Edukira salto egin | Salto egin nabigazioara

Tresna pertsonalak

Eibarko peoria, San Blasa baino hobia
Hemen zaude: Hasiera / Blogak / Dantzing

Minbizia, gezurrak eta hoaxak

Oier Araolaza 2013/03/25 15:21
Senide batek minbiziaren aurkako tratamenduetan izugarrizko aldaketak gertatzen ari direla dioen email bat birbidali dit. Hopkins ospitale entzutetsua kimioen ordez elikadura egokiarekin (zukrea, esnea eta haragia kendu adibidez) hasi dela aurre egiten minbiziari. Sarean bilaketa azkar bat eta gezurra agerian. Beste hoax bat.

Hoax-ak gezurrezko mezu-kateak dira, email bidez batetik bestera dabiltzanak. Normalean berehala antzematen dira, eta ez diet kasurik egiten, baina honako hau oso arriskutsua iruditu zait eta aipatzea komeni dela pentsatu dut, minbizia gai larria baita.

Jasotako mezuak hauxe dio bere sarreran:

CÓMO TRATAR EL CÁNCER

Algunos médicos lo vienen diciendo hace bastante tiempo........

CÁNCER
Uno de los hospitales más reconocidos del mundo cambia su visión en relación con el cáncer.
El JOHN HOPKINS HOSPITAL es un hospital universitario situado en Baltimore, Estado de Maryland, Estados Unidos. Fundado gracias a una donación de John Hopkins, es hoy uno de los hospitales más reconocidos del mundo y está clasificado por 17ava vez consecutiva en el PRIMER LUGAR de la clasificación de los Estados Unidos. Después de muchos años de estar diciendo a las gentes que la quimioterapia es la única manera de tratar y eliminar el cáncer, el Hospital John Hopkins empieza a decir a las gentes que hay otras alternativas que la ‘quimio’.
Una manera eficaz de combatir el cáncer consiste en no dar de comer a las células cancerosas los alimentos que necesitan para multiplicarse.
Las células del cáncer se alimentan de:
A. El AZÚCAR es un alimento del cáncer. El no consumir azúcar priva a las células cancerosas de uno de los elementos que les son más importantes. Existen sustitutivos del azúcar como la sacarina, pero están hechos con Aspartamo y son muy nocivos… Un mejor sustituto del azúcar es la miel, pero en pequeñas cantidades.
La SAL contiene un aditivo químico al objeto de aparecer blanca. Una mejor alternativa para la sal es la sal marina o los sales vegetales.
B. La LECHE causa en el cuerpo la producción de mucosidad, especialmente en el conducto intestinal. Las células cancerosas se alimentan de mucosidad. Al eliminar la leche y sustituirla por leche de soja, las células del cáncer se quedan sin comida y consecuentemente mueren.
C. Las células cancerosas maduran en un medio ambiente ácido. Un régimen a base de CARNE ROJA es ácido. Es preferible comer pescado y un poco de pollo en lugar de la carne de buey o de cerdo. Además, la carne contiene antibióticos, hormonas y parásitos que son muy nocivos, especialmente para las personas cancerosas. La proteína de la carne es de muy difícil digestión y requiere muchas enzimas. La carne que no se digiere permanece en el cuerpo y se putrefacta, lo que da lugar a la creación de más toxinas.

Mezuak elikadurari buruzko ohar eta gomendioekin jarraitzen du, hemen ikus daiteke antzeko mezu bat, osorik.

Jakina, elikadura ohitura onak osasun ona izateko mesedegarriak dira. Inork ez dio hori gezurra denik. Baina mezuan esaten daEstatu Batuetako ospitale onenak, Baltimoreko Jonh Hopkins ospitaleak, minbiziarekin zuen ikuspegia aldatu duela, eta kimioterapiaren aurrean beste alternatiba batzuk daudela esaten diela gaixoei. Eta horren segidan, minbiziari aurre egiteko elikadura egokia proposatzen du mezuak, tratamendu hori Hopkins-ek proposatutako alternatiba horietako bat den itxura emanez.

Hopkins ospitalaren webgunean (gazteleraz ere) argi eta garbi esaten da: "E-mail de actualización acerca del cáncer ¡Es un engaño!". Lau urte daramatza abisu horrek ospitalaren webgunean, hoax hori gezur hutsa dela salatuz, baina hala ere mezu-kateak bere bide amaigabea darrai ziberspazioan barrena. Egiak ez diezazula gezur on bat izorratu.

"Por favor ayúdenos a  frenar la propagación de este engaño enviando el enlace con esta página a las personas que les envíen el e-mail fraudulento": http://www.hopkinsmedicine.org/kimmel_cancer_center/news_events/spanish_email_hoax.html

Ospitaleak dioenez kirurjia, kimioterapia eta radioterapia dira Hopkins ospitaleak minbiziaren kontrako gudan darabilzan hiru tresna nagusiak. Gaixo guztietan ez dute funtzionatzen, baina  hori da oraingoz ezagutzen duten metodorik onena. Hopkins-ek minbiziaren aurkako tratamendu bideak aldatu dituenik erabat ukatzeaz gain, email horretan esaten diren hainbat kontu gezurtatzen dituzte banan-banan. Elikadura egoki batek prebentzioan lagundu dezakeela bai, baina hortik aurrera mezua gezurrez beteta dagoela salatu du Baltimoreko ospitaleak.

Krisia? Ze krisi?

Oier Araolaza 2013/03/05 17:20
Sektore baten argazkia da Monikak eskaintzen duena. Runde du abizena Monikak, Monika Runde. Frantzia, Kanada eta Ingalaterran balleta, dantza garaikidea, pianoa, antzerkia, argiztaketa eta kultur ekoizpena ikasi eta 10&10 dantza konpainia sortu zituen Monika Rundek. 2000. eta 2004. urteetan Espainiako eta Costa Ricako Dantza Sari Nazionalak irabazi zituen.

Lau urteotan askotan akordatu naiz gutun honekin. Orain lau urte krisia bazetorrela entzuten hasiak ginen, baina artean, batez ere entzun. Harrezkero antzeman dugu, bai horixe. Eta ni Monikarekin akordatzen naiz. Zertan eta nola ibiliko ote zen lau urte latz hauetan. Hara zer idatzi zuen orain lau urte:

Krisia? Ze krisi? Langile asko bezala 17 urte nituenetik ari naiz lanean. Horrek 30 urte egiten ditu lanbidean, eta Gizarte Segurantzaren arabera beste 18 falta zaizkit erretiroa hartzeko. Baina Gizarte Segurantzak ez dakiena da nire gorputza ez dagoela horretarako prest. Ogibideko hogei ta hamar urte hauetan makina bat jardueratan aritu naiz. Ume-umetatik dantzaria izan nahi nuen, eta hara zer naizen: ekoizlea, koreografoa, banatzailea, diru-zaina, furgoneta gidaria, nekarguen neskatila, informatikaria, irakaslea eta diseinatzaile grafikoa, besteak beste, eta noizean behin, ikasi nuena, dantzaria.

