Poeten uharan

LUBAKITIK

Memoria

Oso gogorra zait memoria galtzearen eguneroko errealitatea.

Pausoka galtzen ari naizen ahalmena.

Edozer galduta ere kanpoak bere horretan dirau,

nire barnean baina hondamendia gertatzen da.

Ni neu galtzen ari naizen bizipenak eragiten dit leherra.

Mozorroa

Bizitza osoa asmatu dugu geure neurrira,

egiatik auskalo non den errealitate birtuala.

Egunerokoa jartzen zaio ordea aurrez-aurre,

eta hortik datoz gure ezinak.

Kanpolarrosa

Testuen bazterretan babesten naiz,

beti itxurakeriak egiten.

Neronekin ados, baina.

Nire itsaso hondoa, berriz,

itsaso barea  bihurtzea nahi nuke.

Zinez

Ezagutu berri dut poeta.

Mutil gazteak ditu aipu.

Eskerrak.

Bestela pentsatuko nuke

bere proposamenak baztertzen dituzten

horietakoen artean sartzen nauela.

Eta nik presoen sakabanaketaren aurkako

bere ekarpena adeitasun zintzoz hartu eta eskertu nion.

Zinez.

Baitan

Egoten naiz bakarrik tarteka.

Maite dut bakarrik egotea.

Ezer oroitarazteko besteen  arnasa premiarik gabe.

Denbora tarte aparta da isiltasuna.

Norbere arnasa sentitzea barne bakardadea.

Robotak

Izaki estandar bilakatzen ari gara,

norbera izate abenturaren xarma eta gozamena galtzen.

Ontzi erraldoi bat gara  flota bat ordez,

engranaje bakarreko erlojua besteei loturiko gurpiltxoa ordez,

zuhaitz bakarra baso bat ordez,

animalia bakarra fauna bat ordez, …

Disziplina

Galerak aurreikusteko joera dutenen familiakoa naizela aitortu beharra dut,

bizitzaren hainbat goxotasun barreiatzen zaizkidala nigandik at.

Baina ez ditut itxarobideak kontainerrean pilatzen,

tematia naiz, sistematikoki diziplinatua, aurrera egiten duenetarikoa.

Haurtzaro

Haurtzaro dena dut gordeta armairuan,

noizean behin ateratzen ditut, ateratzen zaizkit,

txikitako oroitzapenak.

Pozez.

Tristurarik gabeko aldia agertzen zait haurtzaroa.

Banu

Tarteka bakardadea.

Ezberdina.

Lasaigarria.

Bizipoza dakarrena.

Azoka

Zain jarraitzen dut ia norbaitek irakurri ere egin ote duen

nik astekari eta antzerakoetan idatzitakorik.

Lehiaketetan irakurri, irakurriko dutela uste dut epaimahaikoek,

baina horien deirik ez dut inondik ere espero,

ez bainaiz irabazteko aurkezten, akuilu bat eduki beharrez baizik.

Hainbat idazleri aipatuko nizkieke beraien idatziei buruzko nire iritziak,

baina lotsatu egiten naiz.

Kritikak kritikari ofizialen esku geratzen direlakoan nago,

baina horiek ez dira herri irakurlearen iritziak.

Salmenta litzake agian liburu bat onartua izan denaren seinale

baina ez beti:

propagandaren eraginez, kalitateagatik baino, erosten baita liburua,

Durangoko Azokan esaterako.

Zorion

Kanpinean naiz zoriontsu, edo bidaian,

presiorik gabeko egunak direlako.

Egun lasaiak.

Lasaitasuna da zoriontasunaren osagaia,

agian iturria.

Perfekzioa

Denok garela inperfektuak,

egia absolutua da hori, denontzat balio duena alegia.

Hori onartuz soilik dator elkarbizitza erosoago eta errazagoa,

lotsaz inor biluzik utzi gabe, eguneko ordu guztietan.

