BURUTAPENAK 5
Bizitza
* Kale-kantoiz osatutako ibilbidea da bizitza, kantoi bakoitzaren bestaldean zer dagoen ez dakigula egiten dugun bidea.
* Ekintza orok markatzen du gizakia, aurreko eta ondorengoarekin lotuta baitago, lotzen gaituen kate bat da bizitza, ekintza oro da kate-begi, hutsala dela uste duguna bera ere.
* Zerbait egitea da bizitza, gordetzeko edo isilean bada ere, arnasa ematen dizu.
* Dena geuretu nahiko genuke bizitzan, baina bizitzak berak irensten gaitu.
* Bizirik sentitzeko bide bat dira irudimena eta ametsa.
* Egoskorrenak ere arnasa-guneak edo garaipenak, nahiz minimoak, behar ditu jarraitu edo arnasa hartzeko.
* Denetik dakar bizitzak, tamalez banaketa desorekatuan.
* Amildegi baten aurrean bezala uzten gaitu tarteka bizitzak edo patuak, orekari eutsi ezin bezala aurkitzen gara, zerbaiti heldu beharrean.
* Bizitza eta heriotza, batak bestea ukatzen du, edo osatzen.
* Ezin daitekeela maitasunaren gainean bakarrik eraiki bizitza: hala uste dut.
Adina
* “Iraganaren errefuxiatuak” gara behin adin batera ezkero, eta hori bera da gazteagoaren arriskuetako bat ere.
* Iraganeko motxilarik gabeak omen gazteak: horregatik bizi dira presaka bezala, edo erritmo bizian.
* Politikak kutsatu gabeak dira gaur egungo gazte gehienak, baina ez dakit hori ona den, kutsatuta baitaude eurak ere, zerk kutsatuta da arazoa.
* Etorkizunaren zain dagoena da zaharra; zerbaiten esperoan dagoena, edo zerbait egitea espero duena, adin handikoa izanen da agian, baina ez zaharra.
* Etorkizuna baino iragan handiagoa duena dela adin handikoa: ez da esaldi bat, biziki sentitzen den errealitate bat baizik.
* Izandakoen antzerakoak dira gertakizun berriak adin handiko batentzat, errepikagarria iruditzen zaio ia dena.
* Zeregin gehienak azkena bezala bizitzera eramaten zaitu heriotza hurbilaren kontzientziak, presaka bizitzea da arriskua, azken hariak lotu nahia.
* Badira jada hogeita hamar urte bueltan zaharrak direnak: hori bai zahartzaro tristea.
Euskara
* Batua erabiltzeagatik herdoiltzen omen euskara: horretan datza idazle on eta erdipurdiko baten arteko ezberdintasuna; literatura egin nahian euskara herdoildu besterik ez du egiten askok, edertu beste askok.
* Nerabe baten arazoak dituela deritzot Euskarak, idatziak batez ere, hizkuntza helduen bidera egokitzea, heldu bilakatzea.
Letrak
* Itzalean dagoena argitara ateratzea omen idaztea: hala da.
* Norberaren jabeago egiten duela idazteak: egia da.
* Literaturak ez du ezer konpontzen, baina lagundu dezake konpontzen.
* Ez dago fikziorik literaturan, idazlea beti dago nolabait txertatuta edo islatua bere idazkian, dena irudimenaren uzta dela uste duenean ere.
*Zentzurik ba ote fikzioa idatzi edo irakurtzeak: denbora gustura eta taxuz emateko eta hainbat hausnarketarako aukera eskaintzen du behintzat.
* Hitza jolas, edo gutxienez denbora-pasa, bihurtu behar du irakurle bakarra bera den idazleak.
* Ametsaren antzekoa omen literatura: oroitzapenak nahastu, piztu, aldatu… egiten dituelako: asko dauka horrek egiatik.
* Literatura fantastikoa dela literatura politikoa: hala uste dut.
* “Batek ez dizkio istorioak bere buruari soilik kontatzen. Beti dago beste norbait. Baita inor ez dagoenean ere”. Hala da, beti dago balizko entzule edo irakurleren bat.
* Beti uzten da zerbait kanpoan idazten denean, gai larregi egon ohi baita, edo aspergarria bilakatu daiteke idatzia, edo ez da beti komeni dena azaleratzea.
* Literatura egite ahaleginak oskol soilak bihurtzen dituzte sarri hitzak.
* Lerro artean dagoena aurkitze ahalegina da sarri irakurketa.
* Paperezko labirintua omen liburua: hala da, mila bidexka ezberdin zabaltzen dizkizu, sarri ez da erraza idazlearen jomuga aurkitzea ere.
Politika
* Gezurrezko egia asko dago, edo egia iruzurgileak: politikan nabarmenen.
* Gutxiengo bati indarkeria gehiena aplikatu: ohiko politikoen ohiko politika.
* Erretorika dela krisi garaian errege, merkeago erosten omen hitzak: politikoei entzun besterik ez dago.
* Tresna politikoa dela alaitasuna: hor datza agian politikaren porrota.
* “Politika gauza zikina zen”. Da