Hau ez da kexa bat, ondo daki ia inor ez dela aritzen nahiko lukeen horretan baina, atsegin dudana egiteagatik pribilegiatu bat naizela esaten didan hurrenari belarrondokoa emango diot. Ez daukat hitzarmen kolektiborik, ez dizkidate ordu estrak ordaintzen, urteetan izan naiz oporrek zer diren ere jakin gabe eta nire lan ordutegia 24 ordukoa da, astean zazpi egunez. Nire burua esplotatu dut urte askotan amets baten truke. Edozein pertsonaren modukoa naiz, zenbaitetan, nire lan-jardunaren erdian txalotu egiten banaute ere. Bai, nire lanaldiaren erdian, emanaldiaren ondoren gauzak biltzen, furgonetan sartzen, jantziak garbitzen eta abar jarraitzen baitut.

Orain, mundua krisian dagoen honetan, ez naiz hain bakarrik sentitzen. Denek sufritzen dituzte gure prekarietate eta lan etenak, soldata eta katxeen izozteak (guk urteak daramatzagu), edozer gauzatan eta edozein tokitan lan egin beharra, 12 hilabetera kobratzea eta ez hilabete bakoitzaren 30ean, eta enpresario eta plurienpleatua bihurtzea bestela ez daukazulako lanik.

Sektore baten argazkia da Monikak eskaintzen duena. Runde du abizena Monikak, Monika Runde. Frantzia, Kanada eta Ingalaterran balleta, dantza garaikidea, pianoa, antzerkia, argiztaketa eta kultur ekoizpena ikasi eta 10&10 dantza konpainia sortu zituen Monika Rundek. 2000. eta 2004. urteetan Espainiako eta Costa Ricako Dantza Sari Nazionalak irabazi zituen.

 

Argia astekaria, 2013-02-17

Argia Saria dantzan.com-entzat, esker hitzak

Oier Araolaza 2013/01/28 11:07
Ekitaldian, saria jaso ahala egindako hitzak dakartzat hona. Testua idatzita izan arren saiatu nintzen gero paperik gabe esaten, eta horrek nahi baino apur bat gehiago luzatzea ekarri bazuen ere, oro har, idatzitako guztiak esan nituelakoan nago.

Pasa den astean poz itzela hartu dugu dantzan.com bultzatzen dihardugunok. Argia astekariak ematen dituen Argia Sarietan, Interneti dagokion saria bertsoa.com-i eta dantzan.com-i ematea deliberatu zuen epaimahaiak. Ostiralean, urtarrilaren 25ean, Usurbilko Atxega jatetxean egindako bazkari-ekitaldi ederrean jaso genuen saria.

Horra ba:

"Dantzan.com egiten dugun dantzari eta dantzazale guztion izenean, mila mila esker Argiari sari hau dantzak, euskal dantzak merezi zuela pentsatzeagatik. Argia erreferentziazko euskal komunikabidea da guretzat, eta Internet-en ere lan bikaina egiten ari da, gertutik jarraitzen duguna, eta beraz, dantzarion matraka aintzat hartu izana oso pozgarria da guretzat.

Orain urtebete pasa pozez zoratzen eta harrituta geunden, oharkabean hamar urte bete genituelako. Handik gutxira, webgunea itxi behar izan genuen. Nahiko ezkor ginen dantzan.com berriz berpizteko gai izango ote ginen. Baina dantzazaleak mugitzen hasi ziren, elkartu eta biltoki hau beharrezkoa zutela erabaki zuten. Sinadura bilketak, bilerak, dantza-ekimenak, hara eta hona mugitzen hasi eta hemen gaude berriz. Eta orain gainera Argia sari hau, berpiztea bera sari nahikoa izan ez balitz bezala.

Sorpresa handirik ez badago, epe motzean berriz ere itxi beharrean izango gara. Baina ez dugu itxiko. Ez dugu berriz itxiko. Gu langabezira joan gara, baina dantzan.com-ek bizirik jarraituko du, dantzazaleen komunitateak erakutsi digulako dantzan.com behar duela eta nola edo hala aurrera aterako duela. Berpizte honetan, bizitza berri honetan bagenekien hori eta horregatik prestatuta itzuli gara.

Orain hamabi urte dantzan.com sortu genuenean dantzaz gutxi genekien eta Internetez gutxiago. Baina suerte itzela izan genuen CodeSyntax izeneko enpresa batekin lanean hasi ginelako, eta honaino iritsi izana eta sarean itotzeko flotagailuak eman izan zor diegu beraiei. Berpizte honetan ere gerta daitekeenerako prestatuta utzi du webgunea CodeSyntax-ek eta beraz, gu gabe ere barkuak aurrera jarraitzeko baldintzak jarri ditu.

Software librearekin eginda dago hasiera hasieratik dantzan.com eta horrekin ere ikasi dugu zerbait.  Akaso ausartegia izan daiteke hau esatea, baina hala sentitzen dut eta esango dut. XX. mendean, euskal ekonomia eta euskal kulturaren lan-harremanak antolatzeko formula eredugarria kooperatiben mugimenduak eskaini zuten moduan, iruditzen zait XXI mendearen lehen urte hauetan euskal kultura antolatu, funtzionatu eta aurrera egiteko eredua software librea ari zaigula eskaintzen.

Dantzan.com-en kasuan, gure sistema informatikoa software librean egoteaz haratago, dantzarion arteko harremanak eta lan egiteko moduak software libreak erakutsi digun filosofiarekin zipriztintzen saiatu gara, eta uste dut asko dugula bide horretatik ikasi eta experimentatzeko, bai dantzarion artean, eta baita euskal kulturaren eta komunikazioaren esparruan ere.

