Ahotsa lokarri
Segura Irratia da nire txikitako sintonia. Eta, programazio osoaren barruan, bereziki "discos dedicados" atala, eguerdietan entzuten zena, bazkaltzen genuen bitartean.
Ez zen oso distiratsua Segura Irratiaren programazioa, baina, artean umeak ginela, besterik ezagutu ez eta huraxe zen guretzat naturala, ordueroko Radio Nacional-en parteak ziren bezalaxe.
Koxkortu ginenean konturatu ginen irratia egiteko beste modu batzuk bazirela, askoz landuagoak, jantziagoak, profesionalagoak, eta barre egiten genion Segura Irratiari, baita eskainitako disko eta abestien tarteari ere, pellokeriaren mukurua zelakoan.
Urteen buruan ezetz konturatu naiz ordea. Irratiz zorion-agurrak bidaltzeak, abesti batekin ahal dela, egundoko tiradizoa eta gaurkotasuna dituela. Euskadi Gaztea entzun besterik ez dago, gazte jendea zalapartan Joseinak norberaren agurra irakurri eta kantua ipin dezan. Gazteei bezala gustatzen zaie zaharrei: Bizkaia aldera noanetan sarritan bilatzen dut Bizkaia Irratia, Gernika aldeko berbontzi batek goizero herrialde osoko atsoekin izaten dituen berriketak entzutearren.
Gogora datozkidan beste kasu batzuk: Egin Irratiaren garaian (hilaren 15ean bete ziren zazpi urte agintari espainiarrek itxi zutenetik), egundoko arrakasta izaten zuen arratsalderoko kantu eskainien saioak, ia osorik preso eta errefuxiatuentzako agurrez beterik egoten zenak. Tarteka Radio Tropical delako bat entzuten dut, Karibe aldeko etorkinek gure artean zabaldua, eta hor ere toki berezia izaten du formatu horrek.
Bila segituz gero, seguru nahi adina adibide pila daitezkeela, baina nahikoa izango da bere horretan. Zein da sofistikaziorik gabeko saio horien erakarmena? Asko pentsatu gabe ohartu gaitezke: ahotsaren indarra, jendearen parte hartzea, komunikazioa azken batean. Eta komunikazioa bezainbat, oinarri semantiko bereko beste hitz bat: komunitatea, lokarri bat daukan edo behar duen jendearen arteko oinarrizko elkartasuna.
Blogean eta euskaraz gabiltzanoz ere erabiltzen da komunitate hitza, eta gustatzen zait horren zentzua, nor bere txokoan aritu arren denon arteko hari eta harremana adierazten baitu. Eta ez dadila inor etorri, arren, gure komunitatea erkidego bihurtzera.