Gure esku baldin badago...
(Astelehen inautez, Iparraldeko haurrideei, barkatuko nautelakoan)
(Negoziazio-mahai bat. Hor nonbaiten...)
-... eta Lapurdi, Nafarroa Beherea eta Zuberoa!
-Joder! Esan ez dizuegu ba hori gure eskumenetik kanpo dagoela?
-Gure herriaren zatia den aldetik, herri osoak izan behar du konponbidean partea.
-Baina beste estatu bati dagokio auzia.
-Guk estatuei egin diegu enplazamendua, negoziazio-mahaian eser daitezen.
-Eta hemen gaude gu. Frantziak egon nahi ez badu, ez da gure arazoa.
-Ba, hautsi egiten da negoziazioa.
-Nola hautsi egiten dela?
-Horixe. Bertan behera utziko dugu su-etena.
-Ez izan eroak! Zuen suizidioa izango da, ez al zarete konturatzen?
-Zuek ere ostia ederra hartuko duzue.
-Presoak kartzelan ustelduko dira.
-Ohituta gaude horretara. Baina PPkoek hauteskundeetan emango dizueten jipoioa...? Prest al zaudete horretarako?
-Izan gaitezen zentzudunak. Eser gaitezen, arazoak hitz eginez konpontzen dira eta.
-Lapurdi, Baxenabarre eta Zuberoa.
-Guk hor ezin dugula ezer egin! Gure borondate ona erakutsi dizuegu, Trebiñu eta Villaverde Turtziozekin.
-Hori ez da nahikoa.
-Zer gehiago eskaini dezakegu orduan? Gure esku baldin badago...
Isiltasun une bat; begi-keinua egin eta gero etorri da erantzuna:
-ERRIOXA!
Iparraldekoek barkatu behar dizute hau? Nik Permach eta Otegi Hegoaldekoak ikusten ditut ezinezko negoziazioa hori ezinbestekoa izango dela aldarrikatzen.