Sari hau dantzan.com osatzen dugun dantzazale komunitatearekin konpartitu nahi dugu. Gure irakurle, informatzaile, zirikatzaile, kritikatzaile eta laguntzaile guztiekin. Dantzan.com-ekin edo dantzan.com gabe, dantzan bizi garen guztiontzat da. Dantzan bizi, bizi dantzan.
"


Neguko festak, inauteriak eta hitzaldiak

Oier Araolaza 2013/01/18 14:55
Aurten ere hasita nago inauterien inguruko hitzaldiak han eta hemen ematen. Zuzen izateko, neguko festen inguruan aritzen naiz, eta hitzaldi egutegia ere neguko festen tamainakoa izaten da, hau da, azarotik otsailera.

Animen eguna edo Halloween-etik hasi eta Garizumara bitartean, San Martinak, San Nikolas, Olentzero, Gabon zahar eta urte-berria, Santa Ageda, Inauteriak... Hainbat neguko festaren inguruko kontuak aipatzen ditut hitzaldian, eta bereziki kuestazioak, Santa Claus, Olentzero, mozorro kontuak eta arketipoak moduko kontuak jorratzen ditut.

Orain aste batzuk Zumaian izan nintzen Inpernupe Kultur Elkarteak gonbidatuta. Hitzaldiak erantzun ona izan zuen entzuleen aldetik, eta Alondegiko Oxford aretoan lagun talde polita bildu ginen. Zumaian izan nintzen Baina horrez gain, komunikabideetan ere oihartzun polita izan zuen hitzaldiak.  Aiora Larrañagak Urolako Hitzarako elkarrizketatu ninduen aurreko egunetan. Inpernupe elkarteko Axier Lopez antolatzaile lanetan ibiltzeaz gain, ondoren hitzaldiaren kronika egin zuen Argian estreinatu berri zuen blogean: Horra, horra, trans-olentzeroa! Eta Gorka Zabaletak erreportajea egin zuen Baleike aldizkarirako.

Zabaleta hitzaldira etorri eta hitzaldi osoa entzun zuen (hau ez da ohikoa izaten kazetarien kasuan...). Horrekin, niri eskatutako argibide gehiagorekin eta bere kasa bildutako dokumentazioarekin, erreportaje ederra prestatu du Baleike aldizkarirako. Ez naiz harritzen Zabaletak Rikardo Arregi saria irabazi izana orain pare bat urte. Bikain jaso ditu hitzaldian esandako kontu gehienak, eta berak egindako zenbait argazki eder eta maketazio txukunarekin, dotore asko geratu da. Hemen duzue erreportajea:

"Mozorrotzea ez da disfrazatzea" eta horrelako izenburuak jartzen dizkiet hitzaldiei, oraindik ez dut eta izenburu hoberik topatu, beraz, inork alde horretatik ekarpenik egin nahi badu, aurrera.

Hitzaldi egutegia

Aurtengo neguan emandako hitzaldiak eta antolatzaileak hauek:

  • Azaroak 27 Eibar, Irale-Udal euskaltegia.
  • Abenduak 19 Zumaia, Inpernupe elkartea.
  • Abenduak 27 Eibar, Kezka dantza taldea.

Eta datozen asteotan emango ditudanak hemen:

  • Urtarrilak 22, Elgoibar, Haritz dantzari taldea.
  • Otsailak 1, Andoain, Urki dantza taldea.
  • Otsailak 5, Donostia, Irale.
  • Otsailak 6, Mallabia, Orraittio euskara elkartea.
  • Otsailak 27, Getaria, Harritan blai kultur elkartea.



Inperpune Kultur Elkarteak gonbidatuta

Dantzan bizi, bizi dantzan - Argia Urtekaria 2012

Oier Araolaza 2012/12/31 15:35
Badira egunak argitzen duenetik damutzen zaizkizunak. Gosaria kontrako eztarritik sartzen zaizu eta amorrazioak ez du deskantsurik hartzen: lantokian muturtu, bikotearekin ordaindu, kaka zapaldu eta segi aurrera... Horrelakoetan, besteak ez dakit nola konpontzen zareten, baina nik dantzan bilatzen dut arnasa. Dantzan egin eta kitto.

Kultura aurrekontuen murrizketa espiralean gaude. Askoren iraunbizipenerako muga kritikoa hautsita, jarduerak bertan behera geratzen hasi dira. Luzaz emandako urrats txikien bidez osatu den kultur sarea desegiten hasi da orain. Dantzan ez da hain larria kontua, ezer gutxi egituratuta zegoelako, ez garelako sare trinkoa josteko gai izan, eta orain arte tamalez, orain zorionez, administrazioarekiko menpekotasuna txikia zelako. Baina joskura soil horiek ere desegiten ari dira.

Eta zer egiten dugu panorama beltz eta latz horren aurrean? Dantza. Ostrukarena egitea izan daiteke inorentzat, erantzun politiko indartsua beste norbaitentzat, barruko beharrari bidea ematea askorentzat. Ostruka, indioilar edo zapelaitz, ez diogu dantzatzeari utziko gehien behar dugun unean.

Badira estu eta larri dabiltzanak, proiektuak aurrera atera ezinik daudenak, osatutako lantaldeari eusteko komeriak dituztenak, sei hilabeteko epean leihoak itxi eta berriz ireki dituztenak... Baina oro har, krisi aroan, dantzaren alorrak, krisi aurretik zeukan osasun bera dauka. Antolaketa, egituraketa eta proiektuak adosteko gaitasunari dagokionez: mengela. Dantza bizi eta dantzan bizi nahi dutela erabaki duten milaka lagunen adoreari dagokionez: noranahikoa.

Tren guztiak galduta, garaiz kanpoko jokabidean tematu den sektorea dirudi dantzarenak. Horren erakusgarri apirilean alorreko ordezkaritza zabal batek sinatu duen manifestua: Euskal Dantzaren Adierazpena. Erreibindikatiboa izateko beranduegi eta aintzat hartua izateko bigunegi. Barrura begirako keinua egin du euskal dantzaren alorrak, kanpora begira egiten direnak baino aintzat hartzen ez diren momentuan. Elkarrekin dantzatuta, nekez azal daiteke hitz lauz, dantzaz bizitakoa.

Mundua zenbat eta okerrago, orduan eta premiazkoagoa da dantza. Ihesetik ere badu dantzak, egunerokotik ihes egiteko gogoa, krisi ekonomikoa ahaztekoa, ankerkeriak lurperatzekoa, asperdura haustekoa.... Baina bizitzari aurre egitea ere da dantza, bizitzarekin dantzatzen ikastea, lagunekin zein arrotzekin dantzatzen erakusten digu dantzak. Mundua ulertzeko modu bat, bizitzeko modu bat. Dantzan bizi, bizi dantzan.

