Mispillibar

Poeten uharan

Jon Etxabe 2017/01/16 08:56

Haiku zazpikiak I

HAIKU ZAZPIKIAK I

ORTZADARRAREN ZAZPI KOLOREAK

Arraunak hego

traineruak hegan

banderaren poz

Pago hazitik

bizi berria dator

landaretxo

Lasai txepetxo

zure habiak ditu

bi ihes zulo

Orain dena da

orri, berdez borborka

bizi da natura

Aparrez zuri

uhinak zamalkatuz

batelak hegan

Lizar orrian

larrezko gingila

goiz iruntzia

Jarraiki beti

zilarrezko uhara

boga traineru

Ments du neguan

aterpe janaria

txantxangorriak

Jaio aurretik

esperantzan nintzen

amets eder

Eguzkia azalean

tatuatu zaigu, maite

babesle eske

Zurrumurruak

basoko adarretan:

orri musika

Bide-gorria,

txirrindua bailitzan,

xingola ibiltari

Pagoak mila

haritzak kontaezin

basoko girgil

Sorgin-orratzen

presentziaz kantari

errekatxoa

Uda-eguna,

aparra gazi dabil

orkatiletan

Nire txoriak

eskerrak pila bati

dirau kantari

Arraina ez da

errazki kontentatzen,

eulia du ments

Udako lore,

zerua urdin eta

hondarra urre

Sexu ziztadak

udaberri epela

umeldua du

Lainoak urrun,

bizipozen arnasa

eguzkitan blai

Betazaletan

gazteen irriñoak

klikatzen dira

Ozen basoa,

hitzaren ordezkari

zurrumurrua

Zirimiriak

doitzen zaitu emeki,

euria amets

Bizipoz nadin

artean izanen dut

norabiderik

Naizen ezerez

umatzen nau naturak

umil ta eder

Naizen gutxian

nahi nuke bilaka

bide lastargi

Ziza umilak

orripetik kukuka,

begiek irri

Minaz beterik

dugu udaberria

minez beterik

Eguzkitan brist

ortzadarra irudi

pinpilinpauxak

Ezpain bat dabil

zeruko argi-txintan

bular irrikaz

Gari-burua

eguzkitan da lore,

argia urre

Krask egiten du

oinak elurretan,

lorratza zilar

Zoruko lauzak,

pinu orratzak gurpil,

irrista-leku

Bihotza nagi,

hurkoa ez bazait

nor nire jainko

Gizartea da

zeruan zein lurrean

babes arnasa

Uhin aparra

oinak musukatzen

urre gorrian

Uda-kalaka:

lagunarte goxoko

jardun lasaia

Txoriak kantuz

fiuka ozenean

bikote bila

Zer du neguak

hain eder lehertzeko

udaberrian

Ziztuko hegan

enaren agerpena

itxaropena

Ekaitza dator,

natura suspertzeko

euria dakar

Nor litzakeen

zikoina habian lez,

talaiari

Elurra altxor,

salgai jartzen digute,

uda zein negu

Itsuek hitzak,

zergatik ez hatzetan

gorrek musika?

Zazpi marrako

pentagrama behar du

euskal ahotsak

Minez da beti

poema bat erditzen,

motzena ere

Negu orotan

bi hitz dira nagusi:

hotza-iluna

Makulu eske

ibiliko da beti

hankamotz dena

Ehunzangoak

autoa hartu zuen

presaz zelako

Inork ez daki

agertzen ez den arte

herio non den

Saldo badira

odolusten zaituzte

eltxoek ere

Isurkina da

azukre koskorraren

borreroena

Ardi zuriak

euri ostean soilik

dira hain zuri

Anbar eztian

geratu zen gatibu

erle urdina

Arnasa bera

da niretzat errezo,

bizitzaz goza

Igel berdexka

aintzira belartsuan

korrok korroka

Fir-fir haizea

eguzkiari aurre

hotz du iparrak

Hodeiez goiti

kosmosera bidean

ez da ortzirik

Txoriak ditu

besterik ez kaskoan

txoriburuak

Gabiraiak

sarraskia jan zuen

goseak jota

61.

