Fernando Muniozgurenek laga diguna
Luistxo Fernandez
2006/07/11 10:26
Blogista bat hil da, komunitate honetako partaidea, Eibar.org elkarteko bazkidea. Fernando Muniozgurenek blog bat zeukan (dauka) hemen. Blogean mezuak arraro samar ageri dira, e-postaz bidaltzen zituen, moblog eginez, eta ez zituen besterik editatzen... Gaixotasunak eroan zuen bloga irekitzera. Bere mezu bakan haietan, gaixotasunaren presentzia igartzen da. Baina gaitzaren aurreratzeak ez zion asko idazten utzi.
Haren blogari ze agur edo ze despedida eman behar ote diogu? Zer egiten du komunitate batek, hildako lagun baten blogarekin?
Elena Lakak proposamen batzuk utzi ditu Eibartarrak zerrendan
Fernando Muniozguren pertsona inportantea izan da Eibarren azken 20 urte hauetan, duda barik. Gutako askoren konpromiso, lan eta ibilbideetan, direnak direla ere, izan duen eragina, bakoitzak jakingo du norainokoa den, baina nago badagoela hor Fernandoren markaren bat, guren barruan. Eta Interneten darabigun zera honetan ere, Eibartarrak zerrendan, Eibar.org gune honetan, beste kontu batzuetan, bai, badago Fernando, badago bere eragina.
Haren blogari ze agur edo ze despedida eman behar ote diogu? Zer egiten du komunitate batek, hildako lagun baten blogarekin?
Elena Lakak proposamen batzuk utzi ditu Eibartarrak zerrendan
- Dagoen moduan laga
- Eibar.orgek epilogo kolektibo bat egin diezaiola, eta mantendu
- Familiari eskaini, erabaki dezaten. Igual izan daiteke euskarri bat Fernandoren lan gehiago ipintzeko bertan.
Fernando Muniozguren pertsona inportantea izan da Eibarren azken 20 urte hauetan, duda barik. Gutako askoren konpromiso, lan eta ibilbideetan, direnak direla ere, izan duen eragina, bakoitzak jakingo du norainokoa den, baina nago badagoela hor Fernandoren markaren bat, guren barruan. Eta Interneten darabigun zera honetan ere, Eibartarrak zerrendan, Eibar.org gune honetan, beste kontu batzuetan, bai, badago Fernando, badago bere eragina.
Irakasle izan nuen Fernando Alfa eskolan txikitan, ikastola ez zeneko garaian. Nire lehen euskara irakaslea izan zen. Harritu egin ninduen bere bizar luzeak. Ez nuen halakorik inoiz ikusi irakasleen artean. Are gehiago harritu ninduen Sorbonatik, Paristik, zetorrela, kantako musikaria bezala. Jakin-minez entzuten nituen Fernandoren inguruko kondaira urbanoak, batez ere, Tunisiako tximino bat etxean zuela zioen hura.
Baina gehien txunditu ninduena zera izan zen. Francoren argazkia paretatik kendu berria zuen gela hartan erakutsi zigun Euskal Herriko mapa. Maule eta halako leku exotikoak agertzen zituena.
Eskerrik asko Fernandori denagatik. Uste dut oraindik noizean behin gogora etortzen zaidan txikitako irakasleetako bakarra dela. Besteak ahaztea erabaki dut, antza. eskerrik asko, Sorbonarengatik, tximinoarengatik eta maulerengatik.
Astakeriaren bat botatzen nionean erantzuten zidanez: Apostroph!