Erantzuna formulario hau betez utzi dezakezu. Formatua testu arruntarena da. Web eta e-posta helbideak automatikoki klikagarri agertuko dira.

Galdera: Zenbat dira hiru ken lau (idatzi zenbakiz) ?
Erantzuna:
Aurkezpena

Xabier Mendiguren Elizegi

Xabier Mendiguren Elizegi dut izena. Beasainen jaio nintzen, 1964an. Filologoa naiz formazioz, editorea ofizioz, irakurlea afizioz, idazlea bokazioz, berritsua bizioz, euskalduna bedeinkazioz edo madarikazioz. Lagunen eskariei ezetz esaten jakin ez eta blog honetan idazten hasi naizenez gero, ea gauza naizen, egunen harian, nire giza kondizio horien inguruan bururatzen zaizkidanak kontatzeko.