Eta okerragoa da erremedioa
Aspaldi ez dut igerilekuaz hitz egin, baina segitzen dut herriko pistinara joaten, larunbat-igandeetan, hogei minutuko saio parea egiteko astean. Zer kontatu handirik ez daukan eginkizuna da berez igeri egitea, baina aurrekoan halako gogoeta baikor-ezkor sorta bat etorri zitzaidan gogora, eta hemen botako dizkizuet.
Tarteka ikusten dituzu igerilekuan gorputz gazte, eder, gustagarriak. Beste askotan, berriz, zaharren gorputz erori, zabartu, itsusituak. Bizitza bera bezala, noski, baina arropa gutxiago daramagunean bistakoago.
Gorputz batzuen eta besteen arteko aldeez eta denboraren igarotze geldigabeaz pentsatzen ari nintzela, "Hik oraindik hurbilago dauzkak gazteak" etorri zitzaidan burura, gogoeta kontsolagarri antzekoa 41 urte dituen honentzat.
Geroxeago, baina, barneko ahots ilun batek eman zidan arrapostua: "Ez horixe! Gazteen gorputzak utzi hituen atzera, eta sekula ez haiz horretara itzuliko. Bestea duk hire etorkizuna, eta horra hoa ezinbestean".
Ze parte txarrekoak diren batzuetan gure gogoetak. Bakarrik falta zitzaion eranstea, zahartzea gustukoa ez duenak, okerragoa duela erremedioa...
Igerilekua beharrezko nuke neronek ere, baina atzerantz ezin egin jende dexente dagoenean, honi edo hari izterrean igurtziren bat egin gabe. Zer pentsatuko ote lukete. Bestalde, behin 40 egin eta jaikitzean ez baduzu hango edo hemengo minik, gaizki: hilda zauden seinale! Eta izan gaitezela zahartzeko!