Arrastoa

Beti uzten dugu arrastoa,

nolabaiteko arrastoa.

Arrastorik ez dela geratu hori,

arrasto ikusezin baten arrastoa da.

Txerpolari

Trapezista izatera behartuta gaude,

hari gainean oreka gorde ezinik,

edo geroaren haritik zintzilikatuta,

zanbuluka prozesuaren hari mehean,

gu geu garela sare babesle bakarrak.

Nora

Irri urdurien garaiak hauek,

beldurgarriak,

bizipozean pilatuta,

erantzunik ez diegun mila helikopterotan zatituta. 

Hiru zirkuluak

Bizitza hirukoitza dugu denok,

azalekoa: bizitza sozialekoa, …

zirkulu estuenekoa: familia, bikotea, lagun minak, …

bakoitzaren baitakoa: sentimenduak, pentsamenduak, irudimenekoa, …

Bizitza bakarra eta agerikoa soilik bagenu

uso mezulari gehiago legoke,

bakardadea laztan gehiagoz inguratuko genuke,

elkarbizitza sakonago eta abegikorragoa eginen genuke,

lotsarik gabe elkarri gerritik helduko genioke,

maitagarriak izaten ahaleginduko ginateke,

nahiz beti egonen litzaken aireportuan abandonaturikoren bat,  iheslariren bat.

Barneko dena agerikoa balitz,

gure miseriak erakustean lotsa sentituko genuke.

Eskubidea

Norbere buruaz egiteko ahalmena,

gutxien aipatu eta onartzen den

norbanakoaren eskubidea.

Aipatzen den orotan

beti baldintza oso bakan eta mugatuetan.

Aitortzen dut zaila dela

banakoaren bestearekiko konpromisoak  eta  loturak

norbere buruarekin egitearen eskubidearekin  ezkontzea,

eskubide hori erantzukizunekin harmonizatzea, 

baina norbere buruaz egiteko eskubidea kenezina da, norberarena.

Isil 

Gogokoa dut

 jendeari begira egotea,

jendeaz gogoeta egitea,

lagunarteko koadrila.

Lotsatzen nau

ezikusiarena egiteak,

baina isilik egotea dut gogoko,

han nagoela jabetuz isil egotea.

Daude  -  gaude

Beti datorkigu

norbait, noiznahi eta nonahi,

isil eta gordeta gaudenean sarri,

burmuinetan ezkutatzen garenean ere.

Garrantzitsua da lehenagotik han gaudela jakitea,

baita geu ere beti norbaitengana joaten gaudela jakitea,

garrantzitsua da bestea lehenagotik hor dagoela konturatzea,

burmuinetan ezkutatuta agian bera ere.

Han gaude, baina baita han daude.

Biluzik

Gozoagoak eta errazagoak lirateke harremanak

biluzik biziko bagina,

neurtuagoak lirateke hitzak eta jokabideak.

The end

Pentsatzen hasia naiz jadanik istorio baten bukaera,

biografia baten azken orriak direla geratzen zaidan denbora.

Maitasuna

Zorionez

bi aurpegiko txanpona da

maitasuna.

Erbestea

Norbere baitan tarteka babestea

hori litzake erbestean bizitzea,

askatasunaren funtsa.

Diana

Bala hutsak antzuak dira,

gizakia errotik astintzeko bolbora

              hori  behar dute balek, 

zaharra inarrosi,

gizaki berri baten hazia erein,

ezten zolia izan,

oinarri ustez sendoak sartatu,

nortasuna aldarazi, …

Horrelako balek jo behar dute

eguneroko egunerokotasuna,

poemak bala direnean.

Fernando 

Koman dago,

ikusezina bihurtuko zaigu laster,

hastear du hegalaldia infiniturantz,

espekulaziorik gabe galduko da  eternitatean,

bere izena galduko da izan garenen anonimatuan, 

baina bere errautsak  loratuz joanen dira,

lora izanen “eta kitto” dirauen arteraino.

