Apatrida eta polisemia

Joan zen astean, lan kontuak direla-eta, eztabaida gogorra izan nuen gazte batekin, unibertsitaria bera. Bere aitaren arazoetan muturra sartzea leporatzen zidan, eta tira, nolabait adieraztearren, gure elkarrizketa ez zen gozoa izan.

Halako batean bota zidan:

- Te crees una salvapatrias.

Nik: salvapatrias? No, además tu padre es un apátrida.

Isiltasuna beste aldean.

- Qué has dicho?

- Que tu padre es un apátrida (egia esan, gizona sustrai barik dabil azken urteotan)

- Tú a mi padre no le insultas!

Ez zekien zer zen apatrida bat.

Ez neukan gaiaz idazteko asmorik, baina kontua da duela egun batzuk, berriro lan kontuak baina erabat bestelakoak, beste gazte unibertsitari batekin berba egitea egokitu zitzaidala. Gaia zeharo desberdina, elkarrizketaren tonua ere guztiz bestelakoa. Arazo juridiko bat argitze aldera, esaldi baten interpretazioaz ari ginen.

- Esaldi hori polisemikoa denez, bi modutara interpretatu daiteke gutxienez, esan nion.

Isiltasuna beste aldean.

- Polisemikoa dela esaten duzunean, zer esan nahi duzu?

Zaharrei gertatzen zaien legez, nire berbeta antigoaleko bihurtu da. Ala zenbat urte izan behar ditu pertsona batek gutxienez apatrida eta polisemiko hitzen esanahia jakiteko.