Arroza
Aurpegia argitu egin zaio Ramoni. Guerinik besoak altxatzeko moduagatik izan da: italiarraren beso luzeak goian ikustean, 1999ko Alpe DŽHuezeko irudiekin akordatu da, eta esan ere, horixe esan du marmarrean: "Alpe DŽHuez", eta Gueriniren figura argala etorri zaigu gogora, lurrean jausita argazkilari batekin txoke egiterakoan, gero bizikletara igo eta kilometro bateko bide desesperatua egiteko, indarra amorrutik aterata. Eta beso flakoak goian, gaur bezala. Ramonek behar ditu gaurkoa eta atzokoa bezalako indar-pilulak, Guerinik eta Serranok eman dizkiguten poz horien antzekoak. Gaurkoa bezalakoak gehiagotan gertatzea nahi luke Ramonek: 35 urteko gizon bat Tourrean irabazten. Ramonek dioen moduan, "gazteek etorkizuna egingo dute akaso, ez dakit seguru; baina zaharrek eginda dute iragana, eta horretaz ez daukat dudarik". Ulertzen dut esan nahi duena, bai.
Serranoren kasua kuriosoa da. Cubino, Escartín, Jalabert, Olano, Beloki eta Herasentzat domestique lanean ibili ostean, eta aurten Tourrean irabazi duen etapa zoragarria irabazita, sartzen zara Googlen, jartzen duzu haren izena eta ez duzu apenas Chapelako txirrindulariari buruzko informaziorik aurkitzen: horren ordez, Los Serrano telesaileko kontuak agertzen zaizkizu, Fran Perearen pertsonaiak izen hori duelako bertan, Marcos Serrano. Seguru nago gidoilariak atzo enteratu zirela Fran Perearen izena lehendik ere existitzen zela.
Eta Ramonek horrelakoak behar ditu, sentitzeko oraindik bizirik dagoela edo, sikiera, ez dagoela guztiz hilda. Izan ere, kiroletako ikusleen bizitzak hiru fase ditu: lehenengoan, gaztetan, uste duzu zu ere heldu zaitezkeela gustuko kirolarien mailara, bizitza luzea delako eta zu gaztea, eta bizitzaren adarrak ez direlako lar zorrotzak zure azal gogorrerako. Bigarren fasean kirolarien adina duzu eta, joandako denboraren bengantzan, idoloak imitatzen saiatzen zara, futbitoan edo bizikletan, eta tendinitis hitza zure hiztegian sartzen da. Hirugarren fasean, berriz, Damiano Cunegoren fan bihurtzen zara, konturatu arte zuk baino hamabost urte gutxiago dituela, eta, duda barik, horrelakoetan nahiago duzu Duclos-Lasalleren berpizkundea Cunegoren pizkundea baino.
Eta pozten gara, baina penatu ere bai, atzo izan arren gaur ez diren haiekin, Belokirekin eta Herasekin adibidez. Eta saiatzen gara, baina ezin dugu asmatu zer pasatuko ote den haien buruetatik. Edo Bernard Hinaulten burutik, zeinen eguneroko lana irabazleei podiumean maillotak lotzea baita. Arroza pasatu zaigulako izango da, beharbada.