Kontrajarriz

Beldurra diogu dialektikari,

bake faltsu bat etetea dela deritzogu,

tesi eta antitesia kontzienteaz 

aurreratzen ikasi behar dugu,

dialektika bizitzan hezurmamitzen,

              osagai kontrajarriez urratsak emanez. 

Politika

Politika herriari begira eginen denean

egun oro izanen da

poema bat idazteko une gozagarria.

Ezezagun

Ezagunen artean ere ezezagun,

gizakia da misteriorik handiena,

telefono mugikorren sarean

elkarri itsatsita bizi garen honetan ere.

Udaroa

Epaileak bilera politikoak baimendu eta debekatzen,

berri-paperak epaile, legelari eta diktadore: 

gizarte beltza gurea

lantoki eta ikastetxeko gulagetatik  aske,

azala eguzkiaren gatibu egiten den urtaroan. 

Artelan

Artelan bihurtzean datza idaztearen gozamena,

baina sormenak ahalegin zailean du funtsa,

zailtasuna beti da astun,

horregatik idazlan gutxi da artelan.

Sarean 

“Hain urruti ta hain hurbil” Lourdesek, 

“hurbilean urrun  eta urrunean hurbil” Castillok.

Kontraste horretan mamitzen dira maitasun harremanak,

hurbiltasunean eta urruntasunean saretzen da maitasuna.

Zoriontasuna ere.

Sare bat baitira biak, maitasuna eta zoriontasuna,

bizitzako zutabe, biak,

harriak baino hutsune gehiago dute,

horregatik harrapatu egiten gaituzte.

Hilotz

Tanatorioan hilotz laguna,

urrunduz babesten gaitu heriotzak,

bizitza jasanezina bihurtzen zaigunean.

Poema 1 

Poema,

mila burutapenen iturri,

mamia aurkitu asmoz

oskola urratzeko bizturi.

Idatzi

Ez dakit zergatik edo zertarako idazten dudan,

gogoko dudalako?,

agian besterik gabe.

Panfleto eta antzerako agitazio izkribuak soilik dakit

zergatik eta zertarako idazten ditudan,

eta horiek idaztea dut gutxien gogoko.

Hiltzenago

Biziago sentitzen naiz idazten dudanean,

agian hiltzenago nagoelako,

bizitzaren korrontetik at bizi naizelako.

Egunerokotasunetik erretiratzea bezala da idaztea,

egunerokoari atsedenaldia ematea,

geroaz idazten duzunean ere,

iraganaz zipriztinduta idazten baituzu,

orri hilez estalia bezala.

Isolamendua 

Zu zeure buruaren aurrean aurkitzea,

zure bizi-puskez hesitua,

hori da isolamendua.

Maitale

Hainbat pertsona maite ditut,

maite ditudala ere ez dakitenak,

maite ditudala dakiten ere arduratu gabe,

ikusi nahi ez ditudan zenbait ere maite ditut.

Erbestean

Iraganean bizi gara,

edo  erbestean,

errealitatetik albo,

bete ezineko asmoez bizi garelako.

Kontrajarriz 2

Egia eta gezurra

bizitzako sarean ehun nagusiak biak, 

gizartearen zutabe agerikoak,

bereiz zailak gehienetan.

Zohardia

Itxarotearen zama jadanik berunezkoa zaienei,

luze baitoa,

zera esanen nieke,

badela lainoetatik gora izartegi bat.

Helburua.

Idazteko nire helburuak?.

Auskalo!. Neuk baneki!.

Uste ziurra dut idaztiok

ordenagailuko anonimatuan

ahaztuak geratuko direla.

Mirari bat dira lehiaketetako sariak,

karanbola harrigarri bat.

Norbaitek irakurriko dituen ametsak

jotzen du  tarteka nire irudimena.