Argia urtekaria 2012

Diputazioa, gizarte politika eta kultura

Oier Araolaza 2012/11/20 15:10
Atzo Eibarren izan zen Gipuzkoako Diputatu Nagusia 2013rako aurrekontuak aurkezten eta herritarren galderak, iritziak eta ekarpenak jasotzen. Martin Garitano Diputatu Nagusia, Jon Peli Uriguen Landa Garapeneko, Berrikuntzako eta Turismoko diputatua eta Aitziber Iartza, Komunikazio zuzendaria aritu ziren hizketan. Portaleko areto nagusian ez ginen asko batu, hogei bat lagun inguru. Iruditu zitzaidan gehienak Bilduren ingurukoak zirela, eta horiez gain Nagusien Kontseiluko ordezkariak, eta beste hiruzpalau norbanako.

Diputatuen aurkezpena

2012ko balantzea eta 2013ko aurrekontuak aurkeztu zituzten Garitano eta Uriguen artean, eta ordubete pasa joan zen horretan. Gizarte politikaren aldeko apustua egiten zutela adierazi zuten, aurrekontuaren %50 horretara bideratuz. Inbertsioetan, Deskarga izango da azpiegituretan egingo den inbertsio ia-bakarra. Deba bailarak autopista peajeen kontuarekin bizi izan duen injustizia konpontzeko hartu dituzten neurriak (gehienez 25 euro hilean ordainduko dituzte gipuzkoarrek autopistan) azaldu zituen. Kultura Sailean %11ko jaitsiera kalkulatu nuen eman zituzten datuen arabera, eta bi proiektu estrategiko azpimarratu zituzten: Tabakalera eta Donostia 2016.

Gizarte politika

Ondoren galderen txanda ireki zuten. Aurreikusi bezala gizarte gaiek hartu zuten pisu handiena. San Andres ospitalaren finantziazioaz galdetu zuten, eta Garitano gizarte politika orokorraz hitzegiten hasi zen, eta zehazteko eskatu zizaionean adierazi zuen Diputazioak ez duela sos gehiago jarriko horretarako, ez dagokiolako eta ez daukalako. Eibarko Eguneko zentroak eskaintzen dituen plaza kopurua beste herriekin alderatuta oso txikia dela aipatu zuen Nagusien Kontseiluko ordezkariak, eta ea 2012an hori handituko den. Ez zuen erabat argitu hori, baina itxura denez ez dago dirurik horretarako. Elgoibarko San Lazaro egoitza tokiz aldatzeko proiektuaz galdetu zuten eta horretarako ere ez da aurreikusten dirurik 2013an. Iraupen luzeko langabetuen egoeraz aritu zen pertsona bat, baina kanpoko eta bertakoen arteko diferentziekin apaindu nahi izan zuen asuntoa, eta hor Garitanok oso ondo erantzun zion nire ustez, horrelako usteei ezin diegula ausporik eman esanez, ez baitira egia, eta larritasun handiko egoerak daudela, eta horiei erantzun beharra dagoela, nongoak diren begiratu gabe.

Bide-gorriak eta Software librea

Eibar-Maltzaga bidegorriaren inguruan ere galdetu zitzaion. Eta hasieran baietz esan zuen, Aldundiaren prioritateen artean zegoela, baina zehazteko eskatu zitzaionean argitu zuen 2013rako ez duela aurrekontu zehatzik proiektu horrek, eta ez dirudi ezer egingo denik horretaz 2013an ere.

Nik bi gauzatxo esan nituen. Ekarri zuten Diputazioko ordenagailuaren Windowsa eta Office Powerpointa ikusita, eta sailetako batean IKTak bultzatzea aipatu zutenez, gonbidatu nituen GFA software librearen arrastoan sartzera, eta horren aldeko apostu estrategikoa egitera. Garitanok erantzun zidan gezurra zela Diputazioa ez zegoenik software librea bultzatzen (nik ez nuen horrelakorik esan, gonbidatu egin nituen horren alde egitera) eta zakar esan zidan idatzita zutela hori. Nik esan nion halaxe egongo zela, baina software librearen alde software ez libre batean idaztea nahiko absurdoa zela, hori "bizikletaren alde kotxetik hitzegitea bezala da", esan nion. Jon Peli Uriguenek esan zidan baietz, GFAk baduela software librearen alde egiteko borondate argia, eta aztertzen ari direla software enpresekin hartuta dauden konpromezu guztiak, ondoren alor bakoitzerako ordezkapenak programatzeko. Aitziber Iartzak ere esan zidan hartu berri duten erabaki baten arabera hemendik aurrera berritzen edo egiten diren Diputazioaren webgune guztiak software librean egin beharko direla.

Kultura inbertsioa da

Azkenik, gauden egoera ekonomikoan administrazioaren indarrak gizarte politikei bideratzea erabat lojikoa eta beharrezkoa zela esan nuen, lehentasunak lehentasun direla, eta orain horixe dela egiteko nagusia. Baina zati horrek aurrekontuaren %50a hartzen duela, eta badagoela beste %50 bat beste zereginetarako erabiliko dena. Gizarte politikak zauriak artatzea duela helburu, eta hori egin beharrekoa dela, baina horrekin batera, krisi honetatik atera, edo gutxienez krisi honekin ahalik eta ondoen konpontzen hasteko oinarriak jarri behar ditugula. Eta hori egiteko inbertsioei begiratu behar diegula. 2013rako DFAk aurreikusitako inbertsio ia-bakarrak azpiegiturei dagozkionak dira (Deskarga bukatzeak hartzen du ia guztia), eta horiek ere beharrezkoa dira. Baina krisitik atera edo krisiarekin moldatzen ikasteko beste alor batzuetan ere inbertitu beharko dugula: zientzia, teknologian, garapenean, hezkuntzan, osasunean eta kulturan, bai, kulturan ere bai. Gizarte kulturalki bizi eta dinamiko bat, gizarte sortzaile bat, krisiari aurre egiteko hobeto prestatuago egongo dela defendatu nuen, eta beraz, kulturako aurrekontuak inbertsiotzat jo beharko genituzkeela eta ez gastutzat.

Zehazki kultura aurrekontuei begiratuta, azken urteotan urritzen-urritzen joan direla esan nuen, ez direlako inbertsiotzat hartzen, gastutzat jotzen direlako. Aurrekontuen murrizketa hori kultura sarea ahitzen ari da, desegiten, dauden sos apurrak proiektu erraldoiek (Tabakalera, Donostia 2016) jaten dituztelako, eta guzti hori kezka handiz ikusten dugula esanez bukatu nuen.

