Mari-Urrika koban
08-XII-20: Alex, Iker, Garita, Bikain eta Oier.
Gaurkuan azalpen teknikuak GEMA-kuak idatziko dittuez bere errejistruetan. Bikain eta bixok pribilejixozko bisittarixak izan gara-ta, Abadiñoko lagunak Urrika koban egitten diharduen biharren lekuko. Gaurko kronikan beraz, dato teknikuak gitxi eta sentsaziñuak ugari.
Gure betiko eremutik urtetziak beti suposatzen dau jardun intentsuagua: dana da barrixa, kontu gehixagogaz ibilli bihar, danari erreparatu nahi... eta gehixago, Anbotoko Damian bizilekuan sartziak dakan karga sinbolikua gehittu ezkeriok.
Turismo masibua inguru horretan sartu izatia arantza mingotsa da, duda barik. Oiñ arte lau katuk ezagutzen zeben inguruan gero eta jente gehixago dabil, sign o´times. Keiñu eszeptikuakin ikusi doguz hara juandako jentian kandelak, idazkixak eta erramuak... Indar bereziko lekua da, duda barik. Gatxa da epaitzia.
Esploraziñuari buruz, sorpresa haundixak emondako kobia da berau. Hasteko, aurretik ezagutzen zan desarrollo txikixa (200 bat metro?) 1500 ingurukua izatera pasau da, eta dana 2007xan hasittako errebisiño batekin. Meandruak, gaterak eta potzu bertikalen laberinto haundixa agertu ei da. Gu potzu nagusittik egin dogu bera, eta bertako bolumena (zabaleria eta sakoneria) harrigarrixa zan guztiz, oso ederra. Eta beheian sorpresak. Izan be, GEMA-kuak arrasto paleontologiko garrantzitsuak eta ikusgarrixak topau dittuez, baitta guri erakutsi be. Badaezpada ez dogu detalle larregirik emongo, eurak hobeto azalduko dabe dana egitteko daken argitaralpenian. Lezian formia be berezixa da, eta atentziñua deitzen dau zona batzutako legortasun extremua. Eta beti pasatzen jatan moduan, faszinantia begittantzen jata pasa dan urtian hónek lekuak esplorau zittuenen azalian sartzia, hónek galerixak lehelengoz zapaltzen nabillela irudikatzia...
Aproximaziño latza daka Mari-Urrika kobiak. Gorutzkua gogorra egin bajata be (¡taldeko zaharrena ta lodixena!), urten dogunian diferentia izan da. Illuntzixa zan, eta parian genkazen Udalaitz eta Aizkorriko tontorrak gorrittuta. Argi gitxi geratzen zala bagenkixan arren prisarik ez dogu hartu, begiradia hango edertasunakin lotuta. Behin pasamanua eta bestelako sokak desmontauta, amildegiko bide arriskutsu horretan gora egin dogu, edur artian, eta askoz be errezago heldu naiz tontorrera. Tontorrian illuntasuna abaildu da (luma galdu bat bezala), eta hortzmuga gorri guztia mozkortzeko modokua zeguan. Bittorixako pantanuak dirdirka, eta pizkaka herrixetako argixak ixotzen eta baitta izarrak be. Handik beherakua nasaixagua izan da, ez zeguan-eta hiltzeko arriskurik (ipurdiko buztana kraskatzekua bakarrik...).
Eskerrikasko GEMA-ko lagunak egun eder honengaittik.
