Edukira salto egin | Salto egin nabigazioara

Tresna pertsonalak

Eibarko peoria, San Blasa baino hobia
Hemen zaude: Hasiera / Blogak / Izan eta Esan / Amama Carmeni gertatutakoa

Amama Carmeni gertatutakoa

Elena Laka 2005/12/07 11:29

Lehenengo Gabonak aurten amama Carmen ez dagoela. Kontatzen zituen gauzetatik, hemengo pasartetxeo hau asko gustatzen zait, kasualitatezko pasarte bat baino, miraria ematen duelako. Interneten, jasota gera dadin.

Larogeigarren hamarkadaren hasieran argentinar batzuk ibili ziren Antzuola eta Bergara aldean arbaso bila. Antzuolako Arrieta familiaren berri nahi zuten. Ez zuten familiko inor topatu, baina alde egin zutenean, Carmen Jauregi Insaustik (nire ezkon-amamak) bilaketa honen berri izan zuen eta argentinarrei idatzi egin zien, bere gizon Joxe Larrañaga Arrieta zenaren osaba bat Argentinara joana zelako mende hasieran, eta bazitekeelako haren ondorengoak izatea.

Horrela hasi zuen harremana Argentinako Arrieta Antzuolarren ondorengoekin. Postaz hasitakoari jarraitzeko, 1985 urtean, hirurogeitamar urte inguru eta primerako osasuna zuela, Carmen Buenos Airesa joan zen, senideak ezagutzera. Senideak lagun eginda, denboralditxo bat geratu zen Buenos Airesen.

Egun batean, Buenos Airesen bakarrik paseatzen zebilela, semaforodun zebrabide bat pasatzera joan zen. Ez zen konturatu semaforoa gorri zeukala, eta ibiltzen hasi orduko, atzera salto egin behar izan zuen, abiadan zetorren kotxe batek harrapa ez zezan. Saltoa egiterakoan oihu egin zuen :

-Ai ama!

Bidea pasatzeko zain zeuden pertsonen artetik emakume bat gerturatu zitzaion:

-Usted ha dicho ai ama! Usted será vasca? (Ez dago argi usted ala vos esan zion)

-Sí, soy de Gipuzkoa.

-De Gipuzkoa, de qué pueblo?

-De Bergara.

Buenos Airesko emakumeak orduan:

-Yo también soy de Bergara.

Amama Carmen begira geratu zitzaion bere edade inguruko emakume hari, eta halako batean bota zion:

-Tú eres Isabel la de Zurraderokua.

Emakumea harri eta zur:

-Sí, cómo lo ha sabido?

Amama Carmenek azaldu zion bera Carmen Monzongua zela, Isabel ez zen oso ondo gogoratzen. Carmen bai, gogoratzen zen Isabel gaztetan joan zela Argentinara, eta berrogeitamar urte baino gehiago izango zirela ikusten ez zuela.

Orduan Carmenek karteran zeraman jaunartzeko argazkia erakutsi zion Isabeli. Han agertzen zen Carmen neska koskorra, gurutze bat eskuan zeukala, jaunartzeko soinekoarekin. Isabeli adierazi zion gurutze hura berea, Isabelena, zela, erretratua ateratzera joan zenean, Isabel zegoela aurretik, eta argazkilariari iruditu zitzaiola argazkiak hobe emango zuela Isabelen gurutzearekin, horrexegaitik eskatu ziola lagatzeko.

Isabel ez zen akordatzen. Baina haren etxera joan ziren, Buenos Airesen bertan, eta jaunartze argazkia atera. Hantxe zegoen Isabel neskatila, jaunartzeko soinekoarekin eta gurutzearekin. Carmenen argazkian agertzen zen gurutze berbera.

Zurraderokua baserria ez da jadanik esistitzen Bergaran. Bai hura egon zen tokian Zurradero kalea.

Bizitza kasualitate bat da.

etiketak: dogma
Patxi
Patxi dio:
2005/12/08 18:10

Kasualitateak gauza miragarria izan daitezke bai.

Oso istorio polita.

Iruzkina gehitu

Erantzuna formulario hau betez utzi dezakezu. Formatua testu arruntarena da. Web eta e-posta helbideak automatikoki klikagarri agertuko dira.

Galdera: Zenbat dira hiru ken lau (idatzi zenbakiz) ?
Erantzuna:
Aurkezpena

Elena Laka. Elena. Elenalaka. Elen. Helen. Ama. Letrada. Señora Laka. Horretxei erantzuten diet. Horretxetatik abiatzen naiz.