Euriak ura

dakar, uhol handiak

lurra darama

Begiak ñir-ñir,

hala malko mikatzez

zein irribarrez

Begiak dira

poz zein samin malkoen

iturburuak

Hegoaldera

dagoen leihoak du

eguzkia so

Batasunean

gauzatu ahal dira

migrazioak

Beti zelatan

zaintzen du arranoak

bere harkaitza

Norbere baitan

beste inon ez dugu

etxe lehorrik

Txori kantua

izaki bakartien

polifonia

Zur-malko mina,

hori besterik ez da

ezpal zapala

Egun argian

denok gara bizipoz,

lainopean hotz

Norbere baitan

ereiten dakienak,

begiak lili

Natura zurtuz

denok bihurtzen gara

umezurtzago

Isiltasunak

behar du jakintsuen

ezaugarria

Urdail aseak

bere izan ohi du

mingain motela

Ekaitz mezua

sigi-saga zeruan

tximistargiak

Sute gorriak

ekartzen dio ura

lur lehorrari

Argi biziak

kantari bihurtzen du

akats isila

Itsas barean

belaontzi mastetan

zurrumurrua

Eguna zenduz

moskito liztordunak

mundura jaio

Gaua jaioaz

gizakia hiltzen da

alkoholetan

Udaberria

biziberritzearen

matxinatzea

Hara martxoa

orri berri gurien

iturri berde

Enara beltzak

airean antzezlari

zurrunbiloka

Nork ez du maite

eguzki egun batez

zuhaitz azpia

Min zurienak

errezel beltzak dira

ortzadarrean

Izenorde bat

loreari jartzeko:

udaberria

Baso gurian

ekia zuzendari

orritza koru

Argia dantzut

tximelet hegaletan:

begien poza

Isil-gordean

bakardadea, lagun

mina zaidala

Eguzkitan blai,

udak egiten gaitu

aldika alai

Mutu isila

beharrezko denean

eskuez mintzo

Itsas kirrua:

nakarrezkoak dira

uhin gandorrak

Gure etxeko

gereziondoak gorriz

andretu dira

Udagoiena!

zuhaitzen ezpainetan

irri azkena

Birigarroa

bere kantu zorrotza

maitagarria

Txori-mokoek

aireari mehatxu,

loreek, irri

Zirrituetan

haizea txistuka

nondik eskapa

Nahiz txiroa

loredi bat beti da

eder luxuzko

Zein dohain gozo

abereen ahoan

belar guria

100

Argi bizian

makilatuta ere

zimurrek brist -brist

101

Usna saguak

ia nondik datorren

gazta usaina

102

Firinka dabil

pagadian haizea:

zurrumurrua

103

Lizar jainkosa

bordaren atarian

artzain-aterpe

104

Urruntasuna

antzarren hegoetan:

amets dezagun

105

Adi oreina!

oihanak bolboraren

usaina dakar

106

Kalimotxoa,

gauaren edaria

gaupasarako

107

Itzal-antzerki

bihurtzen du basoa

ilargi gauak

108

Nor ez da noizbait

kulunkatu ilargi

borobilean

109

Labar gainetik

itsasoa ikusi

dut harkaitz joka

110

Non ikasi du

hegan haizeak?. Nori

axola dio!.

111

Zulo bikoitzez

babesten da habian

txepetx zuhurra

112

Kilkerra deika

balizko maiteari

zulo aurrean

113

Haize zakarra

ile orrazten dabil

bururik buru.

114

Letrak dakartza

goizaldeko haizeak:

egunkaria

115

Negu gorrian

lizar bat birsortu da

barretxo berdez.

116

Elur pilotaz

jostatzen da negua

bolatokian