Sexual, el pueblo
Aste honetan Txalaparta argitaletxea kexatu izan da liburu baten azala zentsuratu diotela Facebook-en, titi bat agertzen zelako. Honako hau da kendu duten irudia, Itziar Zigaren Sexual Herria liburuarena:
Zentsura deiadarrak (Txalapartarena letra morez Zigaren blogean bertan) eta elkartasun eskeak zabaldu dira... Nik ez dut batere argi kontu hau. Batetik, joan nintzen Txapalartaren webgunera eta ikusi nuen zaila zela aurkitzea portada, eta txiki-txiki besterik ez nuen aurkitzen: titirik ikusi ere ez. Baina tira, gero jakinrazi zidaten egon, bazegoela. Egon bai, baina ezkutuan: gertatzen dena da http://www.txalaparta.com dagoela diseinatua dagoen moduan, eta irudiak supertxiki ageri dira. Baina azala handi erakutsi nahi badute, erantzukizuna eurena da; moldatu, erakutsi eta kito. Ez Facebook-eko horma itxien bestaldean... Bestalde horretara bazoaz, haien baratzera, zu moldatu haien baldintzekin! Nik neska bat pelotetan erakutsi nahi badut, neurean erakusten dut eta kito.
Horrez gain, duela hilabete edo orri oso bat liburuaz, ez dakit elkarrizketa edo zen Berrian. Bla bla bla asko, Gaztelaren inperialismoak Euskal Herritik uxatutako sorginen askatasuna eta holakoak... ez zen aipatzen orri osoan ea ze hizkuntzatan zegoen liburua (flipatzekoa ezta?). Galdetu nuen eta konfirmatu zidaten: gaztelaniaz da Sexual Herria. Ondoren, tuitetan komentatzen ari nintzela liburu hau gaztelaniaz zela, batek esan zidan Zigak sexilioan Bartzelonan 5 edo 6 urtean ez duela katalanik ikasi. Txortan egin zuela ematen du, ostera, eta pozten
naiz. Baina, liburuak ez du bakarrik sexuaz jarduten, baizik eta nonbait kontzientzia politiko-historiko-nazional baten kontuarekin nahasten da, eta, nire ustez, koherentziaren izenean, hori ez dago oinarri espainol horietatik abiatuz tragatzerik. Sartu, atera, ireki, tragatu, eta irentsi. Sexuaz ari bagara, ados. Baina beste hori, ba ez, nik ez dut tragatzen.
Eta purrustadarekin ere, esango dut, guztiarekin, gustatzen zaidala Itziar Zigaren diskurtsoa. Hiru mamu gaizto aipatu baditut post honetan (heteronorma patriarkala, Facebook, Espainia), onartu behar da lehenaren kontra erradikalki eta zorrotz ari dela; txalotzekoa deritzot horri. Ez dut esan nahi besteetan ere berdina eskatu behar zaionik (bereziki, ni neu beharbada uzkur eta konformista azaltzen naizenean hiru mamuokin) baina bai, bederen, zalapartan koherentzia estetiko pixka bat izatea ez litzatekeela txarra.
Sexua kontzientzia politiko-historiko-nazional kontuarekin nahastea tragatzea zaila iruditzen zaizu. Ez nau harritzen, baina asmakeria hutsa izateko badirudi tradizio luzea duela gaiak gurean. Are gehiago, badirudi Euskal Herriak ahalmen paranormal gisako bat duela beste herrialdetako jendea bi gauzok lotzera bultzatzeko. Dublingo University Collegeko Aintzane Lejarreta elkarrizketatu nuen aurreko batean. Kate 'O'Brien and The Fiction of Identity' saiakera idatzi du irlandarturiko bilbotarrak. Kate O'Brien idazlearen historia kontatzen du Lejarretak. Antza, Bilbon izan zen irlandarra gaztetan, 1920ko hamarkadan, eta Gaur Kafe Antzokia eta Sabin Etxea gertu dituen plazan, Irlandaren eta Euskal Herriaren askatasuna bere sexu askatasunarekin estu lotuta zeudela errebelatu zitzaion.
http://paperekoa.berria.info/agenda/2011-12-18/025/001/emakume_baten_iratzartzea_euskal_herriaren_metafora_da_kate_obrienen_lanean.htm