Non zeunden jakin zenuenean?
Su-eten iraunkorra iragartzear zegoen eguneko goiz honetan euria ari zuen, udaberriko euri argia. Goiz askotan legez, Paulorekin demanda izan dut bederatziak laurden gutxitan ingeleseko liburua aurkitzen ez zuelako. Ate ondoan tregua, eta musuarekin joan da. Oier, betiko moduan, kexu ikastolara joan nahi bai, baina lehenago Peter Panen barkuarekin jolastu nahi zuelako. Azkenean konbentzituta eraman dut ikastolara, esku batean laranja bat eta bestean buruz dakien Popotka siouxaren ipuina zeramala.
Gladys ekuatoriarrak gaur zeukan paperak ukatzearen aurkako epaiketa, Donostiara joan da. Nola ote zioakion.
Kotxean sartu, irratia entzun, aparkatu eta bulegora sartutakoan kafeak eman dit lanerako lasaitasuna. Kafea eskuan, eguneko agenda begiratu, korreoa irakurri. Hamarretan bezero bat. Hamaika t’erdiak arte neu berbetan. Beste kafe bat mingaina bustitzeko, bitartean deiak. Iñakirekin hogei minutu telefonoan. Aldi berean SMS baten seinalea, Xabierrena, Gladysen epaiketa ondo joan dela dirudiela. Tira. Laneko gaia bukatu ondoren, Iñakirekin hurrengo hauteskundeez dihardut, treguak nola baldintzatuko ote dituen. Zein tregua, diogu, horren beste denbora anuntziatzen eta sekula deklaratzen ez den hori? Hainbeste gauza ari da gertatzen bitartean, ezkorrak gara.
Telefonoa eskegi. Pantailari begiratu, 12,22ak, mezu bat eibar.orgera "Amatiñok bidalitakoa":http://news.gmane.org/gmane.culture.language.basque.eibartarrak/: “SUETENA”. Zer? Beste mezu bat, Xabier Mendigurenena “ETAk su-eten iraunkorra hasiko du ostiral honetan”. Susanaaaaaa, dihar egin diot lankideari, tregua, que temenos treguaaaa!!. Momentuan telefonoa, Iñigo: ikusi duzu? entzun duzu? Sartu egunkarietan, ETAk komunikatua bidali du su-etena deklaratuz. Ilusioa, poza, irrifarrea, urduritasuna. Irratia, internet, eta eguerdian ardoa eta pintxoa. Merezi zuen. Izango ei da.
Zu bezala, Elena, Eibartarrak zerrendako mezu elektronikoak zabaltzen nengoen.