Komuneko liburutegia
Nire esku balego nire etxea nire gustura diseinatzea, duda barik komunean apalak jarriko nituzke, akristalatuak (humedaderik ez larregi sartzeko), eta apalotan liburuak.
Tronoaren parean, atriltxo bat disimuluan, nonbaiten engantxatuta, indarkuntzan zabiltzanean liburuari eutsi beharrik ez izateko.
Eta komunean, esandako moduan, liburuak. Baina liburuak, komunerako egokiak direnak bakarrik. Gauza jakina baita liburu guztiek ez dutela balio komunerako, baina komunerako balio duten gehienek balio dutela beste lekuetarako, oherako edo sofarako, adibidez. Atal laburrez osatutako liburuak izan behar dute, bestela akabo.
Besteak beste, apal akristalatu horietako batean izango nuke Xabier Mendigurenen "Egunen harian" (Elea). Oso ona da komunerako! Oherako eta sofarako ere bai, baina komunerako itzela, Galeano, Sarrionandia batzuk eta Txiliku izan daitezkeen moduan.
Bost minutuko komun-jardunean ti-ta, konturatu naiz Mendigreenek blogean idatzitako artikuluek, orain paperean jarrita eta urtebeteko distantziarekin, ez dutela indarrik galduko denborarekin: alderantziz, handitu egingo zaie indarra eta balioa.
Serio kalibratzen hasi beharko da, bai, komunean apalak jartzearen ideia hori.
Nik ere baditut komunean irakurtzeko liburuak, eta komunean irakurritako batzuk ere bai. Azkueren "Euskalerriaren yakintza I", adibidez. Poesia ere oso egokia da. Baita hiztegiak ere (niri hiztegiak irakurtzea gustatzen zait!. Zenbait artikulu ere aproposak
Jendeak barre egin izan dit beti holakorik kontatu izan diodanean. Orain esan dezaket saridun idazleen ere zaletasuna ere badela!