Poeten uharan
KAXA HUTSEAN BILA
POEMAK IRAKURRIZ
Idazten dut
beraz bizi naiz
Hilik?
Idazten ez denean
irakurtzen ez denean soilik
dago hilda edozein literatur mota.
Utopiaren lurraldea
Utopiaren lurraldea da poesia,
XX. mendean gizarteak berak
behar du izan poeta,
naturari, hurkoari, arazoei,
begi ezberdin berri batez begiratuz,.
orduan soilik dirauko poesiak.
Diegesia
Ez dakit zein poemez
edo zein poetez,
ari den poeta.
Bere poema baztertuez agian.
Idatzia inaustea eta baztertzea
samingarria da literaturan ere.
Baina beharrezkoa.
Elegiaz harago
Salaketaren hatz luzea
behar du izan poesiak,
elegia ere,
baita bizitzari eta
bizitzaren kantua ere.
Beti hegan
Hegoak falta zaizkion sentipena
hori du beti idaztean idazleak,
baina baldar edo fin,
narraz ala arin,
goietan zein tatarrez,
hegan egiten du beti.
Hyskeritxoa
Gimnasia erritmikora dedikatu izan balitz
Oteiza
ginen eta garen zerbait dela
uste duen ezereztxoa izaten jarraituko genuen.
Bitaminak
A : adarjotzea
U : umorea
bitamina horietatik
dosi handiagoa
behar lukete
poemek
Diraugu
Magia da oraindik
gizakiak, gizarteak,
munduak berak,
bizirik irautea.
Max Brod judua
Ez dakit ze traizio egin zuen Max Brodek
judu izatea izanen zen nazien garaian
Palestinaren aurkako jarrera litzake gaur egun
K K
Ez da nardagarria norberaren kaka,
gehienetan lasaitasuna dario,
beherakoan praketan egina ez bada.
Garun likitsuek jartzen gaituzte gizakiok
maila goragoko batean, arrazoimenean,
miseriaren handitasuna.
Komuna gaur egun
bakarrik egoten den
askoren une bakarra.
Babelia
Babelia irakurtzen jarraitzen duen
jende asko dakusat nik herri honetan,
ibili ere lokarri solte asko dabil
arrisku gizarte honen oinetakoetan.
Kornerrera
Kanpinean, edozein urtaroan,
euriak botatzen gaitu kornerrera.
Monotonia
Monotonia urratzen ez dakiena da
egunerokoak urratzen duena.
MALKO GALDUAK
Jainkoek
ez dute negarrik egiten
Zeruak
Letra larriko Zerua
letra xeheko zeruak
bereizteko gaitasuna,
galdu dugu gizakiok
horregatik bizi gara
zerurik denik ere ahaztuta.
Buruaz beste
Suizidio inkontziente bihurtu dugu gaur egungo biziera,
fikziozko pelikula deritzogu errealitatea den hondamenari.
Migratzaile
Drama bihurtu zaigu errutina,
edo errutina drama,
ez gara pasoko urteroko migratzaile ohiturazkoak,
elkarri jarraiki noraezean doan hegazti saldoa baizik.
Zirimiria
Euritakoa erosi du Donostian turistak,
turista bat gehiago Kanarietan.
“Ba”
“balitz” eta “litzateke”z
osatuta dago
gizakion bizitza
frustrazioen ikurra da
delako “ba” aurrizkia
Askatasuna
Batasunaren Estatuagatik
Askatasunaren Estatua gabe
utzi gaituzte berriki euskaldunak,
metafisika metafisika,
kaltegarria litzaiekeelako politikoei.
ekonomia-botere-politikoei
Plazara
Bortxakeria besterik ez du pairatzen
zezenak plazan,
bortizki jokatzera behartzen dute bera ere.
Toreroa harrapatu arren, baina,
beti dago zezena hilko duen bigarren torero bat.
Ikur bezala gela batetan burua disekatuta
erakustea da geratzen zaion ohorea
zezen erasokorrenari ere,
noblea eta erasokorra
hitz sinonimoak dira zezenaz.
Plaza ezberdin bat
ez dago beste irtenbiderik
BESTEAK ETA GU
Amodio hilak:
hondar mikatz
oroipen ezti
Adinaz harago
Autoestimuak egiten du norbera
edozein lorategiko lili ederrena
Bizi
Faltsukeria ezkutatu ohi du lotsak,
Ikusezin uzten du benetako bizitza,
komedia bihurtzen gure jarduna eta ariketa.
Bihotzaren albuma
“bihotzean min dut”
esanen nuke,
hala sentitzen dut,
badakizkit zergatik, noiz, nola,
zertarako, non, norekin, nondik, …
baina kezkatu egiten naiz,
begi nekatuak uzten dizkit
bizitza gozatzeko.
Tristura tristea
Aberats naiz, oso aberats,
bihotzean min dudalako ere
aberats.
Gauza pila ditut,
gehiegi gauza,
baina nire baitako pleguetan
hutsune bat bizi dut,
inondik ere arrazionala,
zerek eragiten didan ez dakidan
egonezin bat, tristura tristea.
Kaxa hutsak
Askatasuna
ostu nahi luke herri honek,
aurrez ostu zioten, osten dioten,
askatasuna,
baina labirintoa egiten zaio bidea,
uneoro aldatzen dizkiotelako
norabide eta pasabideak.
