Ez da "el del bombo"
Santurtziko Serantes antzerki saria irabazi zuen iaz Teresa Calo aktore eta idazle donostiarrak "¡Ay Manolo!" deritzan obra honekin, eta testutik antzeztokirako jauzia ikusteko aukera zorionekoa izan dugu, Santurtzin eta Madrilen estreinatu ostean Donostiako Lugaritzen eman baitute joan den asteburuan. Aukera zorionekoa esan dut gutxitan gertatzen delako, eta emaitza pozgarria izan delako.
Titulua ezagutua eta antzezlanaren hasiera ikusita (bi igeltsero adreiluak jartzen, etxe barruko obra batean tabike bat altxatzen, bat doinu anduliarrez gainera), aurrekari horiekin, diot, kostunbrismo espainiar gordin hori espero duzu, umore merkez eta topikoz osatua. Baina ez. Zorionez. Lehen eszena horrek hizpidea ematen du elkarrekin kateatzen diren zenbait istorio kontatzeko, gizon-emakumeen arteko harremanen inguruan; gustu onez eta zorroztasunez idatzitako elkarrizketak, gero taula gainean abileziaz jokatuak.
Eneko Olasagastik zuzendu du lana, eta talde teknikoan Donostiako antzerki-munduko izen ezagunak ezagutu ditugu, baina obra ikusi ahala nabari da ez dutela barne-kontsumorako pentsatu, ezpada Ebrotik behera ere oparo emateko: aktoreetan hemengoak eta hangoak dabiltza, eta ekoizpenean hemengo Tentazioarekin batean Madrilgo produkzio-etxe bat aritu da. Zorte on.