Garitanok erantzun zidan esanez diruak urriak zirela, erdia gastu soziala zela, azpiegituretan inbertitzen zutela ahal zen guztia, eta hori ez zela bateragarria kulturan gehiago gastatzearekin. Jarrera oso zurruna antzeman nion, ez zuen nire mezua hartu, ez nuen insistitu eta hor bukatu zen saioa. Ondoren Aitziber Iartza hurbildu zitzaidan eta esan zidan kultura inbertsiotzat hartzea lantzen ari ziren kontua zela, eta zehazki, Donostia 2016ri buruzko aurrekontuak inbertsio moduan konsideratuak izan zitezela lortu zutela eta ez gastu bezala. Esan nion proiektu erraldoi horietan xahutzen ari zirela kulturako diru apurrak, trukean kulturgileen sarea deseginez, eta esan zidan Donostia 2016 oso proiektu irekia eta bizia zela, Gipuzkoa osoa  hartzen zuena eta bertara hurbiltzera gonbidatu ninduen. Egingo nuela erantzun nion eta eskerrak emanez agurtu nuen.

Gazi-gozoa

Zapore gazi-gozoa geratu zitzaidan. Batetik, pozgarria iruditzen zait diputatu nagusia herrietara etortzea aurrekontuak azaltzera, eta jendearen ekarpenak entzutera. Atzo Eibarren izan zen, baina hilabete honetan Gipuzkoako hainbat herri (Bergara, Beasain, Hernani, Tolosa,...) bisitatuko ditu, eta jendeari, zuzenean galdetzeko, proposatzeko eta eztabaidatzeko aukera ematea oso jarrera ona iruditzen zait bere aldetik. Baina bestetik, herritarren erantzuna nahiko flojoa eta lerratua izan zen, eta hor begiratu beharko da zergatik gertatzen den hori horrela. Eta azkenik, hasierako asmoa herritarron ahotsak entzutea zela esan arren, praktikan denbora gehiena beraiek hartu zuten, eta herritarren txanda izan zenean ez dut uste Garitanok entzuteko jarrera egokia izan zuenik. Iruditzen zait bere kudeaketa defenditzera jotzen zuela azkarregi eta irmoegi, eta horrek, herritarren ahotsak behar bezala entzun eta jasotzea galarazi ziola.

Handiak txikiago eta txikiak akabo

Oier Araolaza 2012/11/15 15:09
Kultura sare oso bat desuseztatzen ari da, eta ez da Madrilen eraginez, oinezko kulturgileak nekez eskuratzen baitzituen diru-laguntzak Inaem-en. Jaurlaritzaren eta Diputazioen deialdiak murriztu dira, eta batez ere, udalen kontratazioa izugarri urritua da, eta horrek, azken horrek biziarazten zuen euskal kulturgintza.

Kulturaren alorreko murrizketak jaialdi eta kultur ekimen potoloetan nola eragiten ari den aztertuz erreportaje zabal eta mamitsua idatzi du Igor Susaetak Berrian.

Musika Hamabostaldia, Zinemaldia, Operako Lagunen Bilboko Elkartea, Durangoko Azoka eta horrelako jaialdi eta antolaketa handiak ditu aztergai. Kultur proiektu horiek finantzabidea hiru zutabetan oinarritzen dela azaltzen du: Ikusle-erosleek ordaintzen dutena, Enpresa pribatuen babesletza eta diru-laguntza publikoak.

Administrazio publikoetan kultura aurrekontuen murrizketarekin hirugarren zutabea, diru-laguntza publikoari dagokiona kolokan dagoela azaleratzen du erreportajeak. Espainiako Kultura Ministerioak INAEM erakundearen bidez ematen dituen diru-laguntzen beherakada bortitzak (zenbaitetan 0 arte) zerrendatzen ditu. Bi adibide:

  • Donostiako Musika Hamabostaldia:
    • INAEM 2012= 118.000
    • INAEM 2013 = 0 € (-100%)
  • Operaren Lagunen Bilboko Elkartea
    • INAEM 2012= 1.754.000
    • INAEM 2013 = 500.000 (-75%)

Bada datu adierazgarri bat, Patrick Alfaya Hamabostaldiko zuzendariak ematen duena erreportajean: «INAEMen aurrekontuaren %65 Madrilen pilatzen da.».

Madrilgo diru-laguntzen beherakadaren aurrean zaila dirudi euskal erakundeek igoerekin erantzun ahal izatea, horien aurrekontuak ere murrizten ari baitira.

Txikiak akabo

Erreportajeak kultur proiektu handiei begiratzen die. Baina zer gertatzen da aurrekontu askoz txikiagoekin dabiltzanekin? Horietako asko desagertzeko zorian edo dagoeneko desagertuta egin daitezke. Azken bi urteotan erakunde publikoek kultura alorrean egindako murrizketa gehienak txikien kontura egin dira. 100.000 edo 500.000 euroko laguntzak "negoziatu" egiten dira erakunde eta kultur kudeatzaileen artean. Baina 5.000 eta 10.000 eurokoak, deialdien bidez lortzen direnak, zuzenean desagertzen joan dira, eta horiek dira, bertako kulturgilee sareari eusten ziotenak.

Kultura sare oso bat desuseztatzen ari da, eta ez da Madrilen eraginez, oinezko kulturgileak nekez eskuratzen baitzituen diru-laguntzak Inaem-en. Jaurlaritzaren eta Diputazioen deialdiak murriztu dira, eta batez ere, udalen kontratazioa izugarri urritua da, eta horrek, azken horrek biziarazten zuen euskal kulturgintza.

Halloween Resurrection 2012: Halloween euskal festa bat da (IV)

Oier Araolaza 2012/11/02 12:12
Bazetorren, urtero urrats bat aurrera emanez zetorren, eta aurten erabateko desenbarkoa gertatu da, aurten Halloween Resurrection ikusi ahal izan dugu gure herriko kaleetan.

Eta orain bai, orain hasi gara horren inguruan hitz egiten, eta eztabaida txiki bat ere sortu dela dirudi, batzuk kontra yankia delako, beste batzuk alde, jatorrian zelta zelako, paganoa zelako edo dibertigarria delako.

Orain bost urte, Bilbon, mozorro denda batean sartu eta Halloween-en inguruko hamaika kalabaza eta mozorro ikusi nituen, saltzaileari galdetu eta argi esan zidan "urtetik urtera izugarri igotzen ari da Halloween, ekartzen dudan guztia saltzen dut eta hurrengo urtean bikoitza ekarrita berriz ere agortzen zait". Hortik aurrera, interes handiz jarraitu dut festa honen bilakaera Euskal Herrian.

Gaba Beltza

Halloween-en inguruan apur bat irakurtzen hasi eta berehala ohartu nintzen Europa osoan Erdi Arotik gutxienez ospatzen diren Neguko Festen (San Martin, San Nikolas, Olentzero, inauteriak,...) beste aldaera bat baino ez dela.


Kuestazioa San Nikolas-en aitzakian. Argazkia: Nicolas Ardanaz (1959).

Eta horretan nenbilela, harridura kolpe handiena etxetik etorri zitzaidan, horri buruz ari nintzela aitak esan zidanean berak ere ospatzen zuela Halloween, gaztetxoa zenean, Zizurkilen, 1950eko hamarkadan.

Hariari tira egin gabe bakarrik joan da askatzen. Aian, Berrizen, Eibarren, Arabako Errioxan, Oiartzunen... bila joan gabe agertzen joan dira testigantzak: kalabazak baratzetan lapurtu, hustu, kandelak jarri eta bide bazterretan eta toki ilunetan (garai horretan gehienak) jartzen zituzten nerabeek.

Halloween euskal festa zen beraz. Ez zitzaion Halloween deituko, ez? Ba bai, Halloween zuen izena, baina euskaraz, noski: Animen Eguna edo Animen Gaua. Izan ere, horixe esan nahi du Halloween-ek: "anima guztien gaua". Mutrikun orain hamabost urte berreskuratu zuten eta izen propioarekin gainera: Gaba Beltza.

2012 honetan ikusi duguna erabateko Halloween Resurrection bat izan da. Azken urteetan ari zen festa bidea egiten, mozorro eta bazar erako denden eta taberna eta diskote batzuen ekimenez. Baina aurtengo zabaltze izugarri honen atzean merkataritza industria dago, nire ustez.

Merkataritza

Halloween-eko mozorroen, maskaren eta plastikozko kalabazen industriak denda txiki eta merkatal zentru handietan sarrera indartsua egin du, eta emaitza izugarria izan da. Eibarko El Corte Inglesek eremu oso-oso bat omen zegoen (ez du nik neuk ikusi, baina hala esan didate) Halloween-en mozorro eta abarrekin. Azken bi urteetan bezala Halloween mozorroen festa antolatu du dendaren atarian, eta kiroldegiko dantza moderno eskolako ikasleek Halloween tankerako (Thriller e.a.) hainbat dantza eskaini dituzte.

Halloween Eroski Eibar

Eibarko Eroski hipermerkatu handian ere apalategi oso bat zegoen Halloweeni zuzenduta, eta denda sarreran, umeei Halloweeni buruzko marrazkiak egin eta Halloween marrazki lehiaketan parte hartzera gonbidatzen zituzten umeak.

Halloween Eroski Eibar

Zer esanik ez Bazar txinatarretan, dena euro bakarrean iragartzen duten horietan, jostailu eta mozorro dendetan, e.a. Halloween-en merkatari-industria saltoki tamaina guztietara iritsi da aurten.

Ostalaritza

Taberna, pub eta gaueko festa guneak larri dabiltza krisiarekin, eta argi dute edozein aitzakia ona dela festa egiteko. Hor ere Halloween festen eztanda ezagutu dugu: tabernak girotuta, zerbitzariak mozorrotuta, lehen tragoa dohain mozorrotuta zetorrenari, e.a. Dena den, esango nuke taberna giroan oraindik ez duela kale giroan hartu duen indarra hartu Halloweeen-ek. Zergatik? Festazaleen adinagatik. Halloween invasion honi erantzun zabala eman diotenak umeak (6-12) eta nerabe gazteenak (12-16)  direla iruditu zait, eta horiek ez dira tabernetako bezero.

Aisialdia

Merkataritza eta ostalaritzarena ikusten zen bazetorrela. Baina sorpresa handiena aisialdian hartu dut. Ez dakit zenbateraino zabaldu den kontu hau aisialdian, baina Eibarren, Gaztelekuaren dinamizazioaz arduratzen den Astixa enpresak (euskalgintzarekin lotutakoa) Halloween maskara eta mozorroak egiteko tallerra antolatu zuela ikusi nuenean zur eta lur geratu nintzen. Arduradunek beraien kezka aitortu zidaten, baina nerabeengana "iristeko" dituzten zailtasunak ere bai, alegia, haien intereseko jarduera proposamenekin asmatzeko zailtasunak. Horregatik, Halloween-ekin interesa antzeman zietelako gazteei antolatu zuten jarduera.

Ekonomia, ergela, ekonomia


Niri gai hau asko interesatzen zait, herri kulturako adierazpenak, folklorea deitzen den hori, nola eraldatzen, berritzen, galtzen eta berpizten den erakusten digulako, eta orain eta hemen, gure begien aurrean gertatzen ari delako. Iruditzen zait folklore ikertzaile eta antropologoentzat aukera zoragarria dela, gure aurrean gertatzen ari den gauza bat aztertu  eta ikertzeko. Normalean iraganean gertatu izan diren prozesuak ikertzen dira, eta horiek askoz zailago dira behar bezala ulertzeko. Hau gure mutur aurrean gertatzen ari den fenomenoa da, eta beraz, aukera bikaina.

Orain gutxi hil berri den Eric Hobsbawm-ekin akordatzen naiz. Tradizioak nola sortu eta eraldatzen diren frogatzeko duela hainbat urteko adibideak (Eskoziarren kilt-a, e.a.) erabili behar izan zituen. Gaur egungo gertatzen direnak ezagutzeak, lehengoak nola gertatu ote ziren asmatzeko laguntza handia eskaintzen digulakoan nago. Eta gaur egun, ekonomiak festa eta tradizioen heriotza eta berpiztean duen eragina ezagututa, nork dio orain mende batzuetakoetan ez zuela hainbestekoa edo gehiagokoa izango?

Heriotza eta berpiztearen zapore mingotsa

Aldaketa kultural harrigarri baten testigu izateko aukera pozgarria da, baina aldaketa horren xehetasunek zapore mingotsa, nahiko mingotsa uzten didate niri. Argi daukat Halloween-en olatu honen aurka ezin dudala borrokatu. Baina horrek ez du esan nahi gertatzen ari dena gustatzen ari zaidanik. Zer ez zait gustatzen?

