Estaturik gabe, euskara ez da salbatuko; eta 7 probintziena ameskeria da

Bada, erabat ados nago, lurraldetasuna akats historikoa da; are gehiago, Nafarroan egoera zein den ikusita, nik gustura eginen nuke alde bertze herri batera. Euskal herri independente batera, errate baterako.

halako kasuetan, luistxo, zertan amore emateko prest zauden ezin duzu aldez aurretik adierazi.

Luistxo, Hasier Etxeberriaren blogean ere gai honekin zerikusia duen apuntea dago: Etsipenaren tenorea

Luistxo, Hasier Etxeberriaren blogean ere gai honekin zerikusia duen apuntea dago: Etsipenaren tenorea

Luistxo, nire tuit batetik hari luzea atera baduzu ere, ez da tuita Euskal Herriaren independentziarako bidea azaltzeko aukerarik egokiena, bistan da. Ez dut, beraz, hortik epaitua izan nahi. Euskaldunok abiatu gara independentziarako bidean, eta bide horretan progresioa gertatuko da, ez partizioa.Gauza oso desberdinak baitira. Jakina, bide horretan gertatuko dira erritmo desberdinak batetik bestera, eta progresio konplexua izango da, herrialde eta eskualde bakoitzeko ezaugarriak eta egoerak kontutan harturik. Baina garrantzitsuena zera da, ene ustean,bideorrian Euskal Herria bere osotasunean hartzea, inor baztertu gabe. Euskal Herri independentea, euskalduna, askea munduan.

@mendiguren: aldez aurretik ez badugu aipatzen, BADAKIGU zein den elipsia, ebidenteegia da: Nafarroa. Ez da hori nik nahi nukeen partizioa; akaso beste partizio batzuk ere kontsideratu daitezke, nik utopia demokratiko bat ere deskribatu nuen iaz. Edo eztabaidatzen dugu partizioaz, edo sustoa, iritsitakoan, badakigu zein den. Aldez aurretiko isiltasun hau ez da prudentzia, alferreko tabu bat baizik.

@iturri: Uste dut Etxeberriak ez diharduela lurraldetasunaz. Fermin Etxegoienek ere hitz egin du independentziaz berriki, baina lurraldetasunaren kontua aipatu barik. Oraingo nire borrokatxo hau, kontzeptu horretan dago.

@Karmelo: 140 karaktere baino luzeagoa da Zutik Euskal Herria egitasmoa, eta han marrazten den progresioa autonomismoa besterik ez da (irakurria dut). Ezker abertzalearen bide-orri horrekin ez dago independentziarik: ez mende honetan; eta hurrengoetarako ameskeriarik egitea hutsala da. Progresibitaterik izatekotan, izango da tarteko urratsetan jarrita independentzia, eta ondoren, hortik, progreso gehiago eginez. Nolanahi ere, eskerrik asko, maisu, elkarrizketan eta eztabaidan sartzeagatik. Ez dut uste Indepedentisten Sarean beste inor prest dagoenik kontu hauek urrutitik aipatzeko ere.

Erantzun zehatzik eza baino gehiago, galdetu zein gutxitan egiten dugun kezkatzen nau. Herritar gehien-gehienok halako ariketa intelektualei izkin egiten diegu gehienetan, pentsatzeari bizkar emanda, beste batzuek (azkarragoek, politikariek,...) erantzun eman eta haiei jarraitu besterik ez diegula egin beharko). Pako Aristik berak esan berri duen bezalaxe, "Herrian kontsignak hartu du gogoetaren tokia (http://paperekoa.berria.info/agenda/2012-02-02/027/001/eskoziak_erakusten_du_gure_politikari_askoren_ezina_inutilidadea_edo_nahi_eza.htm).

Horrexegatik, galderak plazaratzen ausartzen zaretonoi -erantzunaren jabe izan ala ez; erantzunarekin ados egon ala ez-, milesker.

Ez dot uste bakarrik zabizenik. Lehenago be atara zenduan zeozer Sustatun, eta aldekoren batzuk agertu ziran (giñan). Aristik be bide beretik jo dau (Izagirre neuk be ez dot sekula ondo aitzen). Azken egunotan beste antzeko iritziren bat be irakurri dotela esango neuke. Izan gaittian independiente, nahiz eta 3 lurralde izan; erakarriko dittugu gero bestiak, nahikua arrazoi emoten badetseguz. Katalanak garbi dake 4 lurraldekin osatutako Kataluña independientia eskatuko dabela, Valentzia, La Franja edo Roselló alde batera lagata. Kontrako bidia, etxia teilatutik eraikitzia litzake.