Beti dago helbururen bat, isilekoa sarri,

nahiz toles-gune batetan ia aurkiezina.

Idaztea

Norbere baitan bidaiatu,

norberarekin zintzoa izan,

hori da idaztea.

Goitikakoa

Hausnarketarako hari-mutur zorrotza

behar du izan poemak.

Baina ulerterraza?. Ez du zergatik.

Ziria, abiapuntua, zorutik goitikakoa,

goitikako hegaztiaren ikuspegiaren begirada.

Poema 2 

Hitz irudien jolasa,

gogoeten bidegurutzea,

ulertu gabe ulergarria,

oldozte librerako tresna,

txoriaren hegoak bezala.

Lorik eza

Gau ilunak

gardenago egiten ditu

argi berezi batek bilduak

gogoetak eta ideiak

tamala lausotu egiten direla

eguneko argian.   

Zerbitzuguneak

Zerbitzugune bat ote mundua?.

Desagertu egiten dira gizakien arrastoak,

zerbitzugunean hondakinak bezala.

Baina bezeroak badirelako existitzen dira  zerbitzuguneak,

bakoitza gara nahitaezkoa,

arrastorik uzten ez badugu ere.

Oporrak

“Zakur suizida bat bezala atera gara herritik ihesi”, poetak.

Opor garaian gaude.

Zoriona

Lapurretan datza zoriona batzuetan,

ohikoari kendutako une-izpi horietan.

Zahartuz

Bizitzari lapurreta bat iruditzen zait

argitzen eta iluntzen zaidan egun bakoitza.

Zirrikitutik begira

Zirrikitu bila bizi gara,

zirrikituetatik begira,

uneko edertasunari  itsu,

dugunari  ihesi,

beti kanpokoa amets,

urrutian hamalau intxaur.

Joanean

Zenbat aldiz joan egiten garen!.

Misterioaren erakargarritasuna,

arkanoaren tira,

abentura sena.

Desafioa, neurketa,

txerpolariaren beheko hutsunea.

Ahazmena

Ahazmenari esker

bizi gara.

Perfekzioa

Perfekzioa da sormenaren galga,

ekimen eder askoren balazta,

artelanen draga.

Perfekzioa:

artelan gutxi batzuen ukitu harrigarria.

Zabarkeria: sasiko uzta.  

Mordoilokeria:  arrunkeriaren hazia.

Poema 3

Tiro behar du poema bakoitzak,

bala pizgarria, mingarria ere,

goizeroko hausnarketa iturri,

seminarioko meditazioak antzo.

Sekretuak

Ai gure barneko sekretuak,

garunetan ehotzen ditugun burutazioak,

aitortu gabeko gogoetak,

bitez isilean,

bala hiltzaileak bihur ez daitezen.

Maitasuna

Kenketa edo kendutako guzti horiek dira maitasuna,

banaka  zein osotasunean,

bizipen xume horiek dira maitasuna.

Banoa

Bideko zati tarte txiki asko pasa zait behar adina gozatu gabe,  

bizimodu ahalik eta arruntena egiten saiatu naiz,

bizitzako korrontean ur tanta soila izatea izan da nire ahalegina,

zenbait hegitan zerbaiten ikur izatea tokatu bazait ere,  

gizartea izan behar delako historiako protagonista, ez gizabanakoa,  

bizipen-pusken arteko lotura galtzeko zorian ikusten dut neure burua,

galtzen hasia naiz jadanik,

agian horregatik bizi dut puskak ahalik iraunkorren lotzeko irrika,

osotasuna iraunkor bihurtzeko gosea,

iraganaren errolda osatzeko grina,

ilusioen zati guzti haiek hitz idatzien lokarriz biltzeko premia,

egoera berri bat,  ilusio berritua,

lehengora ez bainaiz itzuliko,

oxigenoaren konposatu batekin bizitzen hasia bainaiz.