Poeten uharan
Lurreko kondenatuak
Gargantuaren aho-zuloak irentsi gintuen
jopu aurkitu ginen eguneroko zidorretan.
Elkartzea zitzaigun lehoi izateko legamia
bilbe irentsezina izanen munstroaren eztarrian.
Azaldu ziren arratoi-burutxoak
mamurtu zuten ukabil gotorra.
Zatiketaren madarikazioa daramagu
mamuaren erraietan digerituak darraigu.
Sailor
Esadazu marinela
ur handiok zer diren
leihotik ez baitut nik
itsasoa ikusten
Itsasoaz galdez nator
bateltxoa non ote
zeru marra urdinean
arrats batez galdu zen.
Zera
Txantxangorria kukuaren beldur
kartzelako murruaz itsu
airezko hesian preso
hala ere zoriontsu
maitemindua
Maitasuna
maria handian
heltzen diogun zera
To eta no
Zu eta ni
parea zein bi
sutan bi karobi
Nirea zurea
amona agurea
nolako parea.
Kate motzean
Piparpotean presotu
haur kilker-jolasa,
mugi den orori tiro
eskopeta hobbya,
artea omen gerra
gerrartea bakea.
ADNan ote gizakiak
harrapari sena
Hegada librean ustez
gizakia bera da
kalibre oroko perdigoiz
ehiztari ehizatua.
Portu
Haur oroitzapenen itsasoan
bare haserre edo kirri
amaren irribarrea zait itsasargi
bere presentzia estatxa lotgarri
kai segurua baitzen beti.
Txioak
Txio sinfonia zen basoa
ernari zetorren udaberria
fiu-fiuka dei minak
bakardadea bete ahaleginean
fiu batek txistu besteak
hara non duo berri bat
txori-kantu emanaldia
ortzadar kantaria zubi
arboladi berria bizipoz
bi zirenak bikoa orain
adar bera dute aterpe
urtaro oro zaie udaberri.
Lilia
Nork ez du isileko lorategitxoa
non begiak betetzen dizkion lilia.
Urratsez urrats
Zizelka harkaitzean
lumaz papiroan
arkatz zirriborroka
tinta irristan
idatz-makinaren sinfonia
ordenagailuaren kiribilak
mobilaren labirintoa
letren festak darraiko
Rara avis
Tximeleta mimetizatua
lorez lore hegan,
haize-errota talaiaria
arnasbidea nondik,
nork zer arrantzale
burutapenen kulunkan,
esploratzaile nekaezina
giza zirrikituen oihanean,
ortzadarrean ameslari
zubi bila beti
irakurlea
rara avis
Biluzik
Biluzia da berez
gizakiaren jantzi naturala,
hotzak janztera behartu geroztik
ugaltze organoak estigmatizatuta
arkano bihurtu zitzaion gorputza,
probatokiz probatoki dabil orain
jolas-lehia ahaleginean
jantzita arren biluz jarraituko beldur.
Horma hau
Han goian gailurra
maldaz gora beti
horma bat oztopo.
Harri biluzian gorantz
ekaitzak ekaitz
trepeta oroz ekinean
bibak-a tarteka arnas.
Amilarazi nahi gaituzte
baina bertikalean darraigu
ez baitugu rappel asmorik.
Birusa
Baso eta itsasoko zurrumurruak
ahotsak apaltzen dituen lez
bakoitza bere oskolean bilduta
komunikabideen erpin honetan
oihartzuna besterik ez ote hitzak.
Inkomunikazioa
gizartearen birusa.
Pandemia
Zuloan gorde zen kilkerra
sastrakan ezkutatu sugea
ihesean ikusi nuen azeria
adarretan zegoen salbu txoria
neu nintzen mamu zitzaiena
Ekaitzak inarrosi zituen kaleak
hurkoa bi metrora ere arrisku
etxe zuloetan gorde ginen
ia egunsenti garbia noiz
gure ahalen ezinean preso.
Gizakia bera ote birusa.
Egon da ederrik
Hitz isileko poemak
irribarrea kate-begi
balkoiak itsasargi
tximeleta leihoz-leiho
urrunekoa hurko
eskuak txalaparta
besoak mezulari.
Ez da onik gabeko gaitzik
itxaropena kutsakorra izaki
ezin esan dena gaitza izan denik
denok utzi baikaitu bizi-min.