Edukira salto egin | Salto egin nabigazioara

Tresna pertsonalak

Eibarko peoria, San Blasa baino hobia
Hemen zaude: Hasiera / Blogak / Lagun batek esan dit lagun batek esan diola / Itzultzaile eta protagonista

Lagun batek esan dit lagun batek esan diola

Itzultzaile eta protagonista

gabiria 2005/04/19 08:09

Azken aldiko sentsazioa da, lehenago ezagutzen ez nuena. Sentsazio deserosoa, kontraesanez betea, ulertu arren ez zaidana buruan ondo kabitzen. Ulertzen dut, zelan ez, gure merkatu txikerrak bozgorailuak behar izatea, bestela ere oihartzun gutxi izaten baitu literaturak, eta gurean luxua delako atera duzun liburu berriari buruzko elkarrizketak emateko gogorik ez izatea. Baina ez dut esan liburu berri hori zuk idatzitakoa denik. Nire zalantzak ez dira norberak sortu duen liburuari buruzkoak, ezpada beste hizkuntza batetik itzuli duzun liburuari buruzkoak. Lehenengo eta behin, argi gera bedi ez daukadala inongo zalantzarik egin beharrekoa dela hori, eta ez naiz hasiko teilatuaren kontra harriak botatzen, ez daukat-eta horretarako motiborik. Nire zalantza nagusia, artikulu honetan, ez da promozioa auzitan jartzea, baizik eta itzultzailearen figurari buruzko galdera soil batzuk aireratzea.

Itzultzailea, definizio guztien arabera, ezkutuan geratu beharreko norbait da: denok onartuko dugu itzultzailearen eskua ez dela nabaritu behar itzulpen-testu batean. Ahalik eta fidelen jaso behar du liburuaren autoreak esan zuena, esan zuen moduan eta esan zuen testuinguruan. Hori da bere lana: ezkutuan geratzea eta inork ez jakitea euskaraz (adibidez) irakurtzen ari den liburu hori itzulpena denik.

Errespetatzen dut itzultzaile bakoitzak hartzen duen erabakia, baina nik, "Peter Pan" obraren itzulpena argitaratu berritan, ez daukat beste ezer gehiago esateko, liburuan agertzen den itzulpena baino. Merkatuari mesedea egitearren, ematen ari naiz eta emango ditut elkarrizketak, baina ez zerbait interesgarria dudalako kontatzeko, ze nik, itzultzaile ikusezin beharko nukeen honek, egin dudan gauza bakarra liburua euskarara ekartzea izan da. Zer esanik ez itzultzailearen izena liburuaren azalean agertzeaz, beste inon egiten ez den moduan. Xehetasun txikiak dira, baina deseroso sentitzeko ez da gehiago behar.

Jozulin
Jozulin dio:
2005/04/19 15:21

Agian hizkuntza normalizatuetan hala behar luke baina gurean, nik behintzat, begiratu egiten dut itzultzailearen izena. Gurea bezalako hizkuntzan itzultzaileak "bermea" eman behar dio itzulpenari. Izan ere, itzulpen bakoitzeko irakurri behar izan dugu... Euskara normalizatzen dugunean (!?) begiratuko dugu zein den itzultzailea eta eztabaida izango da Urliak zelako "usain" berezia ematen dion itzulpenari edo Sandiaren erlatiboak luzeegiak direla.

asel
asel dio:
2005/04/19 17:20

nik usten dot itultzaile lana oso gatxa dala, batez be lan ona, ta horregaitik errespetu handia deutsat. Ez dot neure burua ezta neuk idatzitakoa itzultzen be (tira, hori nagikeria be bada)ikusten. Euskerara gehiau itzuli behar da, oso garrantzitsua da, hortik hizkuntza molde barriak be datozalako ta gure letren ikuspegia aberasten daualako. Baia ederto aditu dot zure hausnarketa eta bat nator. Horretan be, agian, egunen baten, gure hizkuntzea normalizetan danean... (normalizatu, berba magikoa!).

satortzulo
satortzulo dio:
2005/04/19 15:02

hi lasai julen, hurrengo leizarraga izateko bidean haiz!

egia esan sarritan egin behar izaten diagu nahi ez duguna, konpromezuz edo ruperrek badik abesti eder bat bakoitzak ezinbestean ditugun kontraesanen inguruan, hauen kopurua mugatzean zetzak barne lasaitasunak eta koherentziak (bizitzak azken batean)

iigo
iigo dio:
2005/04/19 15:05

Oso ikuspegi interesgarria. Uste dut Sarrionandiak esaten zuela itzultzailea dela idazlerik anonimoena (ez nuke Sarri areago totemifikatu nahi, baina tira horixek dira nire erreferentzia kulturalak).

Besteko, diozu itzulpenetan ez dela igarri behar liburua euskaratutakoa dela; alegia, jatorriz euskaraz idatzitakoa eman behar duela. Horretaz ere denetariko iritziak entzuten dira. Atera kontuak, batzuek itzulpenetarako joskera erromanizatuagoa proposatzen zuten, halako erlatiboz (zein, non...) eta lokailuz betea (ezen...); hizkuntzaren aurrerabidearen mesedean, jakina.

Neu ere itzultzaile aritutakoa naiz, eta gaur egun ere aldika gertatzen zait halako lanak egin beharra, eta galdetzen didaten bakoitzeko beti esaten dut, labur beharrez, jatorrizkoak eta itzulpenak pisu bera izan behar dutela irakurleen garunetan.

Itzultzailearen izena azalean agertzea uste dut EIZIEkoen aldarrikapen historikoa dela. Egia esanda, nik beti begiratzen dut nork itzuli duen liburua, erosi aurretik, gure mukiz beteriko zapi honetan denok baikara elkarren ezagun.

Ai, Julen horrela jarraituz gero eskumikatu egingo zaituzte, eta kofradia guztietatik egotziko. Lehengoan Eliza Ama Katolikoari ziri, eta orain, korporatibismoa bazter utzita, itzultzaileen ikusezintasuna galdatu.

Gustura irakurtzen dira horrelakoak. Bat etorri ala ez, jenero freskoa dakarkiguzu, eta ez itxuroso eta harjoa.

Iruzkina gehitu

Erantzuna formulario hau betez utzi dezakezu. Formatua testu arruntarena da. Web eta e-posta helbideak automatikoki klikagarri agertuko dira.

Galdera: Zenbat dira hiru ken lau (idatzi zenbakiz) ?
Erantzuna:
Aurkezpena

Julen Gabiria

Ostiralez jaio nintzen, neguan eta arratsaldean, Estokolmo Sindromea lehenengoz agertu zen urtean. Geroztik, neguko ostiral arratsaldeen beharra izaten dut, batez ere udaberriko astelehen goizetan.