Edukira salto egin | Salto egin nabigazioara

Tresna pertsonalak

Eibarko peoria, San Blasa baino hobia
Hemen zaude: Hasiera / Blogak / Lagun batek esan dit lagun batek esan diola / Cantalojas (eta II)

Cantalojas (eta II)

gabiria 2006/01/26 08:26

Auzoak haserre daude. Nork babestuko dituen galdetzen dute. Duela aste batzuk, gizon batek bere burua Cantalojas zubitik botatzeko ahalegina egin zuen. Ez zen lar berandu: goizeko ordu biak edo, zapatuz. Barandillara igo eta behera begiratuta, han urrunean, Abandoko geltokira doazen trenbideen korapiloak ikusi zituen, luze-luze jarritako koka-marrak balira bezala. Barandillaren alde arriskutsura pasatu zen gero, amildegira, eta esku biekin oratuta, zain geratu zen, norbaitek salbatuko, norbaitek babestuko ote zuen.

Batzuek mozkortzat hartu zuten, arrazoiz. Gizonak, 43 urte, Iralabarriko zuloetan pasatu zuen gaua, izan daitezkeen barrarik tristeenetan, inguruan zituela Gobernu Militarreko txanda amaitu berri zuten ezgizonak eta DaddyŽs tabernako txanda hasi berri zuten ezandreak.

Eta auzoak haserre daude. 2004ko azaroan eskultura bat inauguratu zuten Cantalojas zubiaren gaineko plaza berrian; izenburua, La exorcista. Kale hauetan deabrua bizi dela esateko modu lausoa. Manolo Valdés eskultore valentziarrak egin zuen, eta Mario Vargas Llosaren poema bat du zizelkatuta: Gracias a mí, en esta ciudad todavía es posible la felicidad dio poemak. Eskultoreak esan zuen obra hori ukitu egin behar dela, brontzezko azala gastatu egin behar zaiola, baina bertakoek, laztandu beharrean, txu egiten diote oraindik posible omen den zoriontasun horri, biriken sakonenetik. Vargas Llosak esan zuen: "hiri guztiek dute santuren baten babesa, eta estatua honek funtzio hori beteko du: babestu eta inspiratu egingo ditu bertakoak". Agintariak pozik geratu ziren hori entzunda: geroztik, are gutxiago babesten dute auzoa, badute-eta lan hori euren ordez egingo duen exorzista bat. Auzo paranormal honek erremedio paranormalak behar dituela esateko modu lausoa.

Hiru ordu laurden eman zituen gizonak zubiaren alde arriskutsuan, nork salbatuko, nork babestuko. Azkenean, etsita, jendeak begiratu ere egiten ez ziola ikusita, etxera erretiratu zen, maldizioka, eskulturari deabruaren txu berdea bota ostean.

etiketak: Bertan Bilbo
patxi  lurra
patxi lurra dio:
2006/01/26 20:40

Eguenak egun goxo-goxoak izan dira beti. Neuretzako, Alberto berbalagunagaz biltzeko egunak dira. Eta, lantzean behin, Parrokianogaz Iturribiden ibiltekoak be bai.

Orain, blog honen egueneroko dosiaren zain geldituko gara parrokiano guztiak.

Zorion atzeratuak, Julen!

mahen
mahen dio:
2006/01/26 18:10

Oso ondo atzera be, Julenmari. Beharbada azkeneko txu berdea gorputz larrie usten dau baina bueno...berdea bazan ba hori...

balaklaba
balaklaba dio:
2006/01/30 23:01

Mario V. Llosaren poemaren zatia "praktikoa" iruditu zait.

  • Oye Mario, un poema a una estatua para mañana.

Eta mariok taka, 30 minututan eginda.

  • Y esto dónde lo ponemos?

Exorzistarenak gehiago despistatzen nau. Zergatik "la exorzista" eta ez "el exorzista". Ez dago emakumezko exorzistarik! Orduan zergatik da emakumezkoa? Zergatik egiten diote txu? Zer egiten zuen tipo horrek barandilaren beste aldean salto egiteko asmorik ez bazuen? Ez dakit hori zen zure helburua baina ni tipoa hartu eta zubitik behera botatzeko gogoz geratu naiz, deabruaren txu berdearen ondoren. Hori bai, ez naiz sekula santan Cantalojasen egon; agian horregatik izango da...

abade bat
abade bat dio:
2006/01/30 16:31

Aupa Julen!

Zure artikulua irakurri nuen pasa den astean eta gaur, autobusean nengoela, semaforo batean geldi, zarama-ontzi berde horietako batean, estatua bat zelakoaren hankak ikusi ditut ontzi barrutik aterata, gorputz erdia barruan zuelarik. Bapatean, ordea, mugimendu arin batekin, gizon bat irten da barrutik salto arin bat eginez. zer egon daitekeen zarama-ontzi baten barruan, hain garrantzitsua izateko pentsatu dut orduan, eta hara non atera dituen gizon txiki-zikinak eskuan, egunkari mordoa!! Ikusi behar zer egiten duen jendeak, Julen, zure artikulu irakurri gabea egun batzuk beranduago bada ere, irakurri ahal izateko..

Iruzkina gehitu

Erantzuna formulario hau betez utzi dezakezu. Formatua testu arruntarena da. Web eta e-posta helbideak automatikoki klikagarri agertuko dira.

Galdera: Zenbat dira hogei ken bi? (idatzi zenbakiz)
Erantzuna:
Aurkezpena

Julen Gabiria

Ostiralez jaio nintzen, neguan eta arratsaldean, Estokolmo Sindromea lehenengoz agertu zen urtean. Geroztik, neguko ostiral arratsaldeen beharra izaten dut, batez ere udaberriko astelehen goizetan.