Neu ere apur bat eibartar sentitzen naiz

Behin batean entzun nion norbaiti esaten, norbera dela, maite duen jendea den lekukoa. Zure senar edo emaztea Galiziakoa bada, zeu ere apur bat galiziarra bihurtzen zara, ezinbestean. Lagun on bat non, zure bihotzaren zati bat han.

Eibartarren komunitate digital, elektroniko, birtual edo dena delako honetan bagara batzu-batzuk, ez jaiotzez, ez bizilekuz, ez ezkontza-bidez Eibarkoak ez garenak, ezta auzo-herrietakoak ere; bata Irungoa, bestea Bermeokoa, harako hura goierritarra…

Bizitzaren gorabeherengatik, auskalo nola, egun batean eibartarren elkarte honetan eman genuen izena; eta neure izenean esango dut, baina uste dut besteen izenean ere hitz egin dezakedala, geroztik ez zait sekula damutu talde honetan sartu izana.

Zer aurkitu dut bertan? Ez da erraza laburtzen. Jende multzo bat, bakoitza bere ideiekin, burutazioekin, petralkeriekin, iritziak botatzeko eta entzuteko prest, elkarrekiko begirunez eta errespetuz betiere. Gizon-emakume jantziak, bakoitza bere arloan jakintsua, eta besteei laguntzeko gertu agertu ohi dena. Eta baita kuadrilla alai bat ere, festarako eta kanturako pronto.

Asier, euskara-modu guztiak sakonki ezagutu eta maite dituena; Luistxo, munduaren dominaziñoa planeatzen beti; Leire, lurrikara etengabearen epizentroa; Serafin, beti fin; Elena, dotorezia berekin daramana; Gari, Erral, Eneko, adituak bezain adeitsuak; Oier, dantzari miresgarria, Oier ogro maitagarria; Mikel, langile bezain prestua… badakit izenak ahaztu ditudala; barka. Denok daukazue txoko bat nire bihotzean. Eta horrenbestez, utzidazue esaten neu ere apur bat eibartarra sentitzen naizela.

XME