Ibarretxe, gure bihotzera
Jasotzailearen izenik barik, propaganda moduan, ezin baita hauteskunde-errolda erabili galdeketarako.
Galdera-orria eskutitz batekin dator, Ibarretxek berak sinatutakoa. Eskutitz honetan atentzioa ematen du:
-
euskarazko bertsioa letra etzanean idatzita egotea, eta gaztelerazkoa berriz, negritan. Hobeto irakurtzen da gaztelerazko bertsioa.
-
Eskutitzaren tonu adiskidetsua, inola ere ez instituzionala. “Herritar hori” edo horrelako zerbait ipini beharrean hasieran, “lagun hori” esaten du. Ibarretxek galdera batzuk planteatzen zaizkion lagun-koadrila moduan ikusten ote gaitu.
-
Sinaduraren aurrekoa: eskuz idatzita, ez “adeitsuki”, ez “agur bat, ez “izan ontsa”, ez. “Bihotz bihotzez”. Euskaraz bakarrik. Ibarretxe geure alderdi sentibera ikutu nahi du, duda barik.
-
Sinadura: “lehendakaria” hitza sinaduratik desagertu egiten da, eta eskuzko sinaduraren ostean, izena baino ez dator, kargua ez.
-
Beraz, herritarra lagun moduan tratatuta, maitasunezko hitzekin, karguaren formaltasuna nahita sahiestuz, gehiago ematen du, kasurik onenean, propaganda, politikoek kanpaina garaian alkondara hutsean egiten duten planta adiskidetsua. Kasurik txarrenean, ahalmen gabeko agintari baten errukizko erregua. Guztia diseinu berde itxaropentsuz jantzia.
-
Ez dut uste Ibarretxek eta bere aholkulariek galdeketaren zabalkunderako erabili duten esaldirik errepikatuena kointzidentziaren eskuetan lagako zutenik (horrela balitz, ez dute soldata irabazi!) Gogoan dut abestia, horrekin matxakatu gintuzten: "... por tiiiiiiiiiiii".