Edukira salto egin | Salto egin nabigazioara

Tresna pertsonalak

Eibarko peoria, San Blasa baino hobia
Hemen zaude: Hasiera / Blogak / Mispillibar / Kontakizunak

Kontakizunak

Jon Etxabe 2018/03/09 12:35
Ikastetxeetarako ELKARek argitaratu zuen AISE taldearen euskara-metodo baterako idatzi nuen ipuina.

TXINT

Izar batetik laguntxo bat zetorren gure Lur planeta hau ezagutzera.

TXINTzen bere izena. Mikroskopikoa zen.

 

- Ilargi adarrean utziko dut espazio-ontzia, eta kohetetxoan joango naiz Lur planetara.

 

Botoitxo bati eman, bizkarreko kohetetxoa piztu eta han atera zen ziztu bizian.

 

- Epel-epel eguzkitan, ze ondo, iufi !!!.

 

Bat-batean hotz sentitu zuen, laino bateko zurrunbilo baten barruan zegoen. Tanta bat jo eta bertan gelditu zen irten ezinik, preso. Urezko globo baten barruan zegoen, arraintxo bat bezala. Ur-tanta hori zen orain bere egontokia.

 

Lasterrera zuri zuri zegoen inguru guztia, zuri bihurtua zen ur- tantoa, ez zuen ezer ikusten, ezin zen mugitu ere egin, trinkoagoa zen orain lehengo egontoki bigun malgu hura: beherantz zetorren polili-poliki, kulunkatuz, elur-maluta baten barruan. Halako batean, plast!, lur gainean gelditu zen.

 

- Elurra, elurra, ze ondo, gaur ez dugu eskolarik!,   entzun zuen.   

- Elurrezko panpina eginen dugu.

 

Astindu, irabiatu eta zapaldua izan zen umeen eskuetan.

Lasaitasuna etorri zen ondoren: elur-panpina baten zatitxo bat bilakatua zen.

 

Epel-epel sentitu zen hurrengo goizean, ur-tanta bihurtzen ari zen elur-maluta eguzkiaren berotasunaren eraginez.

- Ze begiratoki aparta!.

Elur-panpinaren sudur puntan zegoen. 

 

Elur-pilotak jaurtiz edo irristatzen umeak, jendea harat-honat, neska-mutilak eskiatzen, etxeak, kaleak,  zuhaitzak zuri... ikusten zituen.

 

-  Ze ondo, eguzkitan bero-bero, pentsatu zuen.

 

Baina Pum!, lurrera erori zen. Urtzen ari zen elurra. Putzu batetan zegoen berehala, irristan gero, eta gutxira  han doa gure TXINT zelaian gain beheran errekasto batetan ur-tanta barnean zabuka.

 

- Ze txirrista  atsegina.

 

Egin du joanaldi bat, inguruko tantak desagertuz doakioz.

 

- Baina non desagertzen dira nire hainbat ur-tanta kide?.

 

Konturatu zen belarrak ura behar duela bizitzeko eta xurgatu egin zituela tanta asko.

 

-  Tira! Oraingoz libratu  nauk.

 

Bat-batean itzulipurdika zihoan, biraka batean, ia mareatu arte. Harri tartean, “klin-klan” soinua entzuten zuen. Eskerrak ur-tanta kolpe-leungailu ona zen. Bide luzea egin zuen errekatxoan. Askenez dena baretu zen, ibai zabal baten erdian aurkitzen zen. Patxadako bidea egin zuen handik aurrera.

 

- Zenbat gauza berri!.

 

Herriak, loreak, trenak, lantegiak, txalupak, arrantzaleak, txakurrak, zuhaitzak, zelaiak, hainbat gauza ikusi zituen bidean, … eta jende asko. Eguzkia ikusi zuen egunez eta ilargia gauez. Zeru izartsua ere. Haien artean zegoen bere izarra.

Itsasoan bukatu zuen azkenean, eta olatu batek psisss hondartzara bota zuen.

 

- Ze hondar beroa, hemen kiskalduko nauk!.

 

Baina lurrun bihurtu zuen eguzkiak ur-tantoa. Aske zegoen TXINT.

Gorantz zeraman orain lurrunak.

Bizkarreko erreaktorea  piztu eta, pzzz …,  ilargira bidea hartu zuen, erreaktorearen bila.

 

-  Agur Ttanto!!.

-  Agur TXINT.

Iruzkina gehitu

Erantzuna formulario hau betez utzi dezakezu. Formatua testu arruntarena da. Web eta e-posta helbideak automatikoki klikagarri agertuko dira.

Galdera: Idatzi zortzi zenbakiak erabiliz
Erantzuna:
Aurkezpena

Jon Etxabe naiz. 1933an jaioa. Jubilatu nintzanean irakurtzea eta idaztea izan zen aukeratu nuen denbora-pasa nagusia. Mota ezberdineko hainbat material pilatu zait ordenagailuan. Haize bolada batek eramango nauen orri bat naizenez, material hori sarean jartzea pentsatu dut. Zatika eta sailka ateratzen joango naiz. Bideak erakutsiko dit zer eta erritmoa. Lotsa eta ridikulu sentipena sortarazten dit. Baina nahikoa zait bakar bati lan hau baliagarri bazaio.