Barrenkale Barrena (I)
Zerbait berria sumatzen da Barrenkale Barrena kalera heltzean. Zerbait berria edo zerbait zaharra, baina Barrenkalen baino biziagoa den zerbait, argitasuna edo esperantza klaseren bat. Barrenkaletik etorrita, beste usain bat hartzen zaio Bilbo zahar honi, hurbilago sentitzen da Ibaizabal, eta Erriberatik harago, zubia zeharkatu eta Mirasol Kondearen kalera pasatzeko gogoa pizten zaizu, eta handik San Frantziskora, baina ez gogoa duzulako Zazpi Kaleetatik alde egiteko, ezpada Bilbo gehiagoren egarri zarelako, suma daitekeelako ibaiaz bestaldean beste Bilbo bat, kaleaz bestaldean ere beste Bilbo bat utzi duzun moduan, Barrenkale ilunean. Esperantza klase bat, Arestik apur bat harantzagoko Esperantza kaleari buruz idatzi zuena bezain mehar, ilun eta laburra akaso, baina esperantza edozelan ere. Eta, egia esan, ez dakit zergatik. Izan ere, turistaren begietatik ikusita -jakinik turistak azala baino ez duela ikusten-, ez dago alde handirik Barrenkaletik hona. Beharbada, gauez zabaltzen diren tabernak egunez ere ikus daitezkeela, han ez bezala. Edo, Errondan eta Someran bezala, herri mugimenduen lokalak berriro hasi direla agertzen, eta horrek bizitza ematen du, herria eta mugimendua elkartzen direnean beti gertatzen den moduan. Edo, aspaldiko partez, menua ematen duten tabernak ere ikusten direlako, eta horrek esan nahi duelako gazteak eta langileak ere hurbil daudela, hori ere aspaldiko partez. Menuak muturreko kaleetan daude: Errondan eta Someran, batetik; Barrenkale Barrena, Pilota eta Andra Mari inguruan, bestetik. Erdiko kale guztiak (Artekale, Dendarikale eta Belostikale batez ere) Erriberako merkatuari begira daude: bertatik pasatzen dira etxekoandreak poltsekin, eta etxekoandreek ez dute menurik behar; bai, ordea, arropa, botikak edo merkatuan ez dagoen janariren bat. Eta degustazioak, zelan ez.
Horregatik, hainbeste paseatu ostean, ofizialki Someran hasi eta Barrenkale Barrenan amaitzen diren Zazpi Kaleak zeharkatu ditugu, eta berriz ere zerbait bizia sentitu dut hemen, esperantza klaseren bat, meharra eta laburra, baina esperantza.
Bai, Patxi, zutaz gogoratzen naiz.
Ez litzateke ideia txarra izango "Algortako Romanica Elkartea", neu behin behin prest bainengoke klaseak dohainik emateko.
Neure aukera bakarra Romanicaz hitzegiteko Skype baita.
Adiskidetsuki - Amicalmente
Josu Lavin Presidente de la Academia pro Lingua Romanica josulavin abildua hotmail.com