Amu bezala bidean jarritako
kaxa hutsak osten ditu,
askatasuna gordetzen dutelakoan,
eta eternoa egiten zaio bide-sarea.
Amets
Denok dugu norbait,
zerbait edo nonbait
zerua urdin bilakatzen diguna,
abesti erromantikoak biziarazten,
promesak eskaintzen,
paraje desolatuak berdetzen,
uholdeei aurre egiten laguntzen,
etsipenak gainditzen,
laguntzen diguna.
Eta hori ez da ez edonor
ezta ere edozer edo edonon.
Bananeroak
Nola ez gara errepublika bananero batetan sentituko,
errepublika bananeroa bihurtu badugu gure herri hau.
Aulkia lehian
Lehia da bizitza,
mirari bat beraz
aulkia utziko digun
norbait aurkitzea.
Bikiak
Dibortziatu asko gaude,
egunerokoarekin etenean,
bizitza bikoitza dugu,
irudimen eta ametsarena,
-azaleratua edo ez-,
jokabidean gauzatzen duguna.
Koldarrak
Aurkariek ere ez dute bataila handirik irabazten.
Agian horregatik dira koldar mendeku txikiz.
Beti da garaia
Beti dugu, izan behar dugu,
une larrienetan ere,
arrain laranja bat bizitzan,
aldian aldiko unibertsoari
distira esperantzagarria emanez.
Beti da garaia ere
edozein unibertsori
arraintxoaren distira jartzeko;
problema ez da arrain laranja,
begiradaren distira baizik.
“Egunero hasten delako”
Jada ia ez dut atzera begiratzen,
nahikoa dut egunerokoarekin,
horrek betetzen ditu erabat
egunen ardurak eta asmoak.
Denbora gutxi geratzen zaidala,
-heriotza edo memoriarik eza-,
hori dut agian kezka iraunkorrena,
baina ez dakit sindromea den,
eta bada, ze izen duen.
Merezi du?
Hemendik aurrera mundu honetan
zer egiten dudan galdetzen dut,
baina erantzuna neure baitan dago.
Ezer ere ez edo ezer gutxi
dudala egitekorik da erantzuna.
Merezi duen jarraitzerik ere galdetzen dut,
baina ez dut erantzun erabakigarririk.
Ilunabarrean
Bart, oraindik gazte,
magia zuen bizitzak,
eta ilunabar honetan ere
magia izaten jarraitzen du,
magia lausotuagoa arren.
Berriro
Itxaropena izan genuen garai hura
gogoratuko dugu euskaldunok.
Orain hurrengo egunsentira begira
jarri gara, berriro lanean.
Gaurkoari atxiki gabe,
zakarrontzietan arakatzen hasi gabe,
besteen musuen zain egon gabe,
balizko baleko bakea egin arte.
Blaki
Blaki gutxi dagoela pentsatu dut
poemaren lehen erdia irakurtzean:
oso gutxi direla lagun leialak.
Blaki gehiago dagoela uste izan dut
bigarren erdia irakurtzean:
jan-txakur asko dagoela alegia.
Herriarekiko atxikimenduak,
horrek salbatuko gaituela,
hori izan da nire itxaropen izpia
poemaren bukaeran
Marea
Behin eta berriro herri berri bat eraikitzen ahaleginduko gara,
mareak harrapatuko ez duen arte,
agian marea hartu beharko dugu kontutanago,
Minak
Mina-eremua uzten du nazioarteko itunak
“laguntza” eraman ostean,
minez ereinda geratzen da pertsonen harremana
elkarrengandik berezitu eta urruntzean ere.
Minez, era guztietako minez,
defendatu nahi dugu besteengandik aldentzean.
Minez ereiten ari gara
normalkuntzarako ahaleginen ondorengo aroa ere.
Minaz ere.
Errauts
Eta gu zerbait garelakoan.
Laster hezurrik ere ez dugu utziko,
hauts sakabanatuak besterik ez,
hilerria baino merkeagoa delako hauts bihurtzea.
ETXARRIKO HARITZA
Ia hila,
baina bizirik
Gernika
Denok dugu Berlin bat gure baitan,
baina oso gutxik Berlin bat eta pare bat ipuin,
eta asko gehiagok Gernika bat eta erasotzeko mila aitzakia.
Poema
Munduari, gizakiari, gizarteari,
egun bateko pultsua hartzea
hori da poema idaztea.
Politikoak eta gu
Eguneroko bizitza da guretzat Euskal Herria,
politikoek, aldiz, egunero ikuskizun egiten dute.
Gabriel askoa
Zenbat Gabriel Aresti gure herri honetan,
bizirik diraugun ezaugarri.
Polizia
Denok isiltzen dugu
hainbat pentsamendu
bierrik isildu gainera,
zipaio asko baitago.
Drogakalea
Ez da jada droga kalerik herrietan,
polizia jabetu baita kantoi guztiez.
Hauteskundeak
Gure belaunaldiak frankismo garaian
ezagutu zuen egoera bera
bizi du oraindik herriak,
hauteskunde komedia da
ordutik aldagai bakarra.
Kutsadura
Politikak kutsatutako gizarte honetan
hitzek ez dute esanahi berezko edo logikorik.
Etxarri
New Yorken zakurrak oinutsik.
uros bizi gara gu Etxarrin,
txakurrek zapatarik ez
zenbaitek New York amestu batera
alde egiten badu ere.
