Pauma baten moduan puztuta

Gino Bartalik 1931n parte hartu zuen lehenengoz karrera batean, artean 17 urte zituela. Irabazi egin zuen.

Hori gazteen mailan izan zen. Bartalik hanka batekin irabazteko gaitasuna zeukan, baina garai zailak ziren, eta gazte hari dirua eskaintzen hasi zitzaizkion, ez irabaztearen truke. Berak onartu, jakina.

1935ean, profesionaletan debutatu eta gutxira, Milan-San Remo egun bateko karrera handian, tropeletik ihes egin zuen. Eta ihes egiteaz gain, alde handia atera zion tropelari. Gino Bartalik, ziklista ezezagun hark, aukera itzela zuen Milan-San Remo prestigiosoa irabazteko.

Karrera hura, Italiako gehienak bezala, La gazzetta dello sport egunkariak antolatzen zuen, eta egunkarikoak laster konturatu ziren hura ez zela ona eurentzat: ihes eginda zihoan ezezagun hark irabaziz gero, hurrengo egunean ez zuten hainbeste periodiko salduko. Beste kontu bat izango zen, adibidez, Alfredo Bindak irabaztea.

Beraz, Bartali errepidean zihoala, egunkarikoak hurbildu zitzaizkion kotxean eta elkarrizketa egin zioten hantxe bertan. Bartali tranpan jausi zen: "pauma baten moduan puztu nintzen", aitortu zuen gero. Elkarrizketa harekin, ametsak errealitatea baino azkarrago ibili zitzaion, eta erritmoa lasaitu egin zuen, bere burua irabazle ikusita. Tropelak laster irentsi zuen.

Ondo ikasi zuen lezioa. Handik aurrera ez zitzaion horrelakorik gertatu, eta urte hartan bertan Euskal Herriko Itzulia irabazi zuen, baina hori beste egunen batean kontatuko dugu.