Spielberg, ekologismoaren bultzagile
Aurten betetzen ditu hogeita hamar urte Steven Spielberg-en "Jaws" filmak, Tiburoi mitikoak. Zinemaren historian izan duen garrantziaz mintzatuko dira beste nonbait; nik hemen film horrek ekologismo modernoaren garapenean izandako garrantzia aipatu nahi dut.
"Jaws" film ekologista?, galdetuko du baten batek harrituta. Berez ez, baina segi irakurtzen eta ulertuko duzue nire arrazoibidea. Film horretan niri batez ere lehenengo partea gustatzen zait. Bigarrenean marrazoarekiko borroka erakusten zaigu, hiru gizon urontzian eta eskualoa uretan, nork nor akabatuko, "Moby Dick" berri baten antzera. Lehen parte, osoan, baina, itsasoko piztia ez da inoiz ageri; hark ikusten duena ikusten dugu (kamera subjektiboaren erabilera zoragarriaz), eta haren zauskadaren ondoren ur gainean geratutako puspuiluak, beste aztarnarik ez.
Amity izeneko uhartean gertatzen dira erasoak, turismo-garaia hasteko zorian dago eta herriko alkateak ez du nahi, inondik ere, negozioak erreka jotzea. Zoragarria da alkatearen rola, bigarren mailakoa izan arren benetako funtsa ematen diona pelikulari, jendea lasaitu nahian une oro: marrazoa ez baizik helize bat izango zela gorpu hau txikitu duena esango du aurrena, gero marrajotxu bat harrapatu dutenean munstroa ehizatu dutela, hurrena prest egongo da bera eta bere etxekoak uretan inor baino lehenago sar daitezen, mamuarekiko beldurra uxatzearren.
Eta jakina, ikusleak badaki mamua agertu agertuko dela, eta bere azioak egingo dituela. Eta tragediako pertsonaia abaildua ikusten dugu orduan alkatearengan: ahal zuen guztia egin du berak, bere borondate on guztiarekin, baina alferrik.
Harrez geroztik, osasun publikoari dagokion edozein arazoren aurrean agintariren bat lasaitasun eske mintzatzen denean, ezin burutik kendu "Jaws" hartako alkatea. Zentral nuklearreko arduradun bati aditzen diozu esanez ez dagoela inolako arriskurik eta barrutik pentsatzen duzu: "Zer esango duzu ba zuk?".
Berdin da gainera arrazoia non dagoen: Gipuzkoako erraustegien eta Boroako zentralaren kasuetan nik ez daukat iritzi garbirik, baina instituzioetako karguen hitzak, nahi ezta ere, komenientziazkoak eta gezurtiak begitantzen zaizkit beti, Spielberg-en erruz edo merituz.
Politikoak eta gainerakoek tribua osatzen dute, gurean eta guretik kanpo... TRIBUROIAK dira. Esakerak dion bezala "Sinistu? Popan txistu"