Kontsumismoaren alde

Kontsumismoa humanismo mota bat da, Vicente Verduren artikulua, Juan Freire galiziarraren blog guztiz interesgarrian ezagutu nuen joan den astean. Aitzakia eman dit aste honetan entregatu beharreko Irutxuloko Hitza egunkarirako zutabea osatzeko.

Kontsumismoaren alde

Duela gutxi aurkitu nuen idazle espainol baten artikulu eta ideia interesgarri bat, "Kontsumismoa humanismo mota bat da". Kontsumoaren bidez, aukerak egiten ditugu, zentzumenak lantzen, geure gustuak esploratzen ditugu, eta objektuenganako maitasun lehor baten ordez, libidoaren bidez berreraikitzen dugun gauzekiko dugun harremana. Errepresioaren eta kontinentziaren ordez, ilusioa eta konpultsioa.

Kontsumismoaren garairik agerikoenean, Gabonetan, entzuten dugu berriro ere kontsumoaren oker morala gogorarazten digun topìko progresista hori. Inork kasurik egiten ez dion topikoa izango da, baina, en fin, korrektotasun politikoaren aldarean jasoa dago hori. Eta horrekin batera, kontuz!, adi!, ea zer aukeratzen dugun umeentzat. Ez, gero, jostailu sexistarik. Ez jostailu belikorik. Kontuz telebistaren aurrean ikus dezaketenarekin, bideo-jokoekin, Internetekin.

Baina, argi pentsatuta, gaurko haurren jostaketa biolentoak, ez ote dira aurreko belaunalditakoen antzerakoak? Hiriko asfaltoan barik, zelairik zelai jolasten zuten umeek ez ote zuten igelik edo katurik torturatzen aukera zegoenean. Horren aldean, okerragoa ote metraileta birtual batekin tiro egitea ordenagailu pantaila batean? Jokoaren eta errealitatearen arteko muga ez dute bereizten haurrek. Benetan? Gu ere ez ginen haur izan. Ni, behintzat, Mazinger Z-rekin hazitakoa naiz, makina bat marrazki bizidun biolento eta telebista ordu kontrolbakorekin hazitakoa naiz. Nire umetako jostailu faboritoa gogoan dut: pistola galaktiko bat, plastiko gardenekoa, sakatu eta mekanika apur batekin, matraka-soinuarekin batera, txispa distiranteak ere ateratzen zituen. Makina bat lagun garbituko nituen harekin, je je.

Ez dakit zergatik ukatu behar diodan pistola galaktiko haren plazerra orain neure semeari. Zergatik ez kopina polit bat alabarentzat? Nahikoa da. Diskurtso apokaliptiko gehiago ez. Goza dezatela umeek, guk gozatu genuen eta orain gozatu nahi dugun bezalaxe.

Honekin ez dut esan nahi Gabonetako kontsumismo hau zoragarria iruditzen zaidanik. Izan ere, Interneteko alderdirik okerrenaren akats bera ikusten diot: spam nekagarri hori, dela publizitateakoa, dela zorion bidalketa masibo eta ustez ezinbestekoa. Baina, horren gainetik, ze kristo, ondo ere igarotzen dugu, igaro nahi dugu, konplexurik gabe, ze demontre!