Hauxe da despedidea
Langile-auzo batekoa naiz ni, etxeak eta fabrikak elkarren ondoan zeuden kale batekoa, gaur zatarra irudituko litzaigukeen baina orduan naturaltzat geneukan moduan. Auto, moto eta kamioientzako tailerrak ziren nagusi gure barrio hartan, eta nire jirako mutil gehienak egiazko adituak ziren motor-kontuetan: kotxe bat martxan entzute hutsarekin esango zizuten Peugeota edo Renaulta zen, edo bataren eta bestearen arteko aldeez eztabaidatuko. Ni, halakoetan, isilik, ezjakin bezain ezaxolati. Urteen buruan iritsi naiz autoz ibiltzera, eta kilometro askotxo egiten dudala aitortu behar, ingurumenaren eta neure sakelaren kalterako, baina lehen bezain gutxi dakit autoaren tripei buruz.
Motorrekiko ezagupen eta interes falta hura teknologiaren edozein adarretara zabaltzen dela esan behar dut, informatika barne dela. Horregatik, Luis Fernandez xaxaka hasi zitzaidanean "blog" delako gauza bat zela eta ez zela, lagunekiko nire amore emate erraza izan zen, ez besterik, baietz esanarazi zidana.
Hasi banintzen hasi nintzen: gaur beteko dut urtebete txoko honetan, eta ez dut kontatzen "Zorionak niri" kantatzeko, geldialditxo bat iragartzeko baino. "Egunen harian" eman nion izena, gehiegi pentsatu barik, eta urtebetean behintzat egunero idazten saiatuko nintzela agindu nion neure buruari.
Zergatik martxa hori? Ez dakit ongi. Nik uste txikitako auzo proletario hartako langile buzodunak izan ditudala gogoan. Neuk ere, neure arloan, lana gogor egin nezakeela erakutsi nahi izan banu bezala; inspirazioan eta halako txepelkerietan babestu gabe, egunero-egunero zerbait berria idatzi, ahalik eta txukunena. Produkzio-asmoak bete ditut; emaitzak merezi ote duen, irakurleak esan beharko: nik hemen erakusten dut, sortu zen bezala, orraztu eta hobetu gabe, lanegun normalari erantsi edo lapurtutako ordu erdian egindakoak bere mugak dituela jakinda.
Eta hemendik aurrera? Aurrerantzean ere idazten segitzeko asmoa daukat, baina neure buruari ezarritako diziplina espartar hori gabe. Maiztasuna lotuago egongo da maitasunarekin, alegia, gogoak emandakoan egingo dudala. Plazer baduzu, gonbidatuta zaude zu ere.
Hala, agur. Bueltararte. Eta etorri sorpresaren batekin bueltan, aspertuta geunden egunero-egunero "egunen haria" bloga jarraitzen ;-)
Ondo segi!