Igande goizean
Soraluze eta Bergara arteko punturen batean (gerora zehaztu ezingo dutena, urduritasunaren urduritasunaz) Ertzaintzak alkoholemia kontrola kokatu du. Autoa gerarazten dute eta paperak eskatzen dizkiote gidariari.
Gidariak audifono bat darama eta berriki katarata operazio bat izan du. Hala ere pozik dago karneta berritu ahal izan duelako duela oso gutxi. Hain denbora gutxi, ezen karnet berria ez daukan oraindik, eta berriaren frogagiriarekin dabil. Hala ere, urduri ipini da, gizon urduria delako eta poliziak, botereak, beti sortu diolako ezinegona. Karnetaren erresguardoa nahikoa izango ote den zalantza sortu zaio.
Hasi zaizkio paperak eskatzen: NANa, aseguru-agiria, gidatzeko karneta, zirkulazio-baimena. Gidariak badaki dena guanterako karpetatxoan daukala, sekula ez litzaioke bururatuko beharrezko diren agiririk barik errepideratzea. Hala ere, banan-banan eskatu dizkiotenean, nahastu egin da, eta, esan dugu urduri dagoela, ez du ezer ikusten. Ertzainari esaten dio berak ez duela zirkulazio-baimena topatzen, eta ertzainak berak bila dezala. Karpeta osoa luzatu dio ertzainari.
Poliziakoa baina, itxura denez, irainduta sentitu da gidariaren jarrerarekin, karpeta emateko moduak mindu egin du antza, eta autotik ateratzeko agintzen dio gidariari, alkohol froga egiteko. Andreak esaten dio gizonak ez duela alkoholik probatzen, eta ilobaren jaunartzera doazela Bergarara. Ertzainak andrearei isiltzeko agintzen dio, “cállese señora”, eta esaten hasten zaio, andreari modu txarra iruditzen zaion era batean, ertzainak grisak moduan tratatzetik hasten direla arazo guztiak, eta horregaitik doazela gauzak hain gaizki. Andrea urduri dago, kotxean bakarrik, ertzain bana lehiatilatik burua sartuta, pentsatzen gizona urduri egongo dela alkohol froga egiten. Ertzainak modu zakarrean segitzen du, gehituz nola ibili daitezken zirkulazio-baimenik gabe, eta horrelako jarrerarekin, gazteagoak izan balira, honez gero komisaldegira eraman zituztela. Andreak ezin du gehiago, erasotua sentitzen da, eta negarrari ekin dio. Ertzainak hori ikusita, isiltzeko agintzen dio, ez diola penarik emango.
Bueltatu da gidaria alkoholimetroan goizeko kafesnearen hondarra baino ez lagatzetik, eta ikusi du andrea negarrez, eta ertzainek bere paper guztiak topatu dituztela. Izan ere, berak badaki karpetan araututako agiri guztiak dauzkala beti.
Utzi diete joaten. Biak urduri, kilometro gutxi barru iritxi dira Bergarara. Alabaren etxean, eseri eta lehenengo gauza baso bat ur hartu behar izan du amak.
Zorionez ertzaintzaren tratuak ez die iloba nagusiaren ospakizuna zapuztu. Gertaerak baina, eurengan beste hazi bat landatu du: gu horrela tratatu bagaituzte, zer ez ote dute egingo beste batzurekin.
Domeka goizetan nire gurasoak moduko jubilatuak kikiltzen diharduen ertzaina, harro etxeratuko ote zen lana bukatzean, beharra ondo burutu izanak ematen duen lasaitasun horrekin.