Udako postalak (XV)
Osteguna, abuztuak 25
Bartolo Gibelandi:
Nazka-nazka eginda naukazu. Etxera iritsi bezain laster, abokatuarengana noa dibortzioa eskatzera. Urte osoan zure kantzontziloak eta pixa-arrastoak garbitzea nahikoa ez dela, udan gainera 24 orduan agoantatu behar: gauekoak gutxi nonbait, eta arratsalderoko zurrungak; kamixeta narras hori, txilborra bistan; zerbezak edanez bata bestearen atzetik, puxika husteko besterik jaikitzen ez zarela, galtza motxen zirrikitutik potroei hazka Amodioak itsututa edukiko ninduen, zaren bezalako zerria zarela ez konturatzeko, baina sendatu naiz, azkenik.
Maritxu
Ostirala, abuztuak 26
Maritxu Tximazikin:
Konforme esaten duzun guztian, xehetasun bat aldatuta: neuk eskatuko dut dibortzioa. Ez dakit nola jasan dudan orain arte horrelako atso histerikoa, buruan txorakeria besterik ez daukana: eguzkitako mila krema eta ukendu, zartagi-ipurdia baino beltzago egoteko; arratsaldero hango edo hemengo eskaparateetan ikusmiran, soineko, top, zapata eta istorio erosteko, nire visarekin noski; gauetan halako kafetegi, pub eta terrazatan, inguru horretan ez-dakit-nor ibiltzen dela eta. Uda desastre honen alderdi on bakarra, zure ondoan pasatuko dudan azkena izatea.
Bartolo
Larunbata, abuztuak 27
Futbolero maitea:
Luzea izan da baina iritsi da. Hemen da azkenik Espainiako Liga. Azken hilabeteak nola-hala pasatuko zenituen: fitxaketen berriak, adiskidantzazko partidak, denboraldirako aurreikuspenak baina hori dena heroinazaleari metadona ematea bezalatsu da. Eta zuk benetako txute bat behar zenuen. Hasi da liga beraz. Baduzu aste osorako hizketagaia: astelehen-astearteetan, asteburuan gertatutakoaz eztabaidatzeko: huts egindako estrategiak, arbitro erosiak; asteazkena, erdiko atsedena: eta ostegun-ostiraletan, datorren matxaren xehetasunak aletzeko. Besterik behar al da zoriontsu izateko?
Igandea, abuztuak 28
Udatiar zoriontsu hori:
Pozik sentitzen zara. Ohitu zara oporlekuko ohe horretara, lo gozo egiten duzu, iratzargailua denik ere oroitu gabe. Faxa, e-maila eta bulegoko telefono-zenbakia ere ahaztu dituzu. Lankide, bezero, saltzaile, hornitzaile eta gainerako harreman profesionalen izenak eta aurpegiak itsasoak urrunean egiten duen gurma antzeko hartan galtzen zaizkizu. Ez duzu ia egunkaririk irakurtzen, ez telebistarik ikusten. Mundua ondo egina dagoela ari zara sinesten, zu naturarekin bat eginik. Eta oraintxe onenean zaudela berehala bueltatu behar duzula gogorarazten dizu alu honek.
hahahhaha,
ona Xme! ona maritxu eta bartolorena, kantua baino hobea!!!
egin diat barre ta... orain Anttoni ta Antton ezta? edo Haikamutil ta Bainausia behintzat...