Zaborraren zaborkeria
Bergaratik bueltatxo bat eman ezkero zaborkeria ezagutuko duzu, leiho eta balkoietatik txintxilizka dauden zabor-poltsa ugariz.
Zaborraren politizazioaren ondorio garbia, eta oso txarto agertutatko eztabaida. Atez atekoa BAI! Atez atekoa EZ! eztabaida antzua da. Arazoari buruz ezin da horrela hitzegin eta benetako auzia itzalpean geratzen da.
Datuak azterturik oso nabarmena da erraustegia ez dela beharrezkoa baldin eta birziklatzea zuzen egiten bada. Zalantza barik. Diru kopuru izugarriak aurreztu daitezke gainera eta Europatik proposatzen den bideak birziklatzea bultzatzen du. Zentzuzkoena.
Eztabaidatu behar dena, eta berez, eztabaidatu ezin dena ebidentea den neurrian, zera da:
HIRI HONDAKIN ORGANIKO GUZTIAK KONPOSTATU BEHAR DIRA.
Eta gainontzeko guztiak sailkatuta bildu ahal den irteera onena bilatzeko. Orain edo hemendik urte batzutara emango zaion birziklatze aukeraren zain.
Hau nola egin hurrengo pausoa edo eztabaida izango litzateke, egin behar dela behin onartuta. Egiten bada gainera, ezin da txarto egin. Hor dago arazoa.
Ni berez, beste materia organikoaren talde-edukiontzi baten aldekoa naiz hurrengo eztabaida honetan, Eibarren egin den bezala. Merkeagoa eta errazagoa iruditzen zaidalako. Zentzu berdinean, eskola baten irteeran edo autobus geldileku ondoan 30 km/orduko gehienezko abiadura mugatzen denean, lurrean jartzen diren ibilgailu-kolpatzaileak jartzearen aurkakoa naiz.
Zoritxarrez ordea, ez daukagu talde kontzientzia nahikorik zentzuzko arauak betetzeko. Horregatik derrigorrez behar ditugu atez atekoa bezalako neurri laguntzaileak AIRE GARBIAK BIRA GAITZAN.