Galgia zapaldu

Irratia Puntokom'ekuak barkatukozte, baina euren izena alperrik erabilliko dot, euskalespazixoko azken modiarekin sartzeko. Gazteleraz esaten dan legez, sin comerlo ni beberlo nere harrikaden apoyua eta abiapuntu modura erabilliko dittudaz.

Galdera bat egin detzat nere buruari, hamen Zaragozan (bai, hamen nago gaur be). "Irratia Puntokomeko porrama interesantiorrek zeaitxik etxuez ba arrosako zerbitzarixan ipintzen?" (Oharra: ez badakizue, Arrosa irrati txikixen arteko sare informatiko bat da). Neure buruari erantzun detzat: "ah noski, irrati klasikuaren herixotzia iragartzen jabizak hauek". Beraz (ondorioztatu dot, nik neuk bakar-bakarrik) hauei ez jakez interesatzen uhiñak. Interneten bittartez zabaltzen dabe, urbi et orbi, eta entzuliak hortik hartzia dauke, etxetik zuzenian.

Ondo (Juan Palomo orakuluak bere sermoia darrai). Baina ni pentsakor geratu naiz, paleolitikuan bizi izango banitza legez.

Zenbat liburu daukadaz apaletan irakorri barik. ¿Zer dala ta dot hobia emailak, blog jarixuak eta azken teknofiluen txutxumutxuak irakortzen hasi, liburu zaharrak baino? ¿Zergaitik?

¿Zeren kontura egin bihar dogu, gu komunikadore ahalguztidunak, sukaldian radixua entzutzen dabizen etxekoandren gainetik salto, mundu osora podkastingeatzeko? Internet hasi zanetik hona, badirudi gu aberatson mundua dala bakarrik: albistiak tximistiaren modura zabaltzen dira blogekin, norbera da periodista, informaziñua sozializatu da, eta independientia da... ¿ze albiste? ¿zeini zabaltzen da? ¿zeinen independentzixia?

Ilusiñua, edo hobeto esanda, euforixia ikusten dot gu, teknofiluon aldartian. Azken gadgeta, diseinu refiñauena, blogak, sagardoa eta txakoliña... eta haxe da munduaren isladarik onena.

Ez blogak, ez internet ¡ordenadoria bera! zer dan bez ez dakixe munduko biztanle gehixenak.

Teknofiluak orokorrian ez gara/dira mundu honetan bizi. Elite minoritarixua gara, mundura begira. Eta hackerrak, geekak... ez dabe ezta lehenenengo munduko kaleko jentiaren hizkuntzia erabiltzen. Munduaren dominaziñuan helburua ipiñitta, inguruko herrittarrak lihorrian geratzen dira, eten barik. Euskalespazixuan nabegatuta, ahaztu egitten gara jente askorek telebisiñua, radixua entzutzen dabela, eta arratsaldetan pasiua egittera juaten dala, hori baino sofistikaziño gehixagorik ez daukala. ¿Linux? Lau katurendako teknologixia.

Hauxe kaosa. Bai, gaurkua ez da argumentaziño logikua.

Azken urtietan pertsona batek egun baten zihar egitten dittuezen gauzak era esponentzial baten biderkatu dira. Aintziñan andra bat goizeko ordubixetan Ondarrun jagi, astuan arraina kargatu eta Eibarrera saltzera etorri, eta gero etxera illuntzerako bueltau egingo zeban. Orduak oinez ibiltzen, pentsatzeko denporia sobran, nekatzeko bebai, eta... besterik ez, egun osuan. Gaur egunian... bertigua emoten dau pentsatze hutsa be. Garunaren abixaria bildurgarrixa da, gero eta gauza gehixago buruan izateko kapazak gara.

Eta batzutan, garuna fundidu egiten da.

¿Nora arraixo goiaz, hain bizkor? "Atzian geratuko garala", ta... "Denporia aprobetxatzeko", ta... "progresuaren alde", ta..."lana bizkorrago egiteko", ta... ¡kaka!

Estatu Batuetan -adittu, ondo entzun- gero eta indartsuagua da mobimendu bat: "slow down" edo holako izenen bat dauka. Azkenian hori da: lasaixago bizi. Galgia zapaldu, eta bizitziaz gozatu, eta gauzak beste era batera egin. Adittu, ondo entzun, EEBBEtatik datozen azken modako gauzei begira zabizienok. Kopixatzeko zaliak bazarie, ez itxain azken tendentzixa hau be kopixatzeko.

Bizkorregi goiaz ta.

Ondo pasatu blogak, sagardaua eta txakolin artian. Ez dakit agertzerik izango ete doten, izatekotan azken orduan.