Hasteko, ez zait gustatzen gure buruaz esaten diguna. Ziur aski bi mila urtez, gutxienez, ospatu da Euskal Herrian animen gaua. Aurretik ere bai, baina, gutxienez milurte bat. Belaunaldiz belaunaldi, hizkuntza eta kultura oso baten barruan transmititu da festa. Aldaketak izango ziren noski, eta kalabazak ere auskalo noiz sartuko ziren festan. Baina festa izango zen. Eta noiz eten da katea? Orain 30-40 urte. Gure gurasoak izan dira azken belaunaldia. Bale, gizartea aldatu da, kultura aldatu da, eta gertatzen dira horrelako gauzak.

Baina ahaztura? Gure gurasoek ospatzen zutela ez ezagutzea, belaunaldi bakarrean festa desagertu eta erabat ahaztea, eta orain, amerikarra, irlandarra, zelta edo paganoa dela pentsatuta itsu-itsuan geureganatzea... Horrek gutaz, gure kulturaz esaten duena kezkatzekoa iruditzen zait.

Festa soil bat?

Zenbaitek esaten didazue festa bat baino ez dela, ez emateko horrenbeste garrantziarik. Niretzat ez da festa soil bat, baizik eta funtzionatzeko modu bat da. Hori berori gure hizkuntzarekin, edo orain gure kulturaren oinarrizko ezaugarritzat ditugun beste adierazpen batzuekin egingo bagenu, balorazio desberdina  jasoko lukeela iruditzen zait. Adibidez, imajinatzen bertsolaritza hiltzen utzi izan bagenu (animen gauarekin batera, hortxe-hortxe izan zen) eta orain rap-era erabat emango bagina?

Gau beltzetik Halloweenera

Festa bera da, bai, baina ospatzeko moduan hainbat aldaketa gertatu dira, eta esango nuke, hor galtzen atera garela nabarmen. Zertan? Bi adibide:

1. Birziklatzea vs kontsumismoa. Animen gauaren euskal ospakizunean ez zegoen plastikozko mozorro, maskara eta kalabazarik erosi beharrik. Inauterietan bezala, mozorroaren helburu nagusia, gure burua ezkutatzea, inork ez ezagutzea, aurpegia estaltzea zen, eta horretarako nahikoa ziren oihal zahar bat.



Kalabazak ere baratzetan harrapatu (lapurtu gogortxoa egiten da orain esateko, baina halaxe zen) eta kitto. Grazia handirik ez zien egingo baserritarrei, baina urteroko kontua zenez, ziur aski batzuk nahita utziko zituzten kalabaza batzuk baratzean jaso gabe, gazte harraparien zain.

Jakina, Halloween berria merkataritza-industriak bultzatu du, eta helburua mozorroak eta maskarak saltzea da, beraz, horretan ziri ederra sartu digute, eta gainera, festak egiteko modu merke eta jasangarriagoa baztertu dugu.



2. Truco-o-trato vs aginaldoa. Neguko festen ezaugarri nagusietakoa etxez-etxeko (eta atez-ateko!) kuestazio erronda da (edo izan da). Gazte taldeek baserriz-baserri eta etxez-etxeko jira egiten dute, mozorrotuta (inauterietan) edo kantuan (Santa Eskean, Olentzerotan,...) eta jakiak, dirua edo goxokiak biltzen.

Europa osoan ospatzen dira mota honetako neguko festank, eta Halloween horixe da funtsean. Eta eskatzeko hamaika formula desberdin erabiltzen dira, adibidez: "Aginaldo, aginaldo, urdaia bota ta ixilduko!" edo "emongo bozu emoizu, bestela ezetz esaizu, ate osteko haiziak hartzen amak ez gaitu bialdu!". Mutrikun, Gaba Beltzean, kalabazak atarietan jarri, eta esakera polita kantatzen zuten: "Xesteron kontra, animen alde...". Xestero Mutrikuko ehortzailearen izena omen zen.

Orain truco-o-trato da formula (ez dut uste trick-or-treat erabili dutenik gure gazteek), eta horrek ere pena ematen dit, euskaraz eske-kantu eta esakera oso politak izanik, inglesetik gaztelerara itzulitakoa nagusitzea.

Akulturazioa

Azken batean, Animen Gauaren heriotza eta Halloween-en berpiztea, akulturazio eta homogeneizazio prozesuen adibide ikusgarri bat da. Atzo twitterren idatzi nuen indio-oilar bat erostera nindoala laster dugulako ate joka Thanksgiving day. Artikulu honetan irakurri dut Dia de Accion de Gracias festa yankia ez dugula Halloween bezala irentsiko, bata festa dibertigarria delako eta indiolarra berriz jateko lehorra dela.

Ziur aski arrazoia izango du eta ez dugu Thanksgivin day ospatuko epe motzean, baina ez indiolarra lehorra delako, baizik eta indio-oilarren industriak oraindik ez duelako gure eremu hau bere merkatu berriak zabaltzeko bere plan estrategikoan sartu. Baina hasi gaitezke indiolarra jateko errezeta on bat edo saltsa egoki bat aurkitzen, ze Corte Ingles-ek eta Eroskik indioilar eszedente bat Euskal Herrian merkaturatzea komeni zaiela erabakitzen duten egunean...


Honela dantzatu zen Zaratrusta

Oier Araolaza 2012/10/12 10:05
Cordobatik, @bailarina97-k txiokatu du: "Niretzat droga da. Pozoina gorputzean sartuta dut, eta orain egunero behar dut nire dosia". Ez dut txorrotxiokatu (!), ez nago ados. Dantza ez da gorputzean sartzen den zerbait, gorputzetik ateratzen dena baizik. Eta zer ateratzen da? Alaitasuna, tristura, zirikatzeko gogoa,... edozer, barruan daukazuna. Dantza.

Alicia Alonso: "Dantzaren bidez batasuna, bakea eta etorkizuna egiten dugu". Tira, badakizue, karibearrak oso beroak dira. Mathias Lillmans: "Dantzaren bidez larrutan egiten dut". Halaaa, aho bero! Friedrich Nietzsche: "Dantzatu ez dugun egun bakoitza alperrik galdutako eguna da". Nietzschek euskal hauteskundeak ezagutuko balitu, esaldia honela idatziko zuen: "Dantzatu ez dugun eta hauteskunde kanpainan pasa dugun egun bakoitza alperrik galdutako eguna da".

Eustatek dio, zuk, edo zure albokoak, baina biotako batek ziur, baduzuela ezkutuko bizio bat. Astero hartzen duzuela tarte bat pasiatzeko edo kirola egiteko. Britainiarrak ere biziotsuak dira, baina gure aldean, Nietzsche zaleak. Futbolaren ondoren, dantza da britainiarrek gehien egiten dute jarduera fisikoa. Britainia Handian 40.000 dantzari eta dantza-irakasle ari da dantzaren munduan profesionalki. Herrialde oso bat dantzan. Horrela daude gu baino hobeto, batasuna, bakea, etorkizuna eta sexua gainezka dituztela.

Horra nire plana. Lehendakarigai guztiak bahitu, eta eztabaida aspergarri bat egin beharrean, dantza reality batean sartuko ditugu. Hasteko, atarikoak. Elkarri eskua eman eta soka-dantza egingo dute. Denak soka berean. Ze polita. Gero bikoteka jarriko ditugu dantzan, erritmo eta sentsibilitate desberdinak koordinatzeko.

Hiruko jokoan ohituta daude Patxi Lopez eta Iñigo Urkullu, eta baltsean jarriko ditugu. Elkarrengandik urrundu eta berriz elkartu daitezke unearen arabera. Antonio Basagoitik eta Laura Mintegik pasodoblerako bikote ona egiten dute. Hain espainola eta hain euskalduna -pasodoblea!- aldi berean. Antonio agintzera ohituta dago, baina Laurak genero bereizketarik gabeko dantza nahi du, eta ez dio agintea aitortzen. Raquel Modubar eta Mikel Arana tangoan ariko dira. Elkarri bizkarra emanez, baina pega-pega eginda dantzan, bakarra bailiran. Gorka Maneirori eta Aitor Urrestiri salsa doinua jarriko diegu. Kontaktu fisikoa saihestuz, bakoitzak bere aldaka jokoa erakusteko aukera izango dute. Hurrengo ataletan bikote aldaketa.

Argia astekaria, 2012-10-12

Ezer ere ez

Oier Araolaza 2012/09/28 05:00
“Eibarren ez dago ezer ere ez”. Pasa den asteburuko agenda Eibarren: dantza Coliseoan, Euskaraz Bizi korrika festa, Legarreko jaiak, Mugikortasun iraunkorraren eguna, Pedal eguna. Oraingo honetakoa: Klub Deportiboaren Ate Irekien eguna, Aginako jaiak, Kulturen festa,... Horrez gain erakusketak Portalean, Topalekun, hainbat tabernatan, eta noski, kirol jardunaldiak Ipuruan, Unben, e.a.
Asteburu bat eta bestea ere bai, horrelakoak dira gehienak Eibarren. Baina hor da beti ugaratxoa, tragoa eskuan eta arrazoia eztarrian, korrok egiteko prest: “Eibarren ez dago ezer ere ez”.
Badago non egin eta zer aukeratu. Kulltur eta kirol zale askok, beren gustuko jarduerak egiteaz gain, beste guztiokin konpartitzeko lan egiten dutelako. Horietakoak dira, adibidez, Eibarko Klub Deportibokoak. Mendia, eskia, argazkilaritza, espeleologia, atletismoa, dantza, xakea, squasha, kultura, pilota, urpekaritza eta ziklismoa egin eta bultzatzen dira Deportiboan. Horiek guztiak elkarte bakarrean, bai. Batzuk ez dira erraz ikustekoak, espeleologoak adibidez, baina hor dabiltza, lurpean, satorrak moduan. Besteak mendian, Unben, Portalean, Ipuruan, itsasoan edo Deportiboan. Larunbat honetan, Klub Deportiboaren Ate Irekien eguna ospatuko da. Kirol eta kultur jarduera eskaintza zabal eta harrigarria ezagutzeko aukera. Datorren astean, tragoa eskuan eta arrazoia eztarrian, korrok egingo du ugaratxoak berriz ere: “Eibarren ez dago ezer ere ez”.
...eta kitto! 2012-09-28

Asteburu bat eta bestea ere bai, horrelakoak dira gehienak Eibarren. Baina hor da beti ugaratxoa, tragoa eskuan eta arrazoia eztarrian, korrok egiteko prest: “Eibarren ez dago ezer ere ez”.

Badago non egin eta zer aukeratu. Kulltur eta kirol zale askok, beren gustuko jarduerak egiteaz gain, beste guztiokin konpartitzeko lan egiten dutelako. Horietakoak dira, adibidez, Eibarko Klub Deportibokoak. Mendia, eskia, argazkilaritza, espeleologia, atletismoa, dantza, xakea, squasha, kultura, pilota, urpekaritza eta ziklismoa egin eta bultzatzen dira Deportiboan. Horiek guztiak elkarte bakarrean, bai. Batzuk ez dira erraz ikustekoak, espeleologoak adibidez, baina hor dabiltza, lurpean, satorrak moduan. Besteak mendian, Unben, Portalean, Ipuruan, itsasoan edo Deportiboan. Larunbat honetan, Klub Deportiboaren Ate Irekien eguna ospatuko da. Kirol eta kultur jarduera eskaintza zabal eta harrigarria ezagutzeko aukera. Datorren astean, tragoa eskuan eta arrazoia eztarrian, korrok egingo du ugaratxoak berriz ere: “Eibarren ez dago ezer ere ez”.

...eta kitto! 2012-09-28

Aurkezpena

Dantzing

Hitzen eta gorputzen dantza

Oier Araolaza Arrieta (Elgoibar, 1972) Dantzaria naiz. Kazetaritza eta Antropologia ikasketak egin ditut, ETBn eta Elhuyar-en egin nuen lan, eta azken urteotan dantzaren komunikazioan eta kudeaketan ari naiz buru-belarri dantzan.com elkartean. Eibarko Kezka dantza taldea dut bigarren etxea eta Donostiako Argia dantzari taldeak argitzen dit bidea.  <eibartarrak> posta zerrendaren bidez Interneti zukua ateratzeko aukerak ikasi eta dantzaren alorrean aplikatzen saiatu naiz. dantzan.com izan da ahalegin horien ondorio nagusia, euskal dantzarien informazio gune bat. Gaur egun dantza eta generoaren inguruko ikerketa lanean ari naiz EHUn Mikel Laboa Katedraren babesarekin, eta Dantzertin euskal dantzako eskolak ematen ditut.

Blog honetako testuen lizentzia: Creative Commons by-sa

twitter