Nire atlasa

Jardun osoko nire lehenengo lanbidean, nire lehenengo soldata irabazi nuenean, zerbait erostera joan nintzen, kapritxo bat betetzera. Bilboko liburutegi batean Encyclopaedia Britannica-ren atlasa erosi nuen. 13.000 pezeta izan ziren, gogoan dut.

1988an erosi nuen, eta orduko edizioa da, 1988koa beraz. Herrialde asko ez daude mapan. Jugoslavia, Soviet Batasuna... gaur esistitzen ez diren estatuak. Leningrad, Sverdlovsk... gaur esistitzen ez diren hiriak (izen horrekin ez behintzat). Hala ere, detailean eta kalitatean, ikaragarrizko atlasa da.

Txikitatik pasioa izan dira mapak niretzat. Mapak eta lekuak, toki izenak, toponimia. Afizio zoro samar bat. Internetera dedikatzen naiz gaur egunean, lana dut software enpresa batean, baina sareko mundu honetan eman nituen lehen urratsak zorakeria bati entregatu nizkion: makina bat ordu sartu nituen Geonative izeneko gauza batean.

Hizkuntza gutxituak mapetan! horixe zuen lema proiektu hark: Donostia ager dadila mapetan, Atharratze, Naoned, Solzh-gala, eta ez diglosiaren inposizioa: San Sebastián, Tardets, Nantes, Grozni. 2000. urtetik ez dut berritu orri hura, baina oraindik beste inon ez dagoen informazio erreibindikatibo apur bat hantxe aurki daiteke Interneten.

Geonativeren ondoren, lanaren zurrunbiloan sartu nintzen eta afizio nuen toponimia internautiko hura albo batera utzi nuen. Zorionez, ez dut galdu ez mapentzako afizioa, ezta haiekin kontaktua lanean. Euskal Herrian Interneteko kartografian lanean diharduten talderik onenarekin lan egiteko zortea izan dut, bezero izan ditugulako lan batzuetan, Donostian, Diputazioko bulego batzuetan, lanean diharduten b5m proiektuko jendea: Jose Mari, Victor eta Mikelo batik bat. Gipuzkoako helbideak, etxeak, kale eta baserriak web bidez aurkitzeko eta airez ikusteko (Gipuzkoa oso-osoa argazkitan dute, detaile ikaragarrian) jende honek egin duena ez du ia inork ezagutzen, eta benetan uste dut dela eredu bat: herri administrazioen alorrean teknologia eta herri-baliabideak bikain erabili daitezkeelako adibide aparta.

Eta orain, ba... beste mapa proiektu batean sartu naiz. Tagzania du izena. Euskal Herritik mundura. Ideia sinple baina indartsu batekin: nork bere atlas propioa sortu, eta besteekin partekatu. Eta halaxe dut gaur, pantailan, Tagzania.com, eta pantaila ondoan, nire atlas zaharra, Britannicarena...