Ortozik

 Asteburu honetan EHNEk antolaturik transgenikoei buruzko jardunaldiak daude Derion.

Bestalde, Greenpeacek “Guía roja y verde de alimentos transgénicos” plazaratu du. Hemen pdf bezela jeitsi daiteke. Begirada bat botatzeak merezi du, produktu ezagun ugari, gorriz.

Transgenikoei buruz gauza asko esan daitezke. Baina laburbilduz, naturan milaka urtetan eta selekzio ebolutiboz ematen diren aldaketen antzekoak, oso denbora laburrean egiten dira, hazi berriak ekoiztuz.

Espezie berriak sortzen dira, ia beti, multinazional baten produkturen bati edo gehiagori dependentzia dutenak, fitosanitario konkreturen bati edo dena delakoari.

Oraintsu arte existitzen ez zirenez, gainontzeko izaki biologikook ez daukagu horien kodetutako informaziorik. Hau da, organismo biologikook eraren baten gure aurreko belaunaldiek jan dutenaren informazioa daukagu, horrela, gure organismoak, automatikoki detektatzen ditu elikagai ezberdinak, berauek digeritzeko informazioa baduelarik (isuri beharreko azidoak, entzimak eta abar). Momentuz, ez dago osasunaren aldetik transgenikoak arriskutsuak direnaren froga nabarmenik, baina zer egiten den kontutan izanik, hauen elikagarritasuna zintzilik edo guztiz erorita ikusten dut.

Ingurumen aldetik sor ditzaketen desoreka eta efektu ezberdinak ezin dira aurrikusi, eko-logikatik at daude eta kontrolatzeko oso zailak izango dira eta dira. Kutsadura gurutzatuak errez sor daitezke, eta kolonizazioak, biosistemetan eraginak, eta auskalo zer. Beraz, zuzenean negozioarekin lotzen den bioteknologia honekin...zuhurtzia osoa behar.

Transgenikorik ez!!

Txapeldunak blogetik ostua.

Info gehiago (consumer aldizkaritik)

Aurreko Ez naiz demokrata izeneko bogeko sarreran hauxe idatzi nuen: 

Euskararen etsaien beldur bakarra, euskaldunon biltzea da. Hortik kanporako guztia, errentagarria.

Egoera normalizatu bat izan arte horrela izango da.

Eta ziur naiz, auzi honetan Euskal Herria izeneko izanarentzat NaBai eta EHBai izan direla jazoerarik pozgarrienak. Edo beste era batean esanda, euskararen etsaientzat eta Espaiñiar eta Frantziar nazionalistentzat gertaera mingarrienak horiek izan direla. Batzuentzat, gogorra edo ezinezkoa izango da onartzea, beste batzuentzat, astakeria galanta heriotz saminetik hain gertu, baina ostiraleko erailketak, ETAren jardunak eta egon den abstentzioak, Espaiñia Batuaren aldeko efektua izan dezakete, izan ez badute jada.

Atzo gauean Marian Beitialarrangoitiaren mitina tristezia puntu batekin entzun nuen ETB1en, bere ustetan, edo hitzetan bederen, Euskal Herriak abstentzioaren bidez salbuespen egoera era garbian salatu baitzuen.

PSOEren euskal emaitzak ezagutuko ote zituen ordurako, Nafarroako mapa edo Iparraldeko egoera...ala aurretik idatzitako sermoia irakurtze soila egin zuen?

Horrelako irakurketak eginez eta sinistuz, gatazka bere gordinenean luze mantentzeko bideak zabaltzen dira, gatazka leundu eta arintzeko denboretan.

Martxa honetan, inoiz autodeterminazio eskubidea lortu edo aitortu ezkero, independentziaren aldeko botua ez da %20ra helduko (gaur egun ere, toki askotan larri) eta armaz Euskal Herria defendatzen dutena diotenek erantzunkizunak izango dituzte, nahiz eta hauentzat errudunak beti besteak diren, zehazki, PNV española, EA ustela eta Aralar traidorea. Beraien ekintzak sakrosantuak dira, helburu sortzez garbidunak eta gudari-burkidetasunaren bedeinkazioz.

Ez dituzte txarto egindakorik onartzen, egindakoa, beti ondo, eta artalde haundi bat atzetik zuria, grisa edo beltza onartzeko prest. Edozer. Baina txarrena, Espaiñiaren batasuna helburu dutenak estratega hobeak direla, eta eskrupulu barik, bere ekintzetan, torturak, albora begiratzen duten epaileak (poder judicial), sumario garzonianoak, egunkariak ixteak, eta abar erabiliz.

Zein demontre ari da Euska Herriaren alde? Zein alderdiaren alde eta zein gatazkaren alde?

Beste era batera, nor bizi da gatazkaz, nor lorpen politiko-ekonomikoez?

Euskal Herriaren aldekoak, euskara hizkuntza bezela handitzen dutenak eta aurreko bi taldeetan ez daudenak dira.

Campaña Elecciones 2008

Nuevo partido de la Casa Sana

Para resolver la especulación inmobiliaria

Después de tanto debate, análisis y contra debate, no hemos oído a ningún candidato que prometa resolver el más grave problema de este país, la especulación inmobiliaria.

La especulación inmobiliaria es un problema tan grave, que hace falta que expertos de la UE y de la ONU vengan a tirar de las orejas al gobierno ante el escándalo del precio de la vivienda, que supera el 500 % de su valor real.
Recordemos que “especulación” significa conspiración para alterar el precio de las cosas”. Y la especulación del suelo existe gracias a la complicidad municipal, y la corrupción política generalizada.
 
El Caso Fuenlabrada
La pasada primavera ha sido noticia, un promotor de Fuenlabrada que demuestra con hechos que, es posible construir viviendas sociales de tres dormitorios, garaje, trastero y piscina, por 80.000 euros (IVA incluido), o sea cinco veces menos que los precios de mercado que ya rondan los 400.000 euros.
El promotor de Fuenlabrada, llamado “el Robin Hood de los pisos”, el gestor de cooperativas José Moreno (alias el pelucas), lleva tres lustros haciendo casas baratas, se considera satisfecho de los beneficios justos obtenidos, y dispuesto a una nueva promoción a precios de coste reales, no precios especulativos.
 
Nuevo partido de la Casa Sana
Porque creo que “otro mundo es posible”, propongo la creación de un nuevo partido de la Casa Sana. Un partido transversal, para resolver la especulación inmobiliaria, y por el “derecho a una vivienda sana”. Quizá convenga reformar la Constitución Española y añadir algunos Derechos Fundamentales:

Derecho al sol (sin ozono, sin cáncer).
Derecho al aire limpio (fresco, limpio y puro).
Derecho al agua corriente (fresca, de manantial).
Derecho a la tierra (finca, solar, heredad).
Derecho a la vivienda (sana